Wereldkampioenschap voetbal 1974 (kwalificatie UEFA)
WK voetbal kwalificatie 1974 | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Kwalificatie UEFA | |||||||
Toernooi-informatie | |||||||
Datum | 29 maart 1972 – 26 september 1973 | ||||||
Teams | 32 (van 1 confederatie) | ||||||
Toernooistatistieken | |||||||
Wedstrijden | 87 | ||||||
Doelpunten | 249 (2,86 per wedstrijd) | ||||||
Topscorer(s) | Hristo Bonev (Bulgarije) Joachim Streich (DDR) Luigi Riva (Italië) Johan Cruijff (Nederland) 7 goals | ||||||
Navigatie | |||||||
| |||||||
|
In totaal schreven 32 teams van de UEFA zich in voor de kwalificatie van het Wereldkampioenschap voetbal 1974. West-Duitsland was als gastland al automatisch geplaatst. Deze teams werden verdeeld in 9 groepen. De winnaar van de groepen 1 tot en 8 kwalificeert zich voor het hoofdtoernooi. De winnaar van groep 9, dat was de Sovjet-Unie, speelde een intercontinentale play-off tegen de nummer 3 van het Zuid-Amerikaanse kwalificatietoernooi (CONMEBOL). Dit kwalificatietoernooi startte op 29 maart 1972 en de laatste wedstrijd werd gespeeld op 26 september 1973.
Opzet[bewerken | brontekst bewerken]
Groepsfase: De 32 landen worden verdeeld in 9 groepen. Van deze groepen zijn er 4 met drie landen, de overige groepen hebben vier landen. De winnaar van de groep 1–7 kwalificeert zich rechtstreeks voor het hoofdtoernooi. In sommige groepen was een extra play-off nodig vanwege de gelijke stand en het gelijke doelsaldo.
Intercontinentale play-off: De winnaar van groep 9 plaatst zich voor deze ronde, daarin wordt tegen een land uit Zuid-Amerika gespeeld om een plek in het hoofdtoernooi.
Gekwalificeerde landen[bewerken | brontekst bewerken]
FIFA-lid | Confederatie | Kwalificatie | Aantal dln. (inclusief 1974) |
Dln. op rij |
Eerste dln. |
Laatste dln. |
Titels (exclusief 1974) |
Beste prestatie |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
UEFA | Gastland | 8e | 6 | 1934 | 1970 | 1 | Kampioen | |
UEFA | Winnaar groep 1 | 6e | 2 | 1934 | 1970 | 0 | Tweede | |
UEFA | Winnaar groep 2 | 8e | 4 | 1934 | 1970 | 2 | Winnaar | |
UEFA | Winnaar groep 3 | 3e | 1 | 1934 | 1938 | 0 | Eerste ronde | |
UEFA | Winnaar groep 4 | 1e | 1 | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. | n.v.t. | |
UEFA | Winnaar groep 5 | 2e | 1 | 1938 | 1938 | 0 | Eerste ronde | |
UEFA | Winnaar groep 6 | 4e | 4 | 1962 | 1970 | 0 | Groepsfase | |
UEFA | Winnaar groep 7 | 6e | 1 | 1930 | 1962 | 0 | Vierde | |
UEFA | Winnaar groep 8 | 3e | 1 | 1954 | 1958 | 0 | Groepsfase |
Groepen en wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]
- Legenda
Groep 1[bewerken | brontekst bewerken]
Een groep met drie kanshebbers met wisselende kansen gedurende de campagne. Als eerste was Oostenrijk uitgespeeld na een 3-2 nederlaag in Zweden. Men was alleen gebaat bij een gelijkspel tussen Hongarije en Zweden, bij winst was Hongarije zeker van kwalificatie. In een levendige wedstrijd eindigde de wedstrijd in 3-3, Hongarije was uitgeschakeld zonder te verliezen en Oostenrijk mocht blijven hopen op een gunstige uitslag tussen Zweden en Malta. Bij een overwinning met een goal verschil bleef Oostenrijk kansrijk en dat gebeurde ook. Er moest een beslissingswedstrijd komen in een winters Gelsenkirchen en nu namen de Zweden het initiatief: 2-1 voor Zweden. Oostenrijk had voor het eerst sinds lange tijd weer een hoopvolle generatie met spits Hans Krankl als blikvanger, maar ze moesten nog even wachten. Gevaarlijke man bij de Zweden was de kopsterke spits van de Nederlands club PSV, Ralf Edström.
