Edukira joan

Yassine Bounou

Wikipedia, Entziklopedia askea
Yassine Bounou

(2023)
Bizitza
JaiotzaMontreal1991ko apirilaren 5a (33 urte)
Herrialdea Maroko
Lehen hizkuntzamarokoar arabiera
Hezkuntza
Hizkuntzakarabiera
frantsesa
gaztelania
marokoar arabiera
Jarduerak
Jarduerakfutbolaria
Ibilbidea
Taldeak Urteak J G
Wydad Casablanca2010 / 2012100
Morocco national under-23 football team2011 / 201240
Morocco national under-20 football team2011 / 201240
Club Atlético de Madrid2012 / 201600
Atlético Madril B2012 / 2014470
Marokoko futbol selekzio nazionala2013 / 630
Real Zaragoza2014 / 2016350
Girona Fútbol Club2016 / 2020830
Sevilla Fútbol Club2019 / 202060
Sevilla Fútbol Club2020 / 2023ko abuztuaren 17a901
Al Hilal SFC2023ko abuztuaren 17a / ezezaguna170
 
Posizio edo espezialitateafutbol atezaina
Kirol zenbakia37
Altuera195 zentimetro
Jasotako sariak

Twitter: bonoyass Instagram: bounouyassine_bono FIFA: 356956 UEFA: 250118302 Edit the value on Wikidata

Yassine Bounou apirilaren 5an jaio zen 1991. urtean Montreal, Quebec. Bounouk Kanadako nazionalitatea dauka, baita Marokokoa ere; baina Marokoko futbol selekzioan jolastu zuenean Marokoko nazionalitatea lortu zuen. Orain Al-Hílal Saudi F. C jolasten ari da futbolera Saudiko liga profesionalean.

Kanadatik Marokora joan zen bere aiten herrialdera. Zazpi urtegaz sartu zen Wydad Casablanca de Casablanca futbol taldean, 2010. urtean debutatu zuen. Geroago, Niza frantzes futbol taldera joan zen hamazazpi urterekin; hala ere, burokratikoko arazoak euki zituen eta horregaitik berriro Wydad ACfutbol taldera bueltatu zen.

Atlético de Madrid

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Atlético de Madrid fitxatu zen beraz Toloneko futbol txapelketa batean. Ekainaren 15an  Madrilera joan zen; hala ere, Atlético de Madrid-B jolastu zuen. Urte batzuk pasa eta gero entrenatzilea ez zuen zenbatzen beragaz.

Zaragoza (transferituta)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Simeonek udako fitzatzeko egunetan bi atezain fitzatu ebazan, Moya eta Oblack,eta horregaitik Irailaren 1an Real Zaragoza taldera joan zen transferituta, 2014. urtean. Urte batez Zaragozara etorri zen taldeko 3. atezaina izateko. Apurka-apurka bigarren atezaina izan zen. Azkenean, 2015-ko urtarrilaren 11an debutatu zuen , U.D Las palmas kontra. Azkenean 5-3 galdu eben eta ekainaren 30an Atlético de Madrid taldera bueltatu zen; baina aste batzuk geroago Zaragozara bueltatu zen uztailaren 23 an 2015. urtean, beste urte batez jolasteko.

Gero eta Zaragozan egotea,  Atlético de Madrid taldera bueltatu zen eta aste batzuk geroago Girona F.C taldera joan zen fitzatuta, ekainaren 12an 2016. urtean. Gironan ez zen atezain bakarra eta René Roman atezainegaz ordezkatezen zen, partidu kopuru berdina jokatuz Lehenengo mailara igotzeko kanpaian.

2017-18 futbol kanpaian Girona lehenengo mailan egoan eta Gorka Iraizozfitzageagaz atezain bat joan egin behar zen. Azkenean Bonoren errendimendu ona dela eta, René Román joan egin behar zen eta Bono bigarren atezainaz geratu zen. Gero eta, bederatzi partidu jokatu ostean eta bere jarduera onekaz, Gorkari lehenengo postua kendu eutsan eta horrela Gironako momunturik onenak pasatu zituen.

