Naar inhoud springen

Formule 1 in 1971

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
22e Formule 1-seizoen (1971)
Volgende: 1972
Vorige: 1970
Jackie Stewart werd voor de tweede maal wereldkampioen
Jackie Stewart werd voor de tweede maal wereldkampioen
Algemene informatie
Races 11
Coureurs 50
Constructeurs 12
Verdedigend
kampioen
Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt† (coureurs)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart 62
(2e titel)
2e plaats Vlag van Zweden Ronnie Peterson 33
3e plaats Vlag van Frankrijk François Cevert 26
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Tyrrell 73
(1e titel)
2e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk BRM 36
3e plaats Vlag van Italië Ferrari 33
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Het Formule 1-seizoen 1971 was het 22ste FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 6 maart en eindigde op 3 oktober na elf races.

Jackie Stewart werd voor de tweede keer wereldkampioen.

GP nr. Ronde Grand Prix Circuit Plaats Datum
198
1 GP van Zuid-Afrika Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kyalami Grand Prix Circuit Midrand 6 maart
199
2 GP van Spanje Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Montjuïc Circuit Barcelona 18 april
200
3 GP van Monaco Vlag van Monaco Circuit de Monaco Monte Carlo 23 mei
201
4 GP van Nederland Vlag van Nederland Circuit Park Zandvoort Zandvoort 20 juni
202
5 GP van Frankrijk Vlag van Frankrijk Circuit Paul Ricard Le Castellet 4 juli
203
6 GP van Groot-Brittannië Vlag van Verenigd Koninkrijk Silverstone Circuit Silverstone 17 juli
204
7 GP van Duitsland Vlag van Duitsland Nürburgring Nordschleife Nürburg 1 augustus
205
8 GP van Oostenrijk Vlag van Oostenrijk Österreichring Spielberg 15 augustus
206
9 GP van Italië Vlag van Italië Autodromo Nazionale Monza Monza 5 september
207
10 GP van Canada Vlag van Canada Mosport Park Bowmanville (Ontario) 19 september
208
11 GP van de Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten Watkins Glen International Watkins Glen (New York) 3 oktober

Opmerking:
De Grand Prix van Argentinië stond op de voorlopige kalender als seizoensopener op 24 januari. Dit was waarschijnlijk een fout want het Autódromo Municipal del Parque Almirante Brown de la Ciudad de Buenos Aires circuit moest zichzelf eerst weer bewijzen met een niet-kampioenschapsrace op die datum na een afwezigheid van tien jaar in de Formule 1.[1]

  • De Grand Prix van België werd in maart afgelast omdat er niet genoeg gedaan was om de veiligheid te garanderen.[2]
  • De Grand Prix van Mexico werd in augustus afgelast vanwege organisatorische problemen, gebrek aan interesse door de dood op 11 juli van de Mexicaanse coureur Pedro Rodríguez en wegens zorgen over de veiligheid van de grote hoeveelheid toeschouwers die in 1970 op het gras pal naast de baan zaten en zelfs het circuit overstaken.[3][2]
Ronde Grand Prix Circuit Plaats Originele datum
4 GP van België Vlag van België Circuit de Spa-Francorchamps Stavelot 6 juni
13 GP van Mexico Vlag van Mexico Magdalena Mixhuca Circuit Mexico-Stad 24 oktober

