Savannah klapte haar studieboeken dicht. “En nu is het af¡gelopen”, zei ze resoluut tegen zichzelf. “Ik moet het weten. Ik moet weten wat de liefde nu werkelijk is”. Ze staarde uit het raam. Ze was een mooie, jonge vrouw geworden. Met een slank lichaam, lange blonde haren en een uitdagend koppie, deed ze elk gezicht op straat naar haar toe draaien. Maar waarom die aantrekking er nu was, en waar die uiteindelijk toe kon leiden, wist ze niet. Natuurlijk wist ze het wel in de meest letterlijke zin van het woord. Op de televisie was maar al te vaak te zien, wat het allemaal betekende. En ook had ze diverse vriendjes van haar eigen leeftijd gehad, waarmee ze op het erotische vlak had geëxperimenteerd. Nee, Savannah konden we niet bepaald een ‘maagd’ meer noemen. Maar ze had het ‘fijne’ ervan nog niet meegemaakt. Het fijne van de kennismaking, het fijne van de verleiding en de overgave. En tenslotte het fijne van het ervaren liefdespel. De bekende onrust die veel jonge vrouwen doormaken op de rand van volwassenheid, had haar dus bevangen. En dit duurde ongeveer al een jaar. Haar leerresultaten moesten daardoor het onderspit delven en daarom vond ze het nu genoeg. Ze deed haar jasje aan en liep naar buiten. Zinnend op een manier om achter de grote waarheid te komen. De straat was een goede inspiratiebron voor haar. Daar werd ze namelijk als een geraffineerde vrouw behandeld. Mannen èn vrouwen keken opmerkelijk vriendelijk naar haar. Maar ja, om zo maar met één van hen mee te gaan was ook weer wat. Dus besloot ze naar het café te gaan waar ze na schooltijd vaak te vinden was.
Ze was geen maagd meer, maar…
“Sssssaaaavannah!”, joelde de barman enthousiast toen ze binnenkwam, “moet jij niet achter de boeken meisje?” “Nee Ome Karel, ik was het even zat, ik moest er even uit”, zei het meisje zichtbaar genietend van de aandacht. “Nou, je weet het, hier ben je altijd welkom. Het eerste drankje is van het huis. Wat wil je hebben?” “Goh, dank u wel Ome Karel. Het bekende recept alstublieft, een Pisang-Jus”. De mooie jonge vrouw nam plaats op een kruk aan de bar en keek eens rond. Op dit uur van de dag, was de bar nog niet erg vol. Het volk dat er zat, keek met genoegen naar haar. Eén kerel echter niet. De betrekkelijk jonge vent zat schuin tegenover haar, gebogen over een pul met bier. Een grote groene tas stond tegen zijn kruk. Ome Karel zette de bestelling neer. “Hè Ome K, wie is die man?”, vroeg Savannah met een meer dan gewone belangstelling. “Die?”, fluisterde de barman, “dat is Bert. Bert kwam vroeger, net als jullie, regelmatig hier. Hij zit nu in Dienst en is teruggekomen uit het voormalig Joegoslavië. Praat jij maar met hem, dat zal hem opbeuren. Hij heeft namelijk niet zo’n goeie tijd achter de rug”. Ome Karel knikte bemoedigend naar het meisje en zette haar drankje alvast in zijn buurt. Savannah moest nu wel en was er dankbaar voor.