Pos | Land | Wed | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/− | Pnt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 6 | 3 | 2 | 1 | 15 | 8 | +7 | 8 | |
2. | 6 | 3 | 2 | 1 | 14 | 7 | +7 | 8 | |
3. | 6 | 2 | 4 | 0 | 12 | 7 | +5 | 8 | |
4. | 6 | 0 | 0 | 6 | 1 | 20 | –19 | 0 |
14 november 1971 |
Malta |
0 – 2 | Valletta, Malta Scheidsrechter: Lo Bello (ITA) | |
30 april 1972 |
Oostenrijk |
4 – 0 | Wenen, Oostenrijk Scheidsrechter: Kruashvili (URS) | |
Hickersberger Hof |
6 mei 1972 |
Hongarije |
3 – 0 | Boedapest, Hongarije Scheidsrechter: Gugulović (YUG) | |
Kocsis Bene I. Juhász |
25 mei 1972 |
Zweden |
0 – 0 | Stockholm, Zweden Scheidsrechter: Van Ravens (NED) | |
10 juni 1972 |
Oostenrijk |
2 – 0 | Wenen, Oostenrijk Scheidsrechter: Bucheli (SUI) | |
Parits Pumm |
15 oktober 1972 |
Oostenrijk |
2 – 2 | Wenen, Oostenrijk Scheidsrechter: Glöckner (DDR) | |
Hasil Jara |
15 oktober 1972 |
Zweden |
7 – 0 | Göteborg, Zweden Scheidsrechter: Hirviniemi (FIN) | |
Edström Larsson Sandberg Szepanski |
25 november 1972 |
Malta |
0 – 2 | Valletta, Malta Scheidsrechter: Francescon (ITA) | |
29 april 1973 |
Hongarije |
2 – 2 | Boedapest, Hongarije Scheidsrechter: Kitabdjian (FRA) | |
Zámbó Bálint |
23 mei 1973 |
Zweden |
3 – 2 | Göteborg, Zweden Scheidsrechter: Loraux (BEL) | |
Sandberg Grahn |
13 juni 1973 |
Hongarije |
3 – 3 | Boedapest, Hongarije Scheidsrechter: Lo Bello (ITA) | |
Kozma Vidáts Zámbó |
11 november 1973 |
Malta |
1 – 2 | Valletta, Malta Scheidsrechter: Katsoras (GRE) | |
Camilleri |
Omdat het gelijk stond werd er een play-off gespeeld op neutraal terrein.
- Play-off
27 november 1973 |
Zweden |
2 – 1 | Gelsenkirchen, West-Duitsland Scheidsrechter: Glöckner (DDR) | |
Sandberg Larsson |
Groep 2[bewerken | brontekst bewerken]
De vicewereldkampioen Italië had weinig problemen zich te plaatsen, het incasseerde zelfs geen enkel tegen doelpunt. De "Squarda Azzuri" had nog steeds een ervaren selectie en was een van de favorieten op het eindtoernooi.
