Bebopnepkapoentje
| Bebopnepkapoentje | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Rhyzobius lophanthae (Blaisdell, 1892) | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Bebopnepkapoentje op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Bebopnepkapoentje (Rhyzobius lophanthae) is een keversoort behorend tot de familie Curculionidae.
Kenmerken
Rhyzobius lophanthae is een klein lieveheersbeestje met een lengte tussen 1,7 en 2,85 mm en een breedte tussen 1,35 en 2,0 mm. De kop en prothorax zijn roodbruin, evenals de onderkant, beide zijn dicht bedekt met korte haren van twee lengtes. De dekschilden zijn zwartachtig, vaak met een metaalachtige bronzen glans. De larven zijn donkerbruin en bekleed met stevige stekels.
Verspreiding
Rhyzobius lophanthae is inheems in Australië, waar het aanwezig is in Queensland en Zuid-Australië. Het werd in 1892 in Californië geïntroduceerd in een poging om de Saissetia oleae te beheersen. Sindsdien heeft het zich over een groot deel van het zuiden van de Verenigde Staten verspreid. Het is ook te vinden in Europa.
Levenswijze
Zowel volwassen als larven voeden zich met schaalinsecten, en vooral met gepantserde schubben in alle perioden van hun ontwikkeling; ze voeden zich ook met wolluizen. De jongere keverlarven kruipen onder de beschermende schaal van het volwassen schaalinsect en voeden zich met de schaalnimfen voordat ze zich verspreiden. Deze insecten zijn een plaag voor citrusvruchten, ze zuigen het sap uit de planten, en de lieveheersbeestjes zijn gebruikt bij biologische ongediertebestrijding om het aantal schildluizen in het gewas te verminderen.