Jerzy Radomski
3 1/3 zwycięstwa | |
Squadron Leader | |
Data i miejsce urodzenia |
18 lipca 1915 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
17 grudnia 1978 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki |
113 eskadra myśliwska |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Jerzy Radomski (ur. 5 lipca?/18 lipca 1915 w Czernihowie, zm. 17 grudnia 1978 w Londynie) – Squadron Leader Royal Air Force, kapitan pilot Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 18 lipca 1915 roku w Czernihowie[1] . Absolwent Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie (XII promocja, 88. lokata)[2]. 1 września 1939 awansowany do stopnia podporucznika, walczył w 113 eskadrze myśliwskiej. 1 września zestrzelił Me-109 i prawdopodobnie zestrzelił He-111, a 5 września współuczestniczył w zniszczeniu Ju-87[3]. Przez Rumunię przedostał się do Francji, gdzie zaliczono mu pewne zniszczenie 1/2 samolotu[4]. Z Francji przedostał się do Wielkiej Brytanii, otrzymał numer służbowy P-1427, a 23 sierpnia przydział do dywizjonu 303. 14 kwietnia 1941 przeniesiony do 58 OTU.
Uczestnik bitwy o Anglię. Walczył również w dywizjonie 316 od 16 grudnia 1941 i od 28 czerwca 1943 dywizjonie 317.
24 stycznia 1950 otrzymał brytyjskie obywatelstwo[5]. Od 1951 do 1973 służył w Królewskich Siłach Powietrznych.
Zmarł 17 grudnia 1978 roku w Londynie[1] .
Awanse
[edytuj | edytuj kod]- porucznik – 1 marca 1942
- kapitan – 1 marca 1943
- Squadron Leader – 18 lipca 1973
Zwycięstwa powietrzne
[edytuj | edytuj kod]Na „liście Bajana” sklasyfikowany został na 65. pozycji z 3 i 1/3 samolotów Luftwaffe zestrzelonymi na pewno, 1/3 zestrzelonym prawdopodobnie i 4 uszkodzonymi.
- zestrzelenia pewne
- Me 109 – 1 września 1939
- 1/2 ? – Francja 1940[4]
- 1/2 Do 215 – 30 września 1940
- 1/3 Fw 190 – 6 maja 1942 wspólnie z kpt. pil. Aleksandrem Gabszewiczem i por. pil. Władysławem Walendowskim[6]
- zestrzelenia prawdopodobne
- He 111 – 1 września 1939
- uszkodzenia
- Fw 190 – 25 kwietnia 1942
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 8441 (20 grudnia 1943)[7]
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie: 23 grudnia 1940, 1 lutego 1941, 20 sierpnia 1942, 31 października 1947)
- Medal Lotniczy (czterokrotnie)[1]
- Krzyż Wojenny (Francja, 7 lipca 1943)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Lista Krzystka ↓.
- ↑ XII promocja. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)].
- ↑ R. King Dywizjon 303, s. 59.
- ↑ a b zestrzelenia we Francji
- ↑ „The London Gazette”, s. 1294, 1950-03-14. Londyn.
- ↑ podaje 1/2 Fw-190
- ↑ Łukomski G. , Polak B. , Suchcitz A. , Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945, Koszalin 1997, s. 490 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Richard King: Dywizjon 303 walka i codzienność. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2012, s. 37. ISBN 978-83-7243-979-6.
- Jerzy Radomski. Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego. [dostęp 2019-01-13].
- dywizjon 316
- myśliwcy.pl
- Absolwenci Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie
- Kapitanowie Polskich Sił Powietrznych
- Ludzie urodzeni w Czernihowie
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (czterokrotnie)
- Odznaczeni Medalem Lotniczym (czterokrotnie)
- Podporucznicy lotnictwa II Rzeczypospolitej
- Polacy – uczestnicy bitwy o Anglię 1940
- Polacy odznaczeni Krzyżem Wojennym (Francja)
- Polscy piloci myśliwscy
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Urodzeni w 1915
- Zmarli w 1978
- Żołnierze przyjęci do służby w RAF po rozwiązaniu Polskich Sił Powietrznych
- Oficerowie Dywizjonu 303
- Oficerowie Dywizjonu 316
- Żołnierze 113 Eskadry Myśliwskiej
- Piloci polskich kluczy frontowych