Ze was meer dan genteresseerd in hem
“Hallo, mag ik naast je komen zitten”, vroeg de blondine spontaan aan de soldaat. Hij keek op. “Ja hoor”, kwam het wat ongenteresseerd uit zijn mond. “Laat ik eerlijk tegen je zijn”, begon Savannah het gesprek, “ik hoor net dat je in Bosnië bent geweest. Alleen als je het zelf wil, hoor ik graag wat meer over jouw ervaringen”. De man keek weer op en wist niet hoe te reageren. Dit meisje leek hem wel oprecht. Hij zocht inderdaad naar een spreekbuis voor zijn emoties. Gevoelens waar verder niemand naar wilde luisteren. “Kijk”, begon hij. “ik heb daar wel het nodige wel gezien. Het individuele leed is verschrikkelijk, maar ik voel me zo enorm klote, omdat ik ook ervaar dat het hun eigen schuld is. “Savannah knikte begrijpend. Haar voorouders waren uit die regio afkomstig en daarom had ze veel interesse in hetgeen daar allemaal gebeurde. “Voor zulke gevoelens hoef je er niet geweest te zijn hoor”, zei ze gemeend. “Die mensen hebben al de nodige geschiedenis achter de rug. Je zou kunnen zeggen dat ze beter moesten weten. Maar het beest is in ze los. Er is geen enkele groepering aan te wijzen die begint, ze zijn allemaal gek geworden. Ik vind daarom dat ze het eerst zelf moeten oplossen. Want wat maakt ons meer mens dan zij? Het zijn toch geen kinderen meer?” Savannah raakte op drift en de ogen van de soldaat lichtten op. “Iemand die mij begrijpt”, dacht hij. Het ijs was gebroken en ze begonnen een lang gesprek. Ome Karel was ingenomen met de oplevende soldaat.”Wat een meid is dat toch” dacht hij met enige weemoed naar zijn jeugd.
Haar mooie jonge borstjes priemden dapper naar boven
Het was al laat toen Bert en Savannah het café verlieten. Bert bood aan een kop koffie op zijn kamer te gaan drinken. Eenmaal daar aangekomen, ging hij dicht tegen haar aanstaan. Savannah voelde een grote opwinding opkomen. “Je mag me wel aanraken hoor”, fluisterde zij uitnodigend in zijn oor. Ze hoorde zijn adem stokken en zijn hand wreef teder over haar jonge billen. “O, je bent zo mooi”, zei hij hees. Savannah drukte met haar kontje tegen zijn kruis en voelde al een stevige bobbel zitten. Hij knoopte haar spijkerbroek los en liet die langzaam langs haar benen glijden. De tederheid ervan maakte haar bloedgeil. Deze man wist hoe hij het moest aanpakken. Ook haar zijden blousje liet hij haar lichaam afglijden. Savannah tintelde over heel haar lichaam. Ze wist dat het goed was; het ging nu gebeuren! Daar stond ze dan. Haar kleine en mooie borstjes priemden dapper naar boven. En alleen haar slipje scheidde de man van haar steeds natter wordende spleet. Bert volgde zachtjes de randen van haar onderbroekje en liet het vervolgens langs haar benen naar beneden vallen. Het mooie meisje stond nu onbedekt en kwetsbaar voor hem. Aan deze man wilde zij zich geven. Hij deed zijn T-shirt uit en drukte zijn gespierde borst tegen het jeugdige lichaam.
