azurita

Galego

• Etimoloxía: de azur.

• Pronuncia: /aθuˈɾita̝/ (AFI)

Substantivo feminino

azurita (sg: azurita; pl: azuritas)

1. (Mineraloxía) Mineral do grugpo dos carbonatos, con composición química Cu₃(CO₃)₂(OH)₂, de cobre, de cor azul.

Traducións

• Alemán: Azurit ^(de)
• Armenio: ազուրիտ ^(hy)
• Bielorruso: азурыт ^(be)
• Búlgaro: азурит ^(bg)
• Castelán: azurita ^(es)
• Catalán: atzurita ^(ca)
• Checo: azurit ^(cs)
• Chinés: 蓝铜矿 ^(zh)
• Coreano: 남동석 ^(ko)
• Croata: azurit ^(hr)
• Eslovaco: azurit ^(sk)
• Esloveno: azurit ^(sl)
• Esperanto: azurito ^(eo)
• Finés: atsuriitti ^(fi)
• Francés: azurite ^(fr)
• Grego: αζουρίτης ^(el)
• Hebreo: אזוריט ^(he)
• Húngaro: azurit ^(hu)
• Inglés: azurite ^(en)
• Italiano: azzurrite ^(it)
• Letón: azurīts ^(lv)
• Lituano: azuritas ^(lt)
• Neerlandés: azuriet ^(nl)
• Polaco: azuryt ^(pl)
• Portugués: azurita ^(pt)
• Romanés: azurit ^(ro)
• Ruso: азурит ^(ru)
• Serbio: азурит ^(sr)
• Serbocroata: azurit ^(sh)
• Sueco: azurit ^(sv)
• Tailandés: อะซูไรต์ ^(th)
• Ucraíno: азурит ^(uk)
• Uigur: ئازۇرىت ^(ug)
• Vasco: azurita ^(eu)
• Xaponés: 藍銅鉱 ^(ja)

Referencias

• «azurita» no DIGALEGO, Ir Indo.