Melkitische Grieks-Katholieke Kerk
De Grieks-melkitisch-katholieke Kerk is ontstaan uit het Oosters-orthodoxe patriarchaat van Antiochië. Ze behoort tot de Oosters-katholieke Kerken.
In 1724 kozen de christenen van Damascus een pro-katholieke kandidaat tot patriarch van Antiochië. Korte tijd later duidde een synode in Constantinopel een orthodox aan. Daardoor was de scheuring een feit; er was voortaan een Grieks-melkitisch-orthodoxe en een Grieks-melkitisch-katholieke patriarch van Antiochië. De orthodoxe kerk liet de term "melkitisch" na enige tijd varen; de katholieke patriach en diens kerk behielden de benaming.
Melkitisch was oorspronkelijk bedoeld als spotnaam. Hij werd op het einde van de vijfde eeuw gegeven - door de monofysiten - aan degenen die trouw bleven aan de keizer (Malka in het Syrisch) en aan het Concilie van Chalcedon.
In de negentiende eeuw nam de katholieke patriarch de titel aan van "patriarch van Antiochië en gans het Oosten, van Alexandrië en Jeruzalem". De Grieks-melkitisch-katholieke Kerk groepeert dan ook de katholieke arabischtalige christenen van de patriarchaten van Antiochië, Alexandrië en Jeruzalem. Zij volgen de Byzantijnse ritus. De niet-arabischtalige christenen van de laatste patriarchaten hebben een eigen katholieke patriarch.
De huidige patriarch is Gregorius III Laham, Grieks-melkitisch-katholiek patriarch van Antiochië en gans het Oosten, van Alexandrië en Jeruzalem en heeft zijn residentie in Damascus, Syrië.
In Damascus behoort het "heiligdom-van-Sint-Paulus-op-de-muren" toe aan het patriarchaat van de Grieks-melkitisch-katholieke Kerk. Dit kerkgebouw is opgetrokken in de vorm van een stadspoort en zou staan op de plaats van de vroegere Bab Kissan. Volgens de overlevering kon de apostel Paulus geholpen door zijn volgelingen hier aan zijn Joodse vervolgers in Damascus ontsnappen.