Nadine werkte als assistent sextherapeut bij een psychiatrisch ziekenhuis. Naast de gebruikelijke taken als plee’s schoonmaken en de patiënten wassen, was Nadine aangenomen als de ‘huisdame’. Voordat de patiënten volledig geresocialiseerd verklaard konden worden, moesten ze ook weer met partners op sexueel gebied om kunnen gaan.
Op een gegeven moment kreeg ze Edwin onder behandeling. Edwin was een beetje in de war geraakt nadat hij op de snelweg een auto-ongeluk had zien gebeuren. Edwin’s mede-patiënten noemden hem ‘Napoleon’. Waarom nu juist deze naam, dat wist niemand precies. Maar hij ging zich zelfs een beetje als een Napoleon gedragen. Die middag zou Nadine zich voor het eerst met Napoleon gaan bemoeien. Het was niet een onaardige jongen om te zien. Sterker nog, het was zelfs een hele leuke jongen. Ze verheugde zich op de eerste sessie. Deze begon meestal met praten en hoe de patiënt over sex dacht. Heel soms liep zo’n eerste ontmoeting uit op een gezamenlijke masturbatie-partij. Nadine ging pas echt met een patiënt naar bed, als zij hem daartoe in staat achtte. Ja, de pseudo-verpleegster nam haar taak serieus op. Nadine ontving haar patiënten meestal in haar eigen kamer annex kantoorruimte. Ze zat zich wat voor te bereiden, toen er op de deur werd geklopt.
“Kom binnen”, riep ze met een prettige stem. De deur ging open en een lange, blonde jongeman kwam binnen. “Ha Napole eh Edwin, kom binnen”, versprak ze zich. De jongen stapte monter de kamer binnen. “Oh, u mag best wel Napoleon zeggen hoor. Uiteindelijk zult u zelf wel merken waarom ik zo wordt genoemd…” Nadine begreep niets van deze geheimtaal. Ze stelde zich voor en draaide een standaard-verhaal af voor wat betreft de komende gang van zaken.
Na deze inleiding keek de jongen de vrouw brutaal aan. “Dus we gaan aan het einde van de sessie met elkaar naar bed?” “Nou”, antwoordde de knappe vrouw bits, “dat hoeft niet altijd. Als ik me voor dat moment al een beeld van je heb weten te vormen op sexueel gebied, dan hoeft het misschien niet”. De jongen stond op en liep op haar af. Hij streelde door het lange haar en rook eraan. “Mmmm, vrouwelucht, dat heb ik lang niet geroken”, zei hij teder. Hij ging verder: “Natuurlijk wil ik met je naar bed, wie zou dat niet willen. Je bent mooi, sexy en nog eens bereikbaar ook. Wat wil een vent nog meer”. Zo had Nadine het nog nooit bekeken. Deze knaap was slim. Ze vroeg zich af waarom hij hier zo lang al zat. “Maar helaas”, zuchtte hij een beetje melodramatisch, “ik denk niet dat jij iets voor mij zou kunnen betekenen”. “Hoezo”, vroeg Nadine geïnteresseerd; ze vond bij de jongen een gespreksonderwerp.
Hij streelde heur haar en keek in de oneindige verte. “Doktor van B. is de enige die het weet. Hij heeft me, langer dan eigenlijk nodig was, hier laten zitten. Het ongeluk op de snelweg was slechts een goede aanleiding om gehoor te krijgen voor mijn werkelijke probleem”. Nadine ging er eens goed voor zitten. Ze was niet alleen zeer benieuwd naar zijn verhaal, ook zijn aanrakingen voelden zeer prettig aan. Hij ging verder. “Als sinds de puberteit heb ik er al last van. Iedereen die mij ermee zag, had er wel een opmerking over. Ik probeerde ze af te leiden door me in andere dingen enorm te bekwamen. En altijd maar hopen dat niemand dat ene opmerkt”. Edwin masseerde nu heel erotisch de nek van Nadine. Ze had haar ogen gesloten. Of ze het wilde of niet, ze concentreerde zich op zijn handen en hoopte dat die verder haar lichaam zouden betasten.