Pos | Land | Wed | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/− | Pnt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 6 | 4 | 2 | 0 | 12 | 0 | +12 | 10 | |
2. | 6 | 2 | 2 | 2 | 5 | 3 | +2 | 6 | |
3. | 6 | 2 | 2 | 2 | 2 | 4 | –2 | 6 | |
4. | 6 | 1 | 0 | 5 | 2 | 14 | –12 | 2 |
7 oktober 1972 |
Luxemburg |
0 – 4 | Luxemburg, Luxemburg Scheidsrechter: Wurtz (FRA) | |
21 oktober 1972 |
Zwitserland |
0 – 0 | Bern, Zwitserland Scheidsrechter: Tschenscher (GER) | |
22 oktober 1972 |
Luxemburg |
2 – 0 | Luxemburg, Luxemburg Scheidsrechter: Riegg (GER) | |
Dussier Braun |
10 december 1972 |
Turkije |
3 – 0 | Istanboel, Turkije Scheidsrechter: Bakhramov (URS) | |
Osman Köksal |
13 januari 1973 |
Italië |
0 – 0 | Napels, Italië Scheidsrechter: Kruashvili (URS) | |
25 februari 1973 |
Turkije |
0 – 1 | Istanboel, Turkije Scheidsrechter: Aouissi (ALG) | |
31 maart 1973 |
Italië |
5 – 0 | Genua, Italië Scheidsrechter: Seoudi (TUN) | |
Riva Rivera |
8 april 1973 |
Luxemburg |
0 – 1 | Luxemburg, Luxemburg Scheidsrechter: Wöhrer (AUT) | |
9 mei 1973 |
Zwitserland |
0 – 0 | Basel, Zwitserland Scheidsrechter: Emsberger (HUN) | |
26 september 1973 |
Zwitserland |
1 – 0 | Luzern, Zwitserland Scheidsrechter: Riedel (DDR) | |
Blättler |
20 oktober 1973 |
Italië |
2 – 0 | Rome, Italië Scheidsrechter: Jimenez (ESP) | |
Rivera Riva |
18 november 1973 |
Turkije |
2 – 0 | İzmir, Turkije Scheidsrechter: Davidson (SCO) | |
Mehmet Türkkan Melih |
Groep 3[bewerken | brontekst bewerken]
Eindelijk was er het besef, dat een speler met het Nederlands elftal ook succes kon hebben. Zo speelde Johan Cruijff alle wedstrijden mee, ook de belangrijke. Nederland begon goed met een 9-0 overwinning op Noorwegen in Rotterdam. De tweede wedstrijd was tegen de grote concurrent België, in Antwerpen ontwikkelde zich een veel te harde wedstrijd, waarbij vooral Wim van Hanegem en Johan Neeskens na afloop veel kritiek kregen. Na twee simpele overwinningen op IJsland volgde een moeizame wedstrijd in Noorwegen; vlak voor tijd scoorde verdediger Barry Hulshoff de winnende treffer na een geniale ingeving van Cruijff. Nederland en België hadden nu evenveel punten, alleen het doelsaldo van Nederland was veel beter. Het beslissende duel vond plaats in Amsterdam tijdens een autovrije zondag. Er ontstond een nerveus duel, waar België zich beperkte tot verdedigen en Nederland (waar Wim van Hanegem tijdens de warming-up uitviel) wat kansjes miste, maar ook niet overtuigde. In de 84e minuut kwam het moment van de wedstrijd: bij een plotselinge uitval van de Belgen scoorde Jan Verheyen een zuiver doelpunt, maar tot opluchting van heel Nederland keurde de scheidsrechter het doelpunt af vanwege buitenspel.[1] De Belgen incasseerde tijdens de campagne geen enkel doelpunt, maar moesten gewoon thuisblijven. Nederland plaatste zich voor de eerste keer sinds 1938 voor de eindronde.
Pos | Land | Wed | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/− | Pnt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 6 | 4 | 2 | 0 | 24 | 2 | +22 | 10 | |
2. | 6 | 4 | 2 | 0 | 12 | 0 | +12 | 10 | |
3. | 6 | 2 | 0 | 4 | 9 | 16 | –7 | 4 | |
4. | 6 | 0 | 0 | 6 | 2 | 29 | –27 | 0 |
18 mei 1972 |
België |
4 – 0 | Liege, België Scheidsrechter: Rasmussen (DEN) | |
Van Himst Polleunis Gunnarsson |
22 mei 1972 |
IJsland |
0 – 4 | Brugge, België[2] Scheidsrechter: Byrne (IRL) | |
3 augustus 1972 |
Noorwegen |
4 – 1 | Stavanger, Noorwegen Scheidsrechter: Riedel (DDR) | |
Fuglset Lund Hestad Johansen |
4 oktober 1972 |
Noorwegen |
0 – 2 | Oslo, Noorwegen Scheidsrechter: Mullan (SCO) | |
1 november 1972 |
Nederland |
9 – 0 | Rotterdam, Nederland Scheidsrechter: Eksztajn (POL) | |
Neeskens Cruijff De Jong Brokamp Keizer |
19 november 1972 |
België |
0 – 0 | Antwerpen, België Scheidsrechter: Walker (ENG) | |
2 augustus 1973 |
IJsland |
0 – 4 | Reykjavik, IJsland Scheidsrechter: Dahlberg (SWE) | |
22 augustus 1973 |
Nederland |
5 – 0 | Amsterdam, Nederland Scheidsrechter: Coiling (LUX) | |
Van Hanegem Cruijff Haan Brokamp |
29 augustus 1973 |
IJsland |
1 – 8 | Deventer, Nederland[3] Scheidsrechter: Hirviniemi (FIN) | |
E. Geirsson |
12 september 1973 |
Noorwegen |
1 – 2 | Oslo, Noorwegen Scheidsrechter: Wright (NIR) | |
Hestad |
31 oktober 1973 |
België |
2 – 0 | Brussel, België Scheidsrechter: Jursa (TCH) | |
Dolmans Lambert |
18 november 1973 |
Nederland |
0 – 0 | Amsterdam, Nederland Scheidsrechter: Kazakov (URS) | |
Groep 4[bewerken | brontekst bewerken]
Groep 4 was met name een strijd tussen twee gelijkwaardig ingeschatte landen uit het Oostblok: Roemenië en Oost-Duitsland. De Roemenen begonnen de campagne matig met een gelijkspel in Finland en dat brak ze uiteindelijk op. Oost-Duitsland won de beslissende wedstrijd in Leipzig dankzij twee doelpunten van verdediger en aanvoerder Bernd Bransch en plaatste zich voor de eerste keer en laatste keer voor een WK, uitgerekend in West-Duitsland.
