Naar inhoud springen

César Baldaccini

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Borluut (overleg | bijdragen) op 12 nov 2015 om 02:50.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Le Pouce ("De duim")

César Baldaccini (Marseille, 1 januari 1921 - Parijs, 6 december 1998) was een Frans kunstenaar, die onder meer actief was als beeldhouwer en sieraadontwerper. Hij is ook de ontwerper van het gelijknamige bronzen beeldje dat elk jaar wordt uitgereikt tijdens de ceremonie van de nationale filmprijs van Frankrijk.

In 1943 kwam de jonge kunstenaar Baldaccini, geboren uit Italiaanse ouders, naar Parijs om er als smid een lange academische vorming door te maken. Zijn eerste expositie was bij Lucien Durand, te Parijs in 1955. Zijn insecten, zijn personages, zijn uit oud ijzer gelaste portret-tableaux trokken meteen de aandacht. Dit succes werd twee jaar later hernieuwd bij Claude-Bernard, ook in Parijs. César was een meester in de metaalsculptuur. Virtuoos smeedde hij een aantal ingenieuze beelden samen: Punaise en Bas-relief à l'insecte in 1955, Aile in 1956, L'Homme de Draguignan en La Tortue in 1958.

Met zijn vrouw Rosine en zijn dochter Anna woonde César in de Rue Boulard van het Quartier du Montparnasse in het 14e arrondissement.

Op 8 mei 1960 veroorzaakte César op de XVIde Salon de mai een schandaal met zijn eerste Compressions. Dit waren tot een blok geperste autowrakken, het resultaat van een nieuwe Amerikaanse pers in een werkplaats te Gennevilliers. Met een dergelijke act wilde hij zich keren tegen het conformisme van de Abstracte Kunst en wilde hij zijn werk integreren in de technologische realiteit van de eigen tijd.

In 1965 toonde een nieuwe expositie, in het Parijse Musée des Arts décoratifs, een opvallende evolutie in de César-technologie. Hij had ontdekt hoe hij bij het verwerken van polyester de materie in zijn Expansions kon manipuleren. Zijn Pouce (duim) in rode polyurethaan reisde de wereld rond als zijn ultieme handelsmerk.

César realiseerde zijn Compressions zowel als zijn Expansions meermaals in het bijzijn van toeschouwers, als happening. Na 1970 maakte hij combinaties van beide sculptuurvormen, en verwerkte hij vloeibaar kristal tot zijn Combustions.

Enkele van zijn werken zijn: Zittend naakt, waarmee César verwees naar de versteende slachtoffers van de Pompeïaanse vulkaanuitbarsting; Le Centaure, een hommage aan zijn vriend Picasso; Le Pouce; Compression Motobécane; Compression de voiture; Le Sein; Françis Bacon; Grosse Ginette of de Venus de Villateneuse; Gustave Eiffel en een reeks Marionettes. Met Gérard Blandin, een juwelier uit Nice, verwerkte hij goud en edelstenen tot veel gevraagde Compression-juwelen.

In 1988 ontmoette César op 67-jarige leeftijd zijn nieuwe partner, de jonge Stéphanie Busutti. Hij overleed op 77-jarige leeftijd in zijn woning te Parijs, als gevolg van kanker.

Werk in openbare collecties (selectie)

Tentoonstellingen (selectie)

Bibliografie (selectie)

  • Besten, L. den (2011) On Jewellery, A Compendium of international contemporary art jewellery. Stuttgart: Arnoldsche Art Publishers. ISBN 9783897903494
  • Walgrave, J. (2000) Het versierde ego, het kunstjuweel in de 20ste eeuw. Antwerpen: Danny Toelen. ISBN 9066250240
Zie de categorie César Baldaccini van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.