Edukira joan

Petra Martínez

Wikipedia, Entziklopedia askea
Petra Martínez

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakPetra Martínez Pérez
JaiotzaLinares1944ko ekainaren 24a (80 urte)
Herrialdea Espainia
Lehen hizkuntzagaztelania
Familia
Ezkontidea(k)Juan Margallo (en) Itzuli
Seme-alabak
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakaktorea
Jasotako sariak

IMDB: nm0555296 Allocine: 139524 Allmovie: p369298 TCM: 1193462
Instagram: petramartinez1944 Edit the value on Wikidata

Petra Martínez Pérez (Linares, Jaen, 1944ko ekainaren 24a) antzerkian, zineman eta telebistan karrera handia egin duen jaendar aktorea eta zuzendaria da.[1] Hasieran, Tábano antzerki independenteko taldean parte hartu zuen.

Linaresen jaio zen, non aita erbesteratuta baitzegoen Espainiako Gerra Zibilean bando errepublikanoan borrokatu zelako eta ondoren Bilboko "Tabacalera" delakoan preso zegoelako. Hiru urte zituela, Madrilgo Colonia del Retirora joan zen familia. 16 urterekin Londresera joan zen eta itzultzean, aktore izateko asmoz, Madrileko Teatro Estudion (TEM) hasi zen, William Layton maisuarekin hasi zela. Han ezagutu zuen Juan Margallo, bere lankide artistiko eta pertsonala, bere bizitza osoan. Bi seme-alabaren ama da, Juan antzerki-zuzendaria, eta Olga Margallo aktore, zuzendari, youtuber eta idazlearena.

Lan ibilbidea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lehen lana Noche de reyes izan zen, Laytonek zuzendua, baina lan bat hiru aldiz baino gehiagotan irudikatzea zer zen aurkitu zuen —Ganbera eta Saiakera formatuari dagozkion mugak— Tábano taldeko Castañuela 70ekin eta Las madre del cordero lanarekin. Zentsurak debekatu ondoren, Tábanok emigratu behar izan zuen Europa eta Amerikako zati handi bat zeharkatu zuen 1970eko hamarkadan. Nazioarteko antzerki jaialdi garrantzitsuenetan parte hartzeaz gain, hala nola Nancy (Frantzia) eta Manizales (Kolonbia), erbesteratuek kudeatutako lantegi, kultur zentro eta gizarte espazioetan aritu ziren. Espainiara itzuli zirenean, Jordi Teixidorren El retablo del flautista muntatu zuten, baina, aldez aurreko zentsurak debekatu zuenez, Frantzia eta Alemania bezalako herrialdeetara itzuli ziren.

Los últimos años de soledad de Robinsón Crusoe muntatu ostean eta Tábanoko sektore historikoa desegin ondoren, El Palo, El Búho eta El Gayo Vallecano antzerki-taldeetan parte hartu zuen; azken horrekin, Luis Matillaren eta Zentro Dramatiko Nazionalaren Ejercicio para equilibristas egin zuen.

1985ean Uroc Teatro izeneko konpainia sortu zuen Juan Margallorekin batera, eta 2011n Arte Ederretako Merituaren Urrezko Domina jaso zuen. Konpainiak penintsula eta Europa eta Iberoamerikaren zati handi bat zeharkatu zituen, eta hainbat antzezlan estreinatu zituen: La mujer burbuja (1988), A lelos (1991), Reservado el derecho de admisión (1993) edo Clasycos (1998). Objetos perdidos (2003) ere zuzendu zuen.

Bere filmografiako izenburu garrantzitsuenen artean daude La mala educación (2004), La noche de los girasoles (2006) eta La soledad (2008), Jaime Rosalesena, Goyatarren XXII. edizioan saritua.

Hauexek dira telebistako lanak: Teatro de siempre (1966), Cuentopos (1975), Estudio 1 (1976), Barrio Sésamo (1979-1980), Brigada Central (1989), Ana y los 7 (2002), Oinordekoak (2007-2009) Concha Velasco eta Álvaro de Lunarekin, La que se avecina (2014tik) eta Sé quién eres (2017).

Filmografia partziala

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Urtea Pelikula Zuzendaria Rola
2020 La vida era eso David Martín de los Santos María
2018 Petra Jaime Rosales Julia
2015 Las ovejas no pierden el tren Álvaro Fernández Armero Isabel
Palmeras en la nieve Fernando González Molina Julia nagusitan
2011 Mientras duermes Jaume Balagueró Miss Verónica
Libre directo Fernando Trullols Adela
El barco pirata Fernando Trullols Amama
2010 Que se mueran los feos Nacho G. Velilla Nieves
Zumo de limón (c) Jorge Muriel