Pos | Land | Wed | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/− | Pnt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 6 | 5 | 0 | 1 | 18 | 3 | +15 | 10 | |
2. | 6 | 4 | 1 | 1 | 17 | 4 | +13 | 9 | |
3. | 6 | 1 | 1 | 4 | 3 | 21 | –18 | 3 | |
4. | 6 | 1 | 0 | 5 | 3 | 13 | –10 | 2 |
21 juni 1972 |
Finland |
1 – 0 | Helsinki, Finland Scheidsrechter: Lööw (SWE) | |
Toivola |
20 september 1972 |
Finland |
1 – 1 | Helsinki, Finland Scheidsrechter: Eksztajn (POL) | |
Rissanen |
7 oktober 1972 |
Duitse Democratische Republiek |
5 – 0 | Dresden, Duitse Democratische Republiek Scheidsrechter: Radunchev (BUL) | |
Kreische Sparwasser Streich |
29 oktober 1972 |
Roemenië |
2 – 0 | Boekarest, Roemenië Scheidsrechter: Vamvacopoulos (GRE) | |
Dobrin Dembrovschi |
8 april 1973 |
Duitse Democratische Republiek |
2 – 0 | Magdeburg, Duitse Democratische Republiek Scheidsrechter: Helies (FRA) | |
Streich Sparwasser |
6 mei 1973 |
Albanië |
1 – 4 | Tirana, Albanië Scheidsrechter: Raus (YUG) | |
Bizi |
27 mei 1973 |
Roemenië |
1 – 0 | Boekarest, Roemenië Scheidsrechter: Linemayr (AUT) | |
Dumitrache |
6 juni 1973 |
Finland |
1 – 5 | Tampere, Finland Scheidsrechter: Kazakov (URS) | |
Manninen |
26 september 1973 |
Duitse Democratische Republiek |
2 – 0 | Leipzig, Duitse Democratische Republiek Scheidsrechter: Scheurer (SUI) | |
Bransch |
10 oktober 1973 |
Albanië |
1 – 0 | Tirana, Albanië Scheidsrechter: Angonese (ITA) | |
Rragami |
14 oktober 1973 |
Roemenië |
9 – 0 | Boekarest, Roemenië Scheidsrechter: Emsberger (HUN) | |
Dumitru Marcu Sandu Dumitrache Pantea Georgescu |
13 november 1973 |
Albanië |
1 – 4 | Tirana, Albanië Scheidsrechter: Bonett (MLT) | |
Gjika |
Groep 5[bewerken | brontekst bewerken]
Natuurlijk kon Wales altijd voor een verrassing zorgen, was Polen olympisch kampioen geworden, maar niemand twijfelde echt aan een afwezigheid van Engeland op het wereldkampioenschap. Engeland begon goed met een 1-0 overwinning in Cardiff op Wales, maar de return eindigde in een 1-1 gelijkspel. Polen begon de campagne teleurstellend met een 2-0 nederlaag tegen Wales, maar maakte het voor 70.000 toeschouwers in Chorzów goed met een 2-0 overwinning op Engeland. In deze wedstrijd scoorde de stervoetballer van Polen Włodzimierz Lubański de beslissende 2-0 na een fout van de Engelse recordinternational Bobby Moore. Lubański zou in die wedstrijd ernstig geblesseerd raken en twee jaar niet kunnen spelen. Het was de eerste nederlaag van Engeland ooit in een kwalificatiewedstrijd. Na een 3-0-zege op Wales had Polen genoeg aan een gelijkspel op Wembley om de eindronde te halen. Bondscoach Alf Ramsey nam zijn maatregelen en besloot zijn aanvoerder Bobby Moore te passeren. Hij zei, dat hij de aanvoerder wel nodig zou hebben in de eindronde. De beslissende wedstrijd was ongelooflijk, de Engelsen misten enorm veel kansen en keeper Jan Tomaszewski, voor de wedstrijd smalend door commentator Brian Clough een "clown" genoemd, vervulde een glansrol. In de tweede helft scoorde Jan Domarski uit een zeldzame uitval en Lee scoorde de gelijkmaker uit een strafschop. De Engelsen bleven kansen missen, Tomaszewski werd steeds beter en Engeland werd uitgeschakeld. Het was het einde van het tijdperk Alf Ramsey en hij werd later ontslagen. Polen plaatste zich voor het eerst sinds 1938 voor het eindtoernooi.
