Przejdź do zawartości

Litewska Dywizja Strzelców

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Litewska Dywizja Strzelców
Historia
Państwo

 Rosyjska FSRR

Sformowanie

V 1918

Rozformowanie

1919

Nazwa wyróżniająca

Litewska

Tradycje
Rodowód

Psokowska DS
Noworżewska DS

Kontynuacja

4 Dywizja Strzelców

Działania zbrojne
wojna domowa w Rosji
wojna polsko-bolszewicka
Organizacja
Rodzaj wojsk

Piechota

Podległość

Armia Zachodnia

Litewska Dywizja Strzelcówzwiązek taktyczny piechoty Armii Czerwonej okresu wojny domowej w Rosji i wojny polsko-bolszewickiej.

Formowanie i walki

[edytuj | edytuj kod]

Dywizja sformowana została na przełomie maja i czerwca 1919 jako Noworżewska Dywizja Strzelców. 14 czerwca przemianowana na Pskowską, a w styczniu 1919 na Litewską Dywizję Strzelców[1].

Początkowo walczyła w szeregach 7 Armii w okolicach Piotrogrodu, a następnie w Zachodniej Armii. W marcu 1919 weszła w skład Armii Litewsko-Białoruskiej, a miesiąc później toczyła ciężkie boje z oddziałami polskimi o Wilno. Podczas odwrotu na linię Dźwiny poniosła duże straty i została przeformowana w brygadę. Latem 1919 stała się zalążkiem nowo formowanej 4 Dywizji Strzelców[2].

Dowódcy dywizji

[edytuj | edytuj kod]
  • M.W. Leżinskij (III-V 1919)[2]
  • W.I. Sołoduchin (5-21 V 1919)[2]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]