Miguel Romero
La Tomasa
2009 Nacidas para sufrir Miguel Albaladejo Flora
2007 La soledad Jaime Rosales Antonia
2006 La noche de los girasoles Jorge Sánchez-Cabezudo Marta
Locos por el sexo Javier Rebollo Victoria
2004 La mala educación Pedro Almodóvar Ama
Escuela de seducción Javier Balaguer Blasa
2003 Noviembre Achero Mañas Alfredoren ama
2001 Sólo mía Javier Balaguer Paketea dakarren emakumea
Gente pez Jorge Iglesias Parkeko andrea
Salvajes Carlos Molinero Conchita
2000 El invierno de las anjanas Pedro Telechea Justa
1999 Nadie conoce a nadie Mateo Gil Indiako artxoboetako arduraduna
1998 Allanamiento de morada (c) Mateo Gil Rosa
1995 Entre rojas Azucena Rodríguez Izaskun
1976 Colorín colorado José Luis García Sánchez Erizaina

Telebistako serieak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Urtea Seriea Katea Pertsonaia Oharrak
1974 - 1976 Cuentopos La 1 Mimos 21 atal
1979 - 1980 Barrio Sésamo La 1 Ángela 3 atal
1989 Brigada Central La 1 Asunción Atal 1
1999 Condenadas a entenderse Antena 3 Fina 10 atal
2001 Periodistas Telecinco Suegro del Bígamo Atal 1
2002 Policías, en el corazón de la calle Antena 3 2 atal
Ana y los siete La 1 María 1 episodio
Hospital Central Telecinco Quack Doctor 1 episodio
2003 Código fuego Antena 3 Sagrario 2 episodios
2007 Los Serrano Telecinco Fernanda Atal 1
C.L.A. No somos ángeles Antena 3 Atal 1
2007 - 2009 Herederos La 1 Teresa Galán 32 atal
2009 La Señora La 1 Cándida 2 atal
2009 - 2010 Amar en tiempos revueltos La 1 Adela Giner 186 atal
2010 La princesa de Éboli Antena 3 Bernardina 2 atal
Todas las mujeres TNT Amparo Atal 1
2011 Los misterios de Laura La 1 Margarita Sandi 2 atal
2012 Toledo, cruce de destinos Antena 3 Elvira 13 atal
Carmina Telecinco Elena Linza 2 atal
2013 Gran Reserva: El origen La 1 Renata Ramos 18 atal
2013 - 2014 Vive cantando Antena 3 Mila 2 atal
2014 - presente La que se avecina Telecinco Fina Palomares Pizarro
2017 Sé quién eres Telecinco Madre de Ezequiel Atal 1
La princesa Paca La 1 Francisca TV-Movie
2018 Apaches Antena 3 Rosa 2 atal
2020 Diarios de la cuarentena La 1 Petra 8 atal
2022 Historias para no dormir Prime Video Ana Atal 1
<i id="mwAhs">Machos alfa</i> Netflix