Pos | Land | Wed | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/− | Pnt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 4 | 2 | 1 | 1 | 6 | 3 | +3 | 5 | |
2. | 4 | 1 | 2 | 1 | 3 | 4 | –1 | 4 | |
3. | 4 | 1 | 1 | 2 | 3 | 5 | –2 | 3 |
15 november 1972 |
Wales |
0 – 1 | Cardiff, Wales Scheidsrechter: Mullan (SCO) | |
24 januari 1973 |
Engeland |
1 – 1 | Londen, Engeland Scheidsrechter: Wright (NIR) | |
Hunter |
28 maart 1973 |
Wales |
2 – 0 | Cardiff, Wales Scheidsrechter: Sureda (ESP) | |
James Hockey |
6 juni 1973 |
Polen |
2 – 0 | Chorzów, Polen Scheidsrechter: Schiller (AUT) | |
Gadocha Lubański |
26 september 1973 |
Polen |
3 – 0 | Chorzów, Polen Scheidsrechter: Dahlberg (SWE) | |
Gadocha Lato Domarski |
17 oktober 1973 |
Engeland |
1 – 1 | Londen, Engeland Scheidsrechter: Loraux (BEL) | |
Clarke |
Groep 6[bewerken | brontekst bewerken]
Het was de laatste kans voor Eusébio om met Portugal nog eenmaal te schitteren op een eindtoernooi. Echter, na een eerdere nederlaag in Sofia tegen Bulgarije was er na een 2-2 gelijkspel in Lissabon geen perspectief meer. Bulgarije plaatste zich voor de vierde achtereenvolgende keer voor een WK, evenveel als de (voormalige) wereldkampioenen Uruguay, Brazilië, Italië en West-Duitsland, maar had nog nooit succes gehad op een eindtoernooi.
Pos | Land | Wed | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/− | Pnt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 6 | 4 | 2 | 0 | 13 | 3 | +10 | 10 | |
2. | 6 | 2 | 3 | 1 | 10 | 6 | +4 | 7 | |
3. | 6 | 1 | 3 | 2 | 5 | 6 | –1 | 5 | |
4. | 6 | 1 | 0 | 5 | 1 | 14 | –13 | 2 |
29 maart 1972 |
Portugal |
4 – 0 | Lissabon, Portugal Scheidsrechter: Loraux (BEL) | |
Humberto Coelho Nené Artur Jorge Rui Jordão |
10 mei 1972 |
Cyprus |
0 – 1 | Nicosia, Cyprus Scheidsrechter: Chevorc (ROM) | |
18 oktober 1972 |
Bulgarije |
3 – 0 | Sofia, Bulgarije Scheidsrechter: Schulenburg (GER) | |
Bonev Kolev |
19 november 1972 |
Cyprus |
0 – 4 | Limasol, Cyprus Scheidsrechter: Lo Bello (ITA) | |
14 februari 1973 |
Cyprus |
1 – 0 | Nicosia, Cyprus Scheidsrechter: Bentu (ROM) | |
Antoniou |
28 maart 1973 |
Noord-Ierland |
1 – 1 | Coventry, Engeland[4] Scheidsrechter: Schiller (AUT) | |
O'Neill |
2 mei 1973 |
Bulgarije |
2 – 1 | Sofia, Bulgarije Scheidsrechter: Gugulović (YUG) | |
Denev Bonev |
8 mei 1973 |
Noord-Ierland |
3 – 0 | Londen, Engeland[4] Scheidsrechter: Jones (WAL) | |
Morgan Anderson |
26 september 1973 |
Noord-Ierland |
0 – 0 | Sheffield, Engeland[4] Scheidsrechter: Nyhus (NOR) | |
13 oktober 1973 |
Portugal |
2 – 2 | Lissabon, Portugal Scheidsrechter: Taylor (ENG) | |
Quaresma Simões |
14 november 1973 |
Portugal |
