پرش به محتوا

انتخابات در جمهوری آذربایجان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

انتخابات در جمهوری آذربایجان (ترکی آذربایجانی: Azərbaycanda seçkilər) پس از استقلال این کشور از اتحاد جماهیر شوروی، انتخابات در آذربایجان اغلب تحت تأثیر تقلب در انتخابات و سایر شیوه‌های انتخاباتی ناعادلانه، مانند نگه‌داشتن سیاستمداران مخالف به عنوان زندانی سیاسی قرار گرفته است. از سال ۱۹۹۳، حیدر علی اف و پسرش الهام علی اف به‌طور مداوم در قدرت هستند.[۱][۲][۳][۴][۵][۶][۷]

انتخابات در این جمهوری اطلاعاتی را که مربوط به انتخابات و نتایج انتخابات آذربایجان است را در بر می‌گیرد. آذربایجان در سطح ملی کشور یک انتخابات برگزار می‌کند که شامل انتخاب مجلس قانونگذاری و رئیس‌جمهور جمهوری آذربایجان برای یک دوره هفت‌ساله که توسط مردم انتخاب می‌شود می‌باشد. در رفراندوم سال ۲۰۰۹ قانون اساسی تغییراتی در انتخاب رئیس‌جمهور داده شد و دوره ریاست جمهوری به دو دوره محدود شد. مجلس ملی آذربایجان که شامل مجلس ملی است ۱۲۵ عضو دارد. قبل از سال ۲۰۰۵، ۱۰۰ عضو برای یک دوره پنج ساله انتخاب می‌شدند که ۲۵ عضو آن به وسیله سیستم تناسبی انتخاب می‌شدند. از سال ۲۰۰۵ تمامی ۱۲۵ عضو در یک دوره انتخاباتی در حوزه‌ای انتخاباتی انتخاب می‌شوند. در آذربایجان تنها حزب حاکم است که قدرت را در دست می‌گیرد. هر یک از احزاب سیاسی در آذربایجان دارای همان حقوق و فرصت برای رقابت در انتخابات هستند که در چارچوب قانون اساسی جمهوری آذربایجان و قوانین مربوط به آن تعریف شده است. آخرین انتخابات پارلمانی آذربایجان در روز یکشنبه، ۱ نوامبر ۲۰۱۵ برگزار شد. انتخابات بعدی، انتخابات ریاست‌جمهوری بود که در ۱۱ آوریل ۲۰۱۸ برگزار شد.

آخرین انتخابات

[ویرایش]
پوستر انتخابات آذربایجان ۱۹۳۷

انتخابات پارلمانی ۲۰۲۰

[ویرایش]

انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۱۸

[ویرایش]

انتخابات پارلمانی ۲۰۱۵

[ویرایش]
  • انتخابات پارلمانی آذربایجان (۲۰۱۵)

منابع

[ویرایش]
  1. Umudov, Agshin (2019). "Europeanization of Azerbaijan: Assessment of Normative Principles and Pragmatic Cooperation". Politik und Gesellschaft im Kaukasus: Eine unruhige Region zwischen Tradition und Transformation (به آلمانی). Springer Fachmedien. pp. 67–68. ISBN 978-3-658-26374-4.
  2. Goyushov, Altay; Huseynli, Ilkin (2019). "Halted Democracy: Government Hijacking of the New Opposition in Azerbaijan". Politik und Gesellschaft im Kaukasus: Eine unruhige Region zwischen Tradition und Transformation (به آلمانی). Springer Fachmedien. pp. 27–51. doi:10.1007/978-3-658-26374-4_2. ISBN 978-3-658-26374-4.
  3. Bedford, Sofie; Vinatier, Laurent (October 2019). "Resisting the Irresistible: 'Failed Opposition' in Azerbaijan and Belarus Revisited". Government and Opposition (به انگلیسی). 54 (4): 686–714. doi:10.1017/gov.2017.33. ISSN 0017-257X.
  4. Kamilsoy, Najmin (1 September 2023). "Unintended transformation? Organizational responses to regulative crackdown on civil society in Azerbaijan". Southeast European and Black Sea Studies: 1–20. doi:10.1080/14683857.2023.2243698.
  5. Bajek, Mateusz (2020). "The meaning behind Azerbaijan's forged elections". New Eastern Europe (به انگلیسی). pp. 107–113. Retrieved 6 September 2023.
  6. Synovitz, Ron (7 February 2020). "Azerbaijan's 'Equal Coverage' Law Stifles Media Reports on Elections". Radio Free Europe/Radio Liberty (به انگلیسی). Retrieved 6 September 2023.
  7. Kramer, Richard Kauzlarich, David J. (11 April 2018). "Azerbaijan's Election Is a Farce". Foreign Policy. Retrieved 6 September 2023.

پیوند به بیرون

[ویرایش]