“Neem me, doe het goed”, smeekte ze
Even zo teder, ontdeed Savannah de soldaat van zijn broek. Zachtjes beroerde ze zijn neukgereedschap en een trilling maakte zich van haar lichaam meester. Bevend van opwinding zeeg ze naar zijn kruis. De stoere mannegeur deed haar duizelen van geilheid. Onwennig en met eerbied nam zij de harde penis in haar mond. Ze volgde met haar tong de eikelranden ontdekte het onbekende. “Savannah”, kreunde hij, “jij stopt het leven weer in mijn lichaam”. “En ik wil dat je het resultaat ervan over me heen spuit”, dacht ze geilig er achteraan. Haar hoofd bewoog gretiger en gretiger over zijn stijve lat. Haar vingers krioelden door haar eigen schaamhaartjes, op zoek naar lekker plekjes. Haar schaamlipjes waren al goed vochtig en de clitoris was flink gezwollen. Bert liet haar weer staan. Van achter langs wreef hij zijn penis tegen de zacht-roze plekjes van haar spleet. Zijn voorvocht en haar geil vermengden zich tot een glibberige bedoeling. Langzaam schoof hij zijn kanon in het lichaam van het mooie meisje. “O ja, doe het langzaam, neem me goed”, hijgde zij. De lange, diepe neukbewegingen van Bert, zorgden ervoor dat zijn lichaam regelmatig tegen haar billetjes aanstootte. Hij pakte Savannah nu bij haar middel en begon langzaam maar zeker echt te pompen. Het meisje ging er zo voor staan, dat hij er zo diepmogelijk in kon. “Oja, dieper, dieper nou toch”, smeekte zij hees. Hierop tilde Bert haar op. Nog steeds met zijn paal in haar, droeg hij Savannah naar zijn bed. Nu kon hij haar pasgoed raken. Het meisje ontspande zich volledig en concentreerde zich alleen op de in_ en uitschuivende lul. Haar jonge kutje was nog zo strak, dat ze de staaf over elk kutrib¡beltje voelde schuiven. De geilheid bereikte voor Savannah nu een hoogtepunt, maar ze kon nog niet klaarkomen. Alsof Bert haar gedachten raadde, zei hij: “Kom ga op mij zitten, dan kun je je op mijn onderbuik klaarwrijven”. Dat was voor de jonge vrouw iets nieuws en ze namen de voorgestelde positie aan. Weer schoof de penis van de soldaat in haar. Doordat zij nu op hem zat, voelde ze dat weer andere heerlijke plekjes werden gestimuleerd. “Schuif met je plekjes over mijn lichaam”, gebood hij teder. Savannah deed wat hij vroeg. Ze wist niet wat ze voelde. De harde lans van de man, stond rechtop in haar lijfje en zij masseerde haar klitje op zijn gespierde lichaam. Het duurde dan ook niet lang of ze kwam klaar. Ze drukte haar dijen tegen zijn lijf en het leek wel of met grote kracht de spanning uit haar lijf werd geperst. Zo was Savannah nog nooit klaargekomen. Dit was heel anders dan de dagelijkse vingerbeurt… Uitgeput werd zij overmeesterd door emoties en viel in snikken op de gespierde soldaat. Dit maakte Bert alleen nog maar geiler. “Maandenlang ben ik uitgescholden en weggehoond”, dacht hij, “maar nu word ik gewaardeerd”.
Hij begon haar nu echt te pompen
Zijn pik doorboorde nog steeds het jonge lichaam en was ingebed door haar hete geil. Met zachte dwang, legde hij haar nu op haar rug. “Nu is het jouw beurt”, zei Savannah door haar tranen heen, “neem me maar, neem me hard. Ik lig er nu voor jou”. Bert liet dat zich geen tweede keer zeggen en nam bezit van haar. Haar lichaam werd door elke stoot in het matras gedrukt. In haar nauwe, maar slipperige, neukopening voelde ze zijn zwaard vergroten: “Zou hij gaan klaarkomen”, vroeg ze zich met overgave af. Zijn bewegingen werden steeds heftiger. Bert pakte weer haar middel en drukte Savannah nog eens extra tegen hem aan. Savannah zag zijn ogen wegdraaien en er verscheen kippevel op zijn huid. Net voordat hij spoot, haalde hij alert zijn lul uit het meisje. Een moment, dat wel urenleek te duren, gebeurde er niets. Toen verliet een gigantische hoeveelheid sperma zijn lichaam en landde op Savannah. “Wat heerlijk”, riep zij uit terwijl ze het over haar heen liet lopen. Met elke schok, kwam er zaad uit Bert. Savannah likte het met begeerte op. Even later lagen zij naast elkaar bevredigd op het bed. Hun lichamen hadden het café-gesprek voortgezet. Savannah was nu echt ontmaagd en voelde zich een vrouw. Ze vroeg zich af of het met iedere man zo zou zijn en ze keek naar Bert. Zijn ogen glinsterden weer, de levenslust was weer terug. Ze wist dat nog vaak zijn bed zou delen. En met een glimlach viel ze in een diepe slaap, eindelijk…