1 – 1 | Lissabon, Portugal Scheidsrechter: Ibanez (ESP) | |
Rui Jordão |
18 november 1973 |
Bulgarije |
2 – 0 | Sofia, Bulgarije Scheidsrechter: Placek (TCH) | |
Kolev Denev |
Groep 7[bewerken | brontekst bewerken]
Groep 7 was een gelijkopgaande strijd tussen Spanje en Joegoslavië, de wedstrijden in Las Palmas en Zagreb eindigden onbeslist, daarom waren de wedstrijden tegen Griekenland belangrijk, de laatste wedstrijd moest Joegoslavië in Athene met twee goals verschil winnen. In de laatste minuut scoorde Ivica Šurjak de 4-2, waardoor er een beslissingswedstrijd nodig was tussen Spanje en Joegoslavië in Frankfurt. Josip Katalinski scoorde in de tiende minuut het winnende doelpunt en voor de eerste keer sinds 1962 plaatste het land zich voor de eindronde.
Pos | Land | Wed | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/− | Pnt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 4 | 2 | 2 | 0 | 7 | 4 | +3 | 6 | |
2. | 4 | 2 | 2 | 0 | 8 | 5 | +3 | 6 | |
3. | 4 | 0 | 0 | 4 | 5 | 11 | –6 | 0 |
19 oktober 1972 |
Spanje |
2 – 2 | Las Palmas, Spanje Scheidsrechter: Walker (ENG) | |
Amancio Asensi |
18 november 1972 |
Joegoslavië |
1 – 0 | Belgrado, Joegoslavië Scheidsrechter: Tschenscher (GER) | |
Aćimović |
17 januari 1973 |
Griekenland |
2 – 3 | Athene, Griekenland Scheidsrechter: Glöckner (DDR) | |
Domazos Koudas |
21 februari 1973 |
Spanje |
3 – 1 | Malaga, Spanje Scheidsrechter: Kitabdjian (FRA) | |
Claramunt Sol Martínez |
Antoniadis |
21 oktober 1973 |
Joegoslavië |
0 – 0 | Zagreb, Joegoslavië Scheidsrechter: Linemayr (AUT) | |
19 december 1973 |
Griekenland |
2 – 4 | Athene, Griekenland Scheidsrechter: Tschenscher (GER) | |
Eleftherakis Katalinski |
Omdat het gelijk stond werd er een play-off gespeeld op neutraal terrein.
- Play-off
13 februari 1974 |
Joegoslavië |
1 – 0 | Frankfurt, West-Duitsland Scheidsrechter: Loraux (BEL) | |
Katalinski |
Groep 8[bewerken | brontekst bewerken]
De glorietijd van Celtic Glasgow in de Europa Cup der landskampioenschappen (winnaar in 1967, verliezend finalist in 1970, halvefinalist in 1972) was inmiddels voorbij, maar uitgerekend in deze periode boekte het Schotse nationale elftal weer internationaal succes, nadat eerdere pogingen net niet lukten. Doordat concurrent Tsjecho-Slowakije in en tegen Denemarken puntverlies leed, was een overwinning genoeg voor de Schotten om zich te kwalificeren. Ze wonnen na een 1-0 achterstand met 2-1, het winnende doelpunt werd gemaakt door Joe Jordan, de spits van Leeds United, destijds een topclub in Europa. Doordat enkele weken later Engeland werd uitgeschakeld door Polen, werd Schotland de enige Britse vertegenwoordiger op het WK.
