П’ер Кюры

П’ер Кюры
фр.: Pierre Curie
Дата нараджэння	15 мая 1859(1859-05-15)[…]
Месца нараджэння	Парыж, Парыж, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Дата смерці	19 красавіка 1906(1906-04-19)[…] (46 гадоў)
Месца смерці	Парыж, Парыж, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Месца пахавання	Пантэон
Грамадзянства	Францыя
Бацька	Эжэн Кюры[d]
Маці	Sophie-Claire Depouilly[d]
Жонка	Марыя Кюры
Дзеці	Ірэн Жаліё-Кюры і Ève Curie[d]
Род дзейнасці	фізік, хімік, выкладчык універсітэта, вучоны-ядзершчык
Навуковая сфера	фізіка
Месца працы	Парыжскі ўніверсітэт
Альма-матар	факультэт прыродазнаўчых навук Парыжскага ўніверсітэта[d] Сарбона homeschooling[d]
Навуковы кіраўнік	Габрыэль Ліпман
Вядомыя вучні	Поль Ланжэвен
Член у	Французская акадэмія навук
Узнагароды	медаль Эліята Крэсана[d] (1909) медаль Дэві[d] (1903) медаль Матэўчы[d] (1904) прэмія Францускай акадэміі навук імя Ля Каза[d] (1901)
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

П’ер Кюры (фр.: Pierre Curie; 1859—1906) — французскі навуковец-фізік, адзін з першых даследчыкаў радыёактыўнасці, член Французскай Акадэміі навук, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы (1903). Аўтар закона Кюры.

Навуковая дзейнасць

П’ер Кюры сфармуляваў шэраг ідэй сіметрыі. Ён сцвярджаў, што нельга разглядаць сіметрыю якога-небудзь цела, не ўлічваючы сіметрыю навакольнага асяроддзя.

Навуковыя дасягненні

• Адкрыццё п’езаэлектрычнага эфекту
• Адкрыццё палонія
• Адкрыццё радыя