Przejdź do zawartości

Dyskusja:Wolne Miasto Kraków

Treść strony nie jest dostępna w innych językach.
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Literatura uzupełniająca

[edytuj kod]
Sekcja wskazuje pozycje zawierające informacje nieuwzględnione w artykule, które mogą być wykorzystane do jego rozbudowy.

1816-1846 - Dziennik Praw (Wolnego Miasta Krakowa)[1][2][3]:

1816-1846 - Dziennik Rządowy Wolnego Miasta Krakowa i Jego Okręgu[4][5]

  1. Ireneusz Ihnatowicz, Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, t. 2, Państwowe Wydawn. Naukowe, 1971, s. 28 [dostęp 2019-04-03] (pol.).
  2. Wacław Uruszczak, Maciej Mikuła, Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa Vol. 5 (2012), Wydawnictwo UJ, 1 września 2012, s. 244-245, ISBN 978-83-233-8868-5 [dostęp 2019-04-03] (pol.).
  3. Karol Józef Teofil Estreicher, Bibliografia polska: A-F, t. 1, W Druk. Uniw. Jagiellońskiego, 1872, s. 444 [dostęp 2019-04-03] (pol.).
  4. Dziennik Rządowy Wolnego Miasta Krakowa i Jego Okręgu, Drukarnia Maya, 1816–1846 [dostęp 2019-04-03].
  5. Dziennik Rządowy Rzeczypospolitej Krakowskiej z roku...., Drukarnia Jana Maja, 1816–1830 [dostęp 2019-04-03].

Bez tematu

[edytuj kod]

Zaprawdę powiadam, niezła robota. Gdyby miała żródła bibilograficzne, rekomendowałbym na Wikipedia:Artykuły na Medal. --Piotr Konieczny aka Prokonsul Piotrus Słucham? 01:10, 23 paź 2005 (CEST)[]

Hmm.. źródeł jest ino parę:

1. Janina Bieniarzówna, Jan M. Małecki i Józef Mitkowski (red.) "Dzieje Krakowa", K-ów 1979 2. W. Tokarz, Wolne Miasto Kraków, w: Polska, jej dzieje i kultura. Od czasów najdawniejszych do chwili obecnej, Wa-wa 1927 3. A. Lewak, Rzeczpospolita Krakowska, tamże 4. A. Chwalba, Historia Polski 1795-1918

-plus pojedyncze informacje, także ze stron internetowych.. (trochę z głowy, czyli z niczego jak wiadomo ;) mało tego na medalowy artykuł.. a że wyszedł tak obszerny ? No, w końcu Krakusem jestem.. Pozdrawiam :) Turtlezzz 11:56, 23 paź 2005 (CEST)[]

Drobne uwagi
  • W celu ratowania państwa Sejm Rzeczypospolitej uchwalił w 1838 roku adres do państw opiekuńczych, krytykujący politykę władz i żądający utworzenia bezpartyjnej komisji do naprawy sytuacji w mieście. Wobec odmowy rezydentów dostarczenia go swym dworom prezes Haller ustąpił- użycie przestarzałego znaczenia wyrazu "adres", przez co fragment staje się niezrozumiały dla przeciętnego czytelnika.
  • powstał z inicjatywy Rosji tzw. Komitet Epuracyjny (...) Do Senatu powrócili usunięci przez komitet epuracyjny mieszczanie. - różna pisownia nazwy komitetu
  • proponuję pisać albo wszystkie nazwiska wraz z imionami albo wszystki bez nich, a nie jak np. tu: Milicję oddano oficerowi austriackiemu Hochfeldowi, a reorganizację policji przeprowadził oficer austriacki z Podgórza - Franciszek Guth

Gdarin dyskusja 15:11, 9 sty 2006 (CET)[]

"Nowym prezesem został Józef Haller, do 1839 lojalnie współpracujący z Austriakami." dodałbym, że chodzi tutaj o Józefa Hallera --> starszego. Ktoś jeszcze sobie pomyśli, że dowódca "błękitnej armii" żył 177 lat :D Więc wnoszę petycję o korektę ;)

Dla rozróżnienia: 
                  Józef