Pos | Land | Wed | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/− | Pnt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 4 | 3 | 0 | 1 | 8 | 3 | +5 | 6 | |
2. | 4 | 2 | 1 | 1 | 9 | 3 | +6 | 5 | |
3. | 4 | 0 | 1 | 3 | 2 | 13 | –11 | 1 |
18 oktober 1972 |
Denemarken |
1 – 4 | Kopenhagen, Denemarken Scheidsrechter: Bakhramov (URS) | |
Laudrup |
15 november 1972 |
Schotland |
2 – 0 | Glasgow, Schotland Scheidsrechter: Corver (NED) | |
Dalglish Lorimer |
2 mei 1973 |
Denemarken |
1 – 1 | Kopenhagen, Denemarken Scheidsrechter: Lo Bello (ITA) | |
Bjørnmose |
2 juni 1973 |
Tsjecho-Slowakije |
6 – 0 | Praag, Tsjecho-Slowakije Scheidsrechter: Bucheli (SUI) | |
Nehoda Veselý Bičovský Hagara |
26 september 1973 |
Schotland |
2 – 1 | Glasgow, Schotland Scheidsrechter: Øberg (NOR) | |
Holton Jordan |
17 oktober 1973 |
Tsjecho-Slowakije |
1 – 0 | Bratislava, Tsjecho-Slowakije Scheidsrechter: Biwersi (GER) | |
Nehoda |
Groep 9[bewerken | brontekst bewerken]
Het Franse voetbal zat al jaren in een zware crisis; het laatste aansprekende resultaat was van 1958, toen men derde werd op het WK in Zweden. "Les bleus" begonnen de campagne hoopvol met een 1-0 overwinning op de Sovjet-Unie. Echter, tegen het lager ingeschatte Ierland werd maar één punt behaald en Frankrijk moest nu opnieuw van de Russen winnen. In Moskou sloeg de thuisploeg in de slotfase toe en eindigden de Fransen als laatste in hun groep, een nieuw dieptepunt. De Sovjet-Unie was nog niet zeker van deelname, het moest een play-off wedstrijd spelen tegen Peru of Chili.
Pos | Land | Wed | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/− | Pnt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 4 | 3 | 0 | 1 | 5 | 2 | +3 | 6 | |
2. | 4 | 1 | 1 | 2 | 4 | 5 | –1 | 3 | |
3. | 4 | 1 | 1 | 2 | 3 | 5 | –2 | 3 |
13 oktober 1972 |
Frankrijk |
1 – 0 | Parijs, Frankrijk Scheidsrechter: Scheurer (SUI) | |
Bereta |
18 oktober 1972 |
Ierland |
1 – 2 | Dublin, Ierland Scheidsrechter: Øberg (NOR) | |
Conroy |
15 november 1972 |
Ierland |
2 – 1 | Dublin, Ierland Scheidsrechter: Rasmussen (DEN) | |
Conroy Treacy |
13 mei 1973 |
Sovjet-Unie |
1 – 0 | Moskou, Sovjet-Unie Scheidsrechter: Dahlberg (SWE) | |
Onyshchenko |
19 mei 1973 |
Frankrijk |
1 – 1 | Parijs, Frankrijk Scheidsrechter: Rainea (ROM) | |
Chiesa |
26 mei 1973 |
Sovjet-Unie |
2 – 0 | Moskou, Sovjet-Unie Scheidsrechter: Biwersi (GER) | |
Blokhin Onyshchenko |
Intercontinentale play-off[bewerken | brontekst bewerken]
26 september 1973 |
Sovjet-Unie |
0 – 0 | Centraal Leninstadion, Moskou Toeschouwers: 48.891 Scheidsrechter: Armando Marques (BRA) | |
21 november 1973 |
Chili |
2 – 0 Reglementair[5] |
Estadio Nacional, Santiago Toeschouwers: 15.000 Scheidsrechter: Erich Linemayr (AUT) | |
Chili kwalificeerde zich voor het hoofdtoernooi.
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ https://www.youtube.com/watch?v=6cWwulNygvs Voetbalderby Nederland - België (1973) van Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid
- ↑ De 'thuiswedstrijd' van IJsland tegen België werd gespeeld in Brugge, België.
- ↑ De 'thuiswedstrijd van IJsland tegen Nederland werd gespeeld in Deventer, Nederland
- ↑ a b c Alle wedstrijden van Noord-Ierland werden gespeeld in Engeland.
- ↑ De Sovjet-Unie weigerde de tweede wedstrijden in Chili te spelen. Daardoor werd aan Chili een 2–0 zege toegekend