Alsof hij haar gedachten raadde, daalde zijn hand in cirkels richting haar heerlijke borsten. Hoe dichter zijn handen de vleesbergen naderden, hoe nerveuzer de prammen op en neer bewogen. Hij fluisterde. “Ik heb me in al het andere bekwaamd, maar toch ben ik gefrustreerd. Niemand accepteert me daarom”. Zijn hoofd was nu naast het hare en hij fluisterde nog zachter: “Help me, help me, alsjeblieft Nadine…” De fluisteringen en de strelingen waren in Nadine’s beleving één geheel. Toen hij stopte met het fluisteren, merkte ze pas goed waar zijn handen zaten. Hij was haar gewoonweg aan het vingeren. Die handigerd had warempel al zijn wijsvinger in haar kut gestopt en beroerde met zijn duim het plekje boven haar clitoris. “Hm, jij bent geraffineerd zeg”, merkte ze op. Ze wist niet zo goed wat ze moest doen. Daarom liet ze het maar over zich heen komen. Terwijl hij doorging met de stimulerende bewegingen, ontdeed hij zich heel handig met zijn andere hand van haar kleren. Zijn handen hadden nu, op een afgezakt glitterblousje na, vrijspel op haar naakte en pure lichaam. “Nu jouw kleren nog”, fluisterde ze hees. Edwin knikte angstig ontkennend. “Nee, ik verwen jou en laat mij mijn kleren aanhouden”.
“Edwin, moet je nu eens luisteren. Wat je met mij doet, vind ik fantastisch, maar je moet niet vergeten dat jou in therapie heb. Dus je moet naar mij luisteren, anders ga je op rapport”. Al pratende deed ze langzaam zijn T-shirt en broek uit. Toen stond hij voor haar in zijn boxershort. Ze volgde met haar hand de binnenkant van zijn been, op zoek naar zijn penis. Toen zij het beetpakte, kreunden zij allebei tegelijk. “Nu weet ik waarom ze hem Napoleon noemen”, schoot het door hem heen, “hij heeft een kleintje”. “Aj, je hebt mijn geheimpje ontdekt”, zei Edwin met groot sarcasme in zijn stem.
“Nou”, begon Nadine in alle eerlijkheid, “het is wel een klein Napoleonnetje, maar zo klein om een levenslang complex te hebben is ‘ie ook weer niet”. Ze bediende het kleine spuitertje op z’n Russisch en keek hoe groot die zou worden. Toch gebeurde dat niet. Het puberteitspikkie van Edwin bleef half-slap. Maar Nadine gaf het niet zo gemakkelijk op. Ze ging met haar heerlijke reet voor hem zitten en vingerde zichzelf op nog geen halve meter van hem vandaan. Hij had een eersteklas uitzicht op de wriemelende vingers door de schaamlippen en het natter wordende spleetje. Onder haar lichaam zag hij haar twee memmen bungelen als een stel uiers en het vlees lilde uitnodigend. Nadine keek onder haar eigen lichaam door en zag dat de kleine man van Edwin een stuk volwassener was geworden. Ze schuifelde achteruit naar de liggende man en ging voorzichtig op hem zitten. Ze liet hem zijn eigen pik pakken, terwijl zij met beide handen haar schaamlippen zo ver mogelijk van elkaar hield. “Steek jezelf erin”, smeekte ze, “ik wil hem voelen”. Alhoewel hij normaal gesproken zoiets nooit deed, schoof hij nu wel zijn pik in de sappige spleet. Alhoewel het pikkie nog steeds aan de zeer kleine kant was, voelde ze een heuse sensatie in en om haar neuknaadje.
“Oh Edwin je hebt geen idee wat ik met jou pikkie allemaal kan voelen”, hijgde ze in alle oprechtheid. Ze raakte haar clitoris maar even aan en vrijwel direct viel ze in een orgasme. Haar benen drukten zich tegen het mannelichaam en met spastische schokkerige bewegingen schoof ze haar lichaam over de onderbuik van de jongeman. “Draai je om, ik wil je zien genieten”, zei Edwin. Op haar hoogtepunt, ging ze van hem af en draaide zich om. Terwijl ze weer over het kleine pielemanneke heen schoof, vingerde zij zichzelf terug naar het oude hoogtepunt. Nu schoof ze, met zijn kaars in haar onderlichaam, haar clitoris over zijn buik. Het orgasme leed onder de onderbreking, maar dat vond ze niet zo heel erg. Uiteindelijk ging ze voor hem met hem naar bed; het was uiteindelijk haar werk.
Edwin kwam nu een beetje los. Hij lag onder. Het enige wat hij nog kon doen, was genieten van wat de vrouw met hem deed. Vroeger bediende hij juist zijn partners; alles ter compensatie voor zijn kleine maatje. Nu mocht hij genieten. Gretig pakte hij haar borsten en kneedde ze bijna tot pulp tegen elkaar. Toen hij merkte dat hij het wel erg hard deed, stopte hij. “Nee, niet stoppen, ga door, betast me hard!” kreunde de jonge vrouw. Ze genoot van een ruwe aanpak op haar borsten en ze bewoog wat wilder op zijn pik. Met één hand voelde hij aan haar clitoris. Haar genotsknop was weer enorm opgezwollen. Hij begon nu toch wel echt te geloven dat hij het bij haar teweeg had gebracht. Nu pas voelde hij zijn penis op zijn hardste stand in haar staan. Ook Nadine merkte dat en bewoog nog wat harder over zijn lat.
Ze ging van hem af en bewonderde de roze jongen. “Ik weet niet hoe jij erover denkt Edwin, maar zoals jou tokemelorus er nu bij staat, verschilt ‘ie niet veel met de gemiddelde speer die ik meer dan genoeg in mijn lijfje heb mogen hebben”. Zij droomde, zoals altijd, weg bij de gedachte aan al die lullen die in haar lichaam hadden gezeten. “Echt waar, meen je dat of zeg je dat alleen maar om mij op te vrolijken”. Edwin’s stem klonk serieus. Hij hoopte toch zo dat hij een normale pik zou hebben. “Natuurlijk meen ik dat, ik kan het me in mijn positie toch niet veroorloven daarover te liegen”, antwoordde de vrouw ietwat geïrriteerd. Waarom geloofden ze haar nooit? Ze kreeg de kans niet hier langer over na te denken. Edwin pakte haar enthousiast beet en legde de vrouw op haar rug en spreidde haar benen. “O, ik ga je pompen. Ik ga je prikken”. Zijn stem trilde van opwinding. Welgemikt schoof hij bij haar naar binnen en begon direct in een straf tempo te neuken. “Neem me maar, pomp je maar sterk in me, neem me maar goed te grazen”, kreunde Nadine. Ze werd helemaal geil bij de gedachte dat Edwin nooit eerder in zijn leven zo had liggen pompen met een meisje. Zijn krachtige stoten deden haar heerlijke tieten naar alle kanten trillen. Ze wilde de voorgevel beethouden, zodat het gebibber hem niet zouden afleiden, maar hij zei: “Laat je borsten, ik wil ze zien bewegen. Ik wil jouw lichaam zien schokken, omdat ik in je paal!”
De vrouw spreidde zo wijd mogelijk haar benen. Toch voelde ze het grootste genot niet diep in haar onderlichaam, maar meer aan het begin van haar schachtje. Die kleine kierestamper rolde sensationeel over haar kutribbels. De man bewoog zich steeds wilder op en in het lichaam van de vrouw. Hij hield met zijn armen de benen van de therapeute op één plaats. Het feit dat ze zich niet mee kon bewegen, gaf haar een extra sensatie. Kleine golfjes van orgasme denderden op haar af en vielen toen weer terug. Opeens haalde Edwin zijn pik uit haar geilborrelende neukgat. Met zijn ene hand begon hij aan zijn pik te sjorren, met zijn andere hand masseerde hij de gehele schaamstreek van Nadine. Ze kon zich nog steeds niet bewegen, omdat Edwin haar had vastgezet met zijn benen. Zijn snelle handen gingen gelijk met elkaar op. Toch kwam Nadine eerder dan hij. Ze vond het feit dat ze zich niet kon bewegen een heel interessant gegeven. Haar orgasme deed zijn handen nog sneller bewegen. Haar clitoris, tepels en al haar spieren stonden strakgespannen en uit haar lichaam ontsnapte een lange, diepe zucht. Met het wegzakken van haar orgasme, nam Edwin’s lichaam het over. Zo hard als hij kon, sjorde hij aan zijn pik die vrijwel direct begon te spuitem. Met de kracht van een waterpistool sprietste het zaad door de lucht, op zoek naar het gezicht van Nadine.
Toen al zijn zaad uit zijn lichaam was gelopen, keken ze elkaar aan. “En”, vroeg ze, “denk je nog steeds dat je een pikkie zo klein als die van Napoleon hebt?” Edwin zei niets, maar keek haar veelbetekenend aan. “U heeft mij genezen”, begon hij met een plechtige stem en hij vervolgde: “Wij zijn tevreden over u”. Terwijl hij dat zei, trok hij driemaal aan het oor van Nadine. “Hmm”, dacht Nadine, “hij vertoont nog steeds Napoleontische trekjes, laten we hem nog even hier houden, dan kunnen we mijn therapie misschien nog wat uitbreiden”. En met een glinstering in haar ogen, kleedde ze zichzelf weer aam. Waarschijnlijk is Edwin nog steeds opgenomen en waarschijnlijk is dat maar beter ook…