Bere sasoi onaren ondorioz Gironan irailaren 2an Sevilla F.C.-ra lortu zuen transferituta joatea fitztzea aukerarekin 2019. urtean. Debutatu zuennh UEFA Europa League conpetizinoan Apole Nicosiaren kontra. Azkenean Sevilla F.C lortu zuen fitztzea 2024ra arte eta beragaz Sevilla 2020. urtean UEFA Europa league lortu zuen Bono ezker. 2020-21 kanpaian lehenengo mailan gol bat egin zuen Valladolid taldeari eta ori esker partidu hori bardindu eben. 2021. urtean izan zen munduko bere atea 0 itzi zuen gehien atezaina. 2021-22 kanpaian izan zen Sevillako taldeko lehenengo atezaina Zamora saria irabaztea eta kanpai berdinan Yashin sarialortu zuen ere. Urrengo kanpaian UEFA Europa leagueirabazi zuen baina Mendilibar etortzeagaitik hirugarren atezaina izatea pasatu zuen eta abustuaren 17an Al-Hílal Saudi F.C taldera joan zen fitzatuta.

Selekzio nazionala

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bono internazionala izan zen Marokogaz sub 20 eta sub 23 mailetan jolastu zuen eta abuztuaren 14an debutatu zuen Marokoko selekzio absolutuagaz 2013. urtean Burkina Faso kontra jokatu zuen lagunarteko partidu batean ala ere debut ofiziala izan zen nazio arteko Afrikako kopan, 2016. urtean Santo Tomé eta Principe contra eta 2-0 irabazi zuen.

Marokoko saelekzioa Catarko mundialera joateko eta mundialeko partiduetan adierazgarria izan zen. Finaleko Zortzirenetan Espainari eliminate eben penaltietan 2 penalti gelditu zituen, Cristiano Ronaldoren Portugalari ere irabazi eutzan 1-0baina semifinaletan galdu zuen 2-0 Frantzia kontrabaita Croaciarenkontra 3. eta 4. postua lortzeko. Azkenean Marokoko selekzioa 4. postuan geratu zen.

Munduko kopan partizipazioak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. (Gaztelaniaz) «Bono - Perfil del jugador 23/24» www.transfermarkt.es (Noiz kontsultatua: 2023-11-15).
  2. (Gaztelaniaz) «Noticias» www.realzaragoza.com (Noiz kontsultatua: 2023-11-15).
  3. «BONO: Yassine Bounou (Portero)» www.aupaathletic.com (Noiz kontsultatua: 2023-11-15).
  4. (Gaztelaniaz) AStv. (2021-03-20). «El gol del empate del Sevilla en el minuto 94... ¡obra de Bono!» Diario AS (Noiz kontsultatua: 2023-11-15).
  5. (Gaztelaniaz) «Bono, primer Trofeo Zamora de la historia del Sevilla: "Es algo muy importante"» MARCA 2022-09-28 (Noiz kontsultatua: 2023-11-15).
  6. (Gaztelaniaz) Sevilla, Diario de. (2023-08-18). «Bono ya habla como jugador del Al Hilal: "Vengo a hacer historia"» Diario de Sevilla (Noiz kontsultatua: 2023-11-15).
  7. (Gaztelaniaz) «España es eliminada por Marruecos y un gigante Bono en los penales: resultado y resumen de los octavos de final de la Copa Mundial Qatar 2022» Mundo Deportivo USA 2022-12-06 (Noiz kontsultatua: 2023-11-15).
  8. (Gaztelaniaz) Torres, Diego. (2022-12-10). «Marruecos destruye a Portugal y mete a África en sus primeras semifinales de un Mundial» El País (Noiz kontsultatua: 2023-11-15).
  9. (Gaztelaniaz) «Francia - Marruecos: resumen, resultado y goles | Mundial de Qatar: ¡Les Blues a la final!» Mundo Deportivo 2022-12-14 (Noiz kontsultatua: 2023-11-15).
  10. (Gaztelaniaz) Cudeiro, Juan L.. (2022-12-17). «Croacia se consuela con el tercer puesto ante la dignidad de Marruecos» El País (Noiz kontsultatua: 2023-11-15).
  • Orriaren azken aldaketa: 16 azaroa 2023, 11:17.