Vittorio Emanuele di Savoia

Wiktor Emanuel (IV)
Vittorio Emanuele Alberto Carlo Teodoro Umberto Bonifacio Amadeo Damiano Bernardino Gennaro Maria di Savoia
	; Wiktor Emanuel (2009)
	pretendent do tronu Włoch
Okres	od 18 marca 1983; do 3 lutego 2024
Poprzednik	Humbert II
Następca	Vittorio Emanuele (V)
	Dane biograficzne
Dynastia	Dynastia sabaudzka
Data i miejsce urodzenia	12 lutego 1937 ; Neapol
Data i miejsce śmierci	3 lutego 2024 ; Genewa
Ojciec	Humbert II
Matka	Maria Józefa Belgijska
Żona	Marina Ricolfi Doria
Dzieci	Emanuel Filibert, książę Wenecji i Piemontu
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Vittorio Emanuele di Savoia (ur. 12 lutego 1937 w Neapolu, zm. 3 lutego 2024 w Genewie^[1]) – ostatni książę koronny Królestwa Włoch i głowa rodu Sabaudzkiego. Włoscy monarchiści określali go jako Vittorio Emanuele IV (Wiktor Emanuel IV).

Życiorys

Był księciem Neapolu i jednocześnie ostatnim następcą tronu Królestwa Włoch. Do swojej śmierci był głową dynastii sabaudzkiej (wł. Casa di Savoia) i tytułował się królem Włoch, a także Królem Jerozolimy. Jego nadzieje na objęcie tronu swego kraju rozwiały się po referendum konstytucyjnym 2 czerwca 1946 roku, kiedy społeczeństwo włoskie większością 54,3% głosów zadecydowało o zniesieniu monarchii i przyjęciu republikańskiej formy rządów, jednocześnie wybierając przedstawicieli do Zgromadzenia Konstytucyjnego.

Został następcą tronu we Włoszech 9 maja 1946 roku. Monarchia została zniesiona w jego kraju 13 czerwca 1946 roku, był więc następcą tronu przez 34 dni. W Szwajcarii został namiętnym kolekcjonerem monet. Pasją tą zaraził się od swego dziadka.

W 1983 roku zmarł jego ojciec, król Humbert II, którego pogrzeb zgromadził około 350 tysięcy jego rodaków na uroczystości i 23 miliony przed telewizorami. Razem z Vittorio Emanuele, jego rodziną, księciem Monako Rainierem III, wysłannikiem prezydenta Francji François Mitterranda i arcyksięciem Ottonem Habsburgiem w pogrzebie wziął udział legat papieski.

Włączył się w politykę Włoch występując z oficjalnymi roszczeniami do tronu, 15 grudnia 1969 roku ogłosił się jednostronnie królem Włoch. Jego sprawę wspomagała partia Alleanza Monarchica wydająca również gazetę „Italia Reale” (Królewskie Włochy).

Rodzina

11 stycznia 1970 roku w Las Vegas Vittorio Emanuele wziął ślub cywilny z Mariną Ricolfi Doria (ur. 12 lutego 1935 roku w Genewie). Świadkiem tego ślubu był szach Iranu – Reza Pahlawi. 7 października 1971 para wzięła ślub kościelny w Teheranie. Mają jednego syna – Emanuele Filiberto (ur. 22 czerwca 1972 roku w Genewie), który ożenił się z aktorką francuską Clotilde Courau i ma dwie córki – Vittorię i Luisę.

Kontrowersje

W nocy 17 sierpnia 1978 roku będąc na pokładzie jachtu Cocke, aby odzyskać swoją łódkę, ze skutkiem śmiertelnym postrzelił śpiącego na pokładzie jachtu Mapagia 19-letniego Dirka Hamera. Po trwającym 13 lat procesie uznany został za winnego nielegalnego posiadania broni palnej i skazany na karę sześciu miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary. Prokurator wycofał zarzut zabójstwa^[2].
16 czerwca 2006 roku został aresztowany i oskarżony o korupcję i stręczycielstwo^[3].
W 2007 roku Vittorio Emanuele i jego syn Emanuel Filibert zgłosili wniosek o odszkodowanie od państwa włoskiego w wysokości 260 000 000 euro tytułem strat finansowych i krzywd moralnych oraz zwrotu nieruchomości. Rząd włoski odrzucił te żądania^[4].
W czerwcu 2006 roku jego kuzyn – Amadeo, książę Aosty ogłosił siebie głową rodziny sabaudzkiej i prawowitym księciem Sabaudii, tym samym zakwestionował prawa Vittorio Emanuele i jego syna. Amadeo twierdził, że Vittorio Emanuele został wykluczony z sukcesji po tym jak w 1971 roku poślubił Marinę Ricolfi Doria bez wymaganej zgody swojego ojca i ówczesnej głowy rodziny – Humberta II. Vittorio Emanuele i jego syn wnieśli do sądu sprawę o zakazanie Amadeo używania tytułu Księcia Sabaudii. Pierwsze obrady odbyły się w sądzie w Arezzo, w styczniu 2010 roku zapadł wyrok^[5]. Sąd uznał, że Amadeo niesłusznie ogłosił się głową rodziny i nie ma prawa tytułować się księciem Sabaudii, tym samym przychylił się do stanowiska Vittorio Emanuele i jego syna. Dodatkowo sąd nakazał Amadeuszowi zapłacić kuzynowi 50 000 euro oraz pokryć koszty sądowe procesu^[6]. Amadeo zapowiedział apelację^[5]. W dniu 15 września 2010 roku ogłoszono wyrok, który uchylał wyrok pierwszej instancji, pozwalając Amadeo i jego synowi Aimone na używanie nazwiska „di Savoia”.