Resultaten en klassement

[bewerken | brontekst bewerken]
Ronde Grand Prix Poleposition Snelste ronde Winnende coureur Winnende constructeur Banden Verslag
1 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) GP van Zuid-Afrika Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti Vlag van Italië Ferrari F Verslag
2 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) GP van Spanje Vlag van België Jacky Ickx Vlag van België Jacky Ickx Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Verenigd Koninkrijk Tyrrell-Ford G Verslag
3 Vlag van Monaco GP van Monaco Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Verenigd Koninkrijk Tyrrell-Ford G Verslag
4 Vlag van Nederland GP van Nederland Vlag van België Jacky Ickx Vlag van België Jacky Ickx Vlag van België Jacky Ickx Vlag van Italië Ferrari F Verslag
5 Vlag van Frankrijk GP van Frankrijk Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Verenigd Koninkrijk Tyrrell-Ford G Verslag
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk GP van Groot-Brittannië Vlag van Zwitserland Clay Regazzoni Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Verenigd Koninkrijk Tyrrell-Ford G Verslag
7 Vlag van Duitsland GP van Duitsland Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Frankrijk François Cevert Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Verenigd Koninkrijk Tyrrell-Ford G Verslag
8 Vlag van Oostenrijk GP van Oostenrijk Vlag van Zwitserland Jo Siffert Vlag van Zwitserland Jo Siffert Vlag van Zwitserland Jo Siffert Vlag van Verenigd Koninkrijk BRM F Verslag
9 Vlag van Italië GP van Italië Vlag van Nieuw-Zeeland Chris Amon Vlag van Frankrijk Henri Pescarolo Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Gethin Vlag van Verenigd Koninkrijk BRM F Verslag
10 Vlag van Canada GP van Canada Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Nieuw-Zeeland Denny Hulme Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Verenigd Koninkrijk Tyrrell-Ford G Verslag
11 Vlag van Verenigde Staten GP van de Verenigde Staten Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van België Jacky Ickx Vlag van Frankrijk François Cevert Vlag van Verenigd Koninkrijk Tyrrell-Ford G Verslag

Puntentelling

[bewerken | brontekst bewerken]

Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.

Positie 1e 2e 3e 4e 5e 6e
Punten 9 6 4 3 2 1

Klassement bij de coureurs

[bewerken | brontekst bewerken]

De vijf beste resultaten van de eerste zes wedstrijden en de vier beste resultaten van de vijf laatste wedstrijden tellen mee voor de eindstand.

