Pumunta sa nilalaman

Emperador Itoku

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Emperador Itoku
懿徳天皇
Ika-4 na Emperador ng Hapon
Panahon Marso 9, 510 BK –
Oktubre 1, 477 BK (tradisyonal)
Sinundan Emperador Annei
Sumunod Emperador Kosho
Asawa Emperatris Amonotoyototsu-hime
Anak
Pangalan pagkamatay
Kun'yomi: Oyamatohikosukitomo no Sumeramikoto (大日本彦耜友天皇);
Oyamatohikosukitomo no Mikoto (大倭日子鉏友命)
On'yomi: Emperador Itoku (懿徳天皇)
Lalad Imperyal na Bahay ng Hapon
Ama Emperador Annei
Ina Emperatris Nunasoko-Nakatsu-hime
Kapanganakan Oyamatohikosukitomo (大日本彦耜友尊)
553 BK
Kamatayan Oktubre 1, 477 BK (edad 76)
Libingan Unebi-yama no minami no Manago no tani no e no misasagi (畝傍山南纖沙溪上陵)
Kashihara, Nara, Hapon (maalamat)
Pananampalataya Shinto

Si Emperador Itoku (553 BK - Oktubre 1, 477 BK), na kilala rin bilang si Oyamatohikosukitomo no Mikoto (Hapones: 大倭日子鉏友命), ay ang ikaapat na emperador ng Hapon ayon sa kinamihasnang kaayusan ng halinlinan. Itinatagurian siya bilang isang "maalamat na emperador" ng mga mananalaysay dahil ang kanyang aktuwal na pag-iral ay pinagtatalunan. Sinasabing naghari siya mula 510 BK hanggang sa kanyang pagkamatay noong 477 BK, kung saan sinundan siya ng kanyang panganay na anak na si Emperador Kosho. Siya ang ikaapat na emperador na naghari sa panahon ng puktol ng Jomon, na tumagal mula 14,000 BK hanggang 300 BK.

Alam na Impormasyon

[baguhin | baguhin ang wikitext]
Ang Kan'ei Kojiki, ang unang nilimbag na bersyon ng Kojiki, sa Pamantasan ng Kokugakuin

Ang pag-iral ng hindi bababa sa unang siyam na emperador ay pinagtatalunan dahil sa hindi sapat na materyal na maaaring magamit para sa karagdagang pagpapatunay at pag-aaral. Dahil dito, itinatagurian si Itoku ng mga mananalaysay bilang isang "maalamat na emperador", at niraranggo siya bilang ang ikatlo sa walong emperador na walang tiyak na mga alamat na nauugnay sa kanila. Ang pangalang Itoku, na literal na nangangahulugang "maamong kabutihan", ay postumong itinalaga sa kanya ng mga sumunod na salinlahi. Sinasabi na maaaring pinalagi ang kanyang pangalan ilang dantaon pagkatapos ng buhay na itinalaga sa kanya, posible na noong panahon kung saan ang mga alamat tungkol sa pinagmulan ng halaring Yamato ay pinagsasama-sama bilang mga talaan na kilala ngayon na Kojiki. Ang karaniwang tinatanggap na mga pangalan at petsa ng mga unang emperador ay hindi kinumpirma bilang "tradisyonal" hanggang sa paghahari ni Emperador Kammu, ang ika-50 emperador ng Hapon, noong 781 hanggang 806.[1][2][3][4]

Maalamat na Salaysay

[baguhin | baguhin ang wikitext]
Si Emperador Annei, ang ama at hinalinhan ni Emperador Itoku.
Si Emperador Kosho, ang panganay na anak at kahalili ni ni Emperador Itoku.
Monumento ng maalamat na palasyo ni Emperador Itoku
Pang-alaalang dambana at mosoliem ni Emperador Itoku