Telebista-programak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Urtea Seriea Kanala Oharrak
2021 Ver-Mu[2] Movistar+ Laguntzailea
  • La señorita doña Margarita (2021)
  • ¡Chimpón! Panfleto post mórtem (2015)
  • La madre pasota (reposición de 2004) y Cosas nuestras de nosotros mismos (2012)
  • Crazy love (2011)
  • La señora Doña Margarita (2010; reposición de 1996)
  • Ados@dos (2008)
  • La madre pasota y La mujer sola (2005)
  • Pareja abierta (2001)
  • Clasycos (1998)
  • La señora Doña Margarita (1996)
  • Castañuela 90 (1996)
  • Cantos para el final del milenio (1993)
  • Para-lelos 92 (1989)
  • La mujer burbuja (1987)
  • Una mujer en la ventana (1985)
  • El preceptor (1984)
  • Perdona a tu pueblo Señor (1982)
  • Ligazón (1981)
  • Ahora no es de Leil (1979)
  • La sangre y la ceniza (1976)
  • Woyzeck (1975)
  • Robinson Crusoe (1974)
  • El retablillo de Don Cristóbal (1972)
  • El retablo del flautista (1971)
  • Castañuela 70 (1970)
  • Noche de reyes (1967)[3]
  • 2012an, Luna Islantilla Cinefórum delakoaren Zinema Baxuko Nazioarteko Zinemaldian aktore onenaren Islantillako Luna sarirako izendatu zuten, Libre directo filmarengatik.[4]
  • San Pankrazio Ohorezko Saria jaso zuen Caceresko Espainiako Zinemaldi Solidarioan,[5][6] Roberto Álamo, Laia Marull, Carlos Santos, Ana Castillo, Koldo Serra eta Salvador Calvo zuzendariak eta Marcelo Pacheco zuzendari artistiko eta eszenografoak lagunduta.[7]
  • 2018ko maiatzean, Amigos del Teatro elkarteak BITA 2018 Lehen Saria eman zien Petra Martínez aktoreari eta Juan Margallo aktoreari, Madrileko UROC TEATRO taldearen bikotekideari, antzerkian egindako lanagatik.[8]
  • 2022an, Martinezi Antzerki Sari Nazionala eman zioten Juan Margallo bikotekidearekin batera.[9]
Goya sariak
Urtea Kategoria Filma Emaitza
2021 Emakumeen interpretazio onena protagonista La vida era eso Izendatua
Aktoreen Batasunaren sariak
Urtea Kategoria Filma/Seriea Emaitza
2008 Zinemako aktore protagonista onena La soledad Irabazlea
Telebistako bigarren mailako aktore onena Herederos Irabazlea
2012 Zinemako aktore onena Mientras duermes Irabazlea
2018 Telebistako aktore onena La que se avecina Irabazlea
2019 Zinemako aktore onena Petra Izendatua
2022 Zinemako aktore protagonista onena La vida era eso Irabazlea
Zinemako Idazleen Zirkuluaren dominak[10][11]
Urtea Kategoria Filma Emaitza
2010: Emakumezko aktore onena Nacidas para sufrir Irabazlea
2011 Bigarren mailako aktore onena Mientras duermes Izendatua
2013 Bigarren mailako aktore onena Todas las mujeres Izendatua
2021 Emakumezko aktore onena La vida era eso Izendatua
Feroz sariak
Urtea Kategoria Filma Emaitza
2022 Aktore protagonista onena[12] La vida era eso Irabazlea
2014 Bigarren mailako aktore onena Todas las mujeres Izendatua
Malagako jaialdia
Urtea Kategoria Filma Emaitza
2012 Film laburren atala: Biznaga de plata a la mejor actor Libre directo Irabazlea
1998 Aipamen berezia: "Taldean egindako lan bikainagatik. "(ex aequo con Eduardo Noriega y Pepón Nieto) Allanamiento de morada Irabazlea
Sevillako Europako Zinemaldia
Urtea Kategoria Filma Emaitza
2020 Emakumezko aktore onenaren saria La vida era eso Irabazlea
Alacanteko Zinemaldia
Urtea Kategoria Filma Emaitza
2011 Film laburren Atal Ofizialeko saria: Emakumezko aktore onena El barco pirata Irabazlea
Alcalá de Henareseko Zinemaldia
Urtea Kategoria Filma Emaitza
1998 Caja Madrid saria: Emakumezkoen interpretazio onena Allanamiento de morada Irabazlea
Villamayor Zinemaldia
Uzkia Kategoria Filma Emaitza
2012 Emakumezko aktore onena Libre directo Irabazlea
Astorgako Zinemaldia
Uzkia Kategoria Filma Emaitza
2012 Emakumezko aktore onena Libre directo Irabazlea
"Pilas en Corto" Film Laburren Nazioarteko Jaialdia (Picor 4)
Uzkia Kategoria Filma Emaitza
2012 Emakumezko aktore onena Libre directo Irabazlea
Beste sari batzuk
  • 2022an Antzerki Sari Nazionala jaso zuen.
  • 2019an, Linareseko Zinema Independentearen Jaialdiaren ohorezko saria jaso zuen.[13]
  • 2017an, Kulturako Jiennenses saria jaso zuen Diario Jaének 2016ko edizioan.[14]
  • 2011n, Uroc Teatro taldeak merezimenduaren urrezko domina jaso zuen Arte Ederretan,[15]
  • Madrilgo Udalaren 2006ko María Guerrero saria, La mujer sola lanagatik.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Téllez, I.. (10 de abril de 2010). Diez linarenses del año. Ideal. .
  2. ¡Nueva colaboración!'Petra y el cine' es nuestra nueva sección con la veterana actriz Petra Martínez, que nos habla de su relación con la industria y nos cuenta un montón anécdotas que no tienen precio. vía Twitter 27 de mayo de 2021.
  3. Desafortunado ensayo shakesperiano del T.E.M.. Diario ABC 22 de abril de 1967, 121 or..
  4. La V edición de Islantilla Cinefórum da a conocer sus finalistas a los Premios Luna. 24 de agosto de 2012.
  5. La actriz Petra Martínez recibirá el Premio San Pancracio de Honor del Festival Solidario de Cine Español de Cáceres. 6 de marzo de 2017.
  6. Europa Press. (6 de marzo de 2017). La actriz Petra Martínez recibirá el Premio San Pancracio de Honor del Festival Solidario de Cine Español de Cáceres. .
  7. Roberto Álamo, Laia Marull, Koldo Serra y Petra Martínez, premios San Pancracio del Festival de Cine de Cáceres. 15 de marzo de 2017.
  8. Artezblai. «Petra Martínez y Juan Margallo, Premio Bita 2018 (Bienal Internacional de Teatro de Actor) | Noticias» www.artezblai.com.
  9. «Petra Martínez y Juan Margallo, Premio Nacional de Teatro 2022» www.publico.es.
  10. «Medallas del CEC a la producción española de 2010» Círculo de Escritores Cinematográficos.
  11. «Medallas del CEC a la producción española de 2011» Círculo de Escritores Cinematográficos.
  12. Themes, Studio. Informadores de Cine. - IX Premios Feroz. .
  13. «Los premiados» linares28.es 29 de septiembre de 2019.
  14. Diario Jaén. (3 de junio de 2017). Un derroche de emociones. .
  15. «Entrega de las Medallas de Oro al Mérito en las Bellas Artes 2011» Casa de Su Majestad el Rey de España 24 de noviembre de 2011.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]