Pos. Coureur Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)
SPA
Vlag van Monaco
MON
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Verenigde Staten
VST
Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart 2P 1 1PS    11 1PS    1S 1P DNF DNF 1P 5P 62
2 Vlag van Zweden Ronnie Peterson 10 DNF 2 4 DNF 2 5 8 2 2 3 33
3 Vlag van Frankrijk François Cevert DNF 7 DNF DNF 2 10 2S DNF 3 6 1 26
4 Vlag van België Jacky Ickx 8 2PS    3 1PS    DNF DNF DNF DNF DNF 8 NCS 19
5 Vlag van Zwitserland Jo Siffert DNF DNF DNF 6 4 9 DSQ 1PS    9 9 2 19
6 Vlag van Brazilië Emerson Fittipaldi DNF DNF 5 3 3 DNF 2 8 7 NC 16
7 Vlag van Zwitserland Clay Regazzoni 3 DNF DNF 3 DNF DNFP 3 DNF DNF DNF 6 13
8 Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti 1S DNF DNQ DNF 4 13 12
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Gethin DNF 8 DNF NC 9 DNF DNF 10 1 14 9 9
10 Vlag van Mexico Pedro Rodríguez DNF 4 9 2 DNF 9
11 Vlag van Nieuw-Zeeland Chris Amon 5 3 DNF DNF 5 DNF DNF 6P 10 12 9
12 Vlag van Zweden Reine Wisell 4 NC DNF DSQ 6 NC 8 4 5 DNF 9
13 Vlag van Nieuw-Zeeland Denny Hulme 6 5 4 12 DNF DNF DNF DNF 4S DNF 9
14 Vlag van Australië Tim Schenken 9 10 DNF 12 12 6 3 DNF DNF DNF 5
15 Vlag van Nieuw-Zeeland Howden Ganley DNF 10 DNQ 7 10 8 DNF DNF 5 DNF 4 5
16 Vlag van Verenigde Staten Mark Donohue 3 4
17 Vlag van Frankrijk Henri Pescarolo 11 DNF 8 NC NC 4 DNF 6 DNFS DNF 4
18 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood 4 15 3
19 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees DNF 11 7 5 8 6 7 DNF DNF 11 17 3
20 Vlag van Duitsland Rolf Stommelen 12 DNF 6 DSQ 11 5 10 7 DNF DNF 3
21 Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Hill 9 DNF DNF 10 DNF DNF 9 5 DNF DNF 7 2
22 Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Beltoise 6 DNF 9 7 7 DNF 8 1
23 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Oliver DNF 9 7 0
24 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Redman 7 0
25 Vlag van Nederland Gijs van Lennep 8 DNS 0
26 Vlag van Zweden Joakim Bonnier DNF DNQ DNS 10 16 0
27 Vlag van Verenigde Staten David Hobbs 10 0
28 Vlag van Italië Nanni Galli DNQ DNF DNS 11 12 12 DNF 16 DNF 0
29 Vlag van Oostenrijk Helmut Marko DNS 11 DNF 12 13 0
30 Vlag van Italië Andrea de Adamich 13 DNF DNF NC DNF DNF 11 0
31 Vlag van Verenigd Koninkrijk Vic Elford 11 0
32 Vlag van Frankrijk François Mazet 13 0
33 Vlag van Canada John Cannon 14 0
34 Vlag van Canada George Eaton 15 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Beuttler NC DSQ NC NC NC 0
Vlag van Verenigde Staten Skip Barber DNQ NC DNF NC 0
Vlag van Verenigde Staten Pete Lovely NC NC 0
Vlag van Frankrijk Max Jean NC 0
Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Jarier NC 0
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)Alex Soler-Roig DNF DNF DNQ DNF DNF 0
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)Dave Charlton DNF DNF 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Craft DNS DNF 0
Vlag van RhodesiëJohn Love DNF 0
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)Jackie Pretorius DNF 0
Vlag van Australië David Walker DNF 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Bell DNF 0
Vlag van Oostenrijk Niki Lauda DNF 0
Vlag van Zwitserland Silvio Moser DNF 0
Vlag van Verenigde Staten Sam Posey DNF 0
Vlag van Verenigde Staten Peter Revson DNF 0
Pos. Coureur Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)
SPA
Vlag van Monaco
MON
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Verenigde Staten
VST
Punten
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde

Klassement bij de constructeurs

[bewerken | brontekst bewerken]

Alleen het beste resultaat per Grand Prix telt mee voor het kampioenschap.

De vijf beste resultaten van de eerste zes wedstrijden en de vier beste resultaten van de vijf laatste wedstrijden tellen mee voor de eindstand. Bij "Punten" staan getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes.

Pos. Constructeur Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)
SPA
Vlag van Monaco
MON
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Verenigde Staten
VST
Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tyrrell-Ford 2P 1 1PS    11 1PS    1S 1PS    DNF 3 1P 1P 73
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk BRM DNF 4 9 2 4 8 11 1PS    1 9 2 36
3 Vlag van Italië Ferrari 1S 2PS    3 1PS    DNF DNFP 3 DNF DNF 8 6S 33
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk March-Ford 10 DNF 2 4 13 2 5 (6) 2S 2 3 33 (34)
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford 4 NC 5 DNF 3 3 8 2 8 5 NC 21
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Ford 6 5 4 12 9 DNF DNF 9 7 3S 10 10
7 Vlag van Frankrijk Matra 5 3 DNF 9 5 7 DNF 6P 10 8 9
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Surtees-Ford 7 11 6 5 8 5 7 7 4 11 15 8
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Ford 9 9 10 10 12 12 6 3 DNF DNF 7 5
10 Vlag van Zwitserland Bellasi-Ford DNF 0
Pos. Constructeur Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)
SPA
Vlag van Monaco
MON
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Verenigde Staten
VST
Punten
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde