Naar inhoud springen

Erik de Bruin

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door KeesKoo (overleg | bijdragen) op 19 nov 2012 om 13:38. (→‎Biografie)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Deze persoon moet niet verward worden met honkballer Eric de Bruin, regisseur Erik de Bruyn en politicus Erik De Bruyn.


Erik de Bruin
Erik de Bruin heeft zich zojuist geplaatst voor de OS van 1984.
Erik de Bruin heeft zich zojuist geplaatst voor de OS van 1984.
Volledige naam Erik de Bruin
Geboortedatum 25 mei 1963
Geboorteplaats Hardinxveld
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Lengte 1,86 m
Gewicht 110 kg
Sportieve informatie
Discipline kogelstoten, discuswerpen
Trainer/coach Barend de Bruin
Eerste titel Ned. indoorkampioen kogelstoten 1981
OS 1984, 1988
Extra Ned. recordhouder discuswerpen; Ned. recordhouder kogelstoten: outdoor 1986-2005, indoor 1985-2004
Portaal  Portaalicoon   Atletiek

Erik de Bruin (Hardinxveld, 25 mei 1963) was een Nederlandse discuswerper en kogelstoter uit Hardinxveld-Giessendam. De Bruin won zowel een zilveren medaille op de Europese kampioenschappen in 1990 als op de wereldkampioenschappen in 1991. Hij deed tweemaal mee aan de Olympische Spelen en verbeterde de Nederlandse records op zowel het discuswerpen als het kogelstoten. Het discusrecord is nog altijd in zijn bezit.

Biografie

Junioren

Zijn eerste internationale succes behaalde De Bruin op de EK voor junioren 1981 in Utrecht bij het discuswerpen. Met 55,88 m won hij een bronzen medaille achter de Bulgaar Kamen Dimitrov (goud) en de Oost-Duitser Thomas Christel (zilver).

Senioren

In 1984 vertegenwoordigde hij Nederland als kogelstoter op de Olympische Spelen van Los Angeles en werd achtste met 19,65. Vier jaar later werd hij op de Olympische Spelen van Seoel negende bij zowel het kogelstoten en discuswerpen.

Met het discuswerpen won hij een zilveren medaille op de universiade (1989), Europese kampioenschappen (1990) en de wereldkampioenschappen (1991).

Doping

In 1993 werd Erik de Bruin na de Grand Prix van Keulen positief bevonden op testosteron en een te hoog gehalte Human Choreon Gonadotrofine (HCG) in zijn urine.[1] Ondanks het feit, dat de tuchtcommissie van de KNAU hem later vrijsprak, hield de internationale atletiekfederatie IAAF vast aan de maximale straf van vier jaar schorsing. Aanvankelijk trachtte De Bruin zich juridisch tegen de straf te verweren, maar wierp na enige tijd de handdoek in de ring en nam afscheid van de atletiek.

Na het einde van zijn atletiekcarrière was Erik de Bruin jarenlang atletiekcommentator voor de NOS. Toen echter zijn tegenwoordige echtgenote, de Ierse zwemster en drievoudig olympisch kampioene van Atlanta Michelle Smith, eveneens bij een dopingaffaire betrokken raakte, werd de samenwerking beëindigd.[2]

Tegenwoordig wonen Erik de Bruin en Michelle Smith met hun twee dochters in Kells, Ierland. Michelle Smith werkt daar als advocaat, Erik is huisman. Met hun vroegere sporten hebben beiden geen actieve bemoeienissen meer.

Nederlandse kampioenschappen

Outdoor
Onderdeel jaar
discuswerpen 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986,
1987, 1988, 1990, 1991, 1992, 1993
kogelstoten 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987,
1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993
Indoor
Onderdeel jaar
kogelstoten 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987,
1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993

Persoonlijke records

Outdoor
discipline prestatie plaats record datum
kogelstoten 20,95 m (ex-NR) Leiden 14 mei 1986
discuswerpen 68,12 m (NR) Sneek 1 april 1991
Indoor
discipline prestatie plaats record datum
kogelstoten 20,60 m (ex-NR) Dortmund 8 december 1985

Palmares

kogelstoten

  • 1984: 8e OS - 19,65 m
  • 1985: Goud Europacup C in Schwechat - 18,91 m

discuswerpen

  • 1981: Brons EJK - 55,88 m
  • 1984: 9e OS - 62,32 m
  • 1985: Goud Europacup C in Schwechat - 66,38 m
  • 1987: Goud Europacup C in Athene - 62,48 m
  • 1988: 9e OS - 63,06 m
  • 1989: Zilver Universiade - 64,40 m
  • 1990: Zilver EK - 64,46 m
  • 1991: Zilver WK - 65,82 m

Onderscheidingen

  • KNAU jeugdatleet van het jaar (Albert Spree-Beker) - 1980, 1982
  • KNAU atleet van het jaar - 1984, 1990, 1991
  • Unie-erekruis in goud van de KNAU - 1991

Zie ook