Ang pangalan ni Emperador Itoku ay nakasaad sa Kojiki at Nihon Shoki kung saan ang kanyang talaangkanan lamang ang nakatala. Isinilang siya noong 553 BK. Siya ang ikalawang anak nina Emperador Annei, ang ikatlong emperador ng Hapon, at Emperatris Nunasoko-Nakatsu-hime, isang diumano'y apo ni Ebisu, ang Hapones na diyos ng mga mangingisda at swerte. Ang kanyang mga kapatid ay sina Prinsipe Okisomimi at Prinsipe Shikitsuhiko. Nakilala siya bilang si Prinsipe Oyamatohikosukitomo. Pormal siya na naging koronang prinsipe noong Pebrero ng 538 BK. Tumaas siya sa trono noong Marso 510 BK, pagkatapos ng pagkamatay ng kanyang ama sa parehong taon. Nakasaad sa Kojiki at Nihon Shoki na namuno siya mula sa palasyo ng Migario-no-miya (Kojiki: 軽之境岡宮; Nihon Shoki: 軽曲峡宮) sa Karu sa kung ano ang makikilala bilang lalawigan ng Yamato (ngayo'y Prepektura ng Nara sa Honshu). Karaniwang inilalagay ang kanyang panahon ng paghahari sa Marso 9, 510 BK hanggang Oktubre 1, 477 BK. Sa panahon ng buhay ni Itoku, ikinasal siya kay Amonotoyototsu-hime, isang anak ni Okishimimi-no-kami. Nagkaroon sila ng dalawang anak, sina Prinsipe Mimatsuhikokaeshine at Prinsipe Takeshihikokushitomose. Namatay siya noong Oktubre 1, 477 BK. Habang ang kanyang aktuwal na libingan ay hindi alam, tradisyonal siya na iginagalang sa isang imperyal na pang-alaalang dambana na kasalukuyang pinapanatili sa lungsod ng Kashihara. Ang dambanang ito ang itinalaga ng Imperyal na Sambahayang Ahensiya bilang kanyang mosoliem, at pormal ito na pinangalanang Unebi-yama no minami no Manago no tani no e no misasagi. Pagkatapos ng kanyang pagkamatay ay hinalinhan siya ni Prinsipe Mimatsuhikokaeshine, na sa kalaunan ay naging si Emperador Kosho.[5][6][7][8]

Mga Sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  1. Kelly, Charles F. "Kofun Culture". www.t-net.ne.jp. Nakuha noong Mayo 7, 2019.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  2. Shillony, Ben-Ami (2008-10-15). The Emperors of Modern Japan (sa wikang Ingles). BRILL. p. 15. ISBN 978-90-474-4225-7. Kilala rin bilang ang "walong hindi dokumentadong monarko" (欠史八代, Kesshi-hachidai).{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  3. Brinkley, Frank (1915). A History of the Japanese People from the Earliest Times to the end of the Meiji Era. Encyclopaedia Britannica Company. p. 21. Ang mga postumong pangalan para sa mga makamundong Mikados ay ginawa sa panahon ng paghahari ni Emperador Kanmu (782–805), i.e., pagkatapos ng petsa ng pagtitipon ng Mga Talaan at ng Mga Salaysay.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  4. Aston, William George. (1896). Nihongi: Chronicles of Japan from the Earliest Times to A.D. 697, Volume 2. The Japan Society London. pp. 109, 138–141. ISBN 9780524053478.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  5. https://www.japanese-wiki-corpus.org/emperor/Emperor%20Itoku.html
  6. Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. Columbia University Press. p. 89. ISBN 9780231049405.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  7. Brown, Delmer M. and Ichirō Ishida (1979). A Translation and Study of the Gukanshō, an Interpretative History of Japan Written in 1219. University of California Press. p. 251. ISBN 9780520034600.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  8. Ponsonby-Fane, Richard (1959). The Imperial House of Japan. Ponsonby Memorial Society. pp. 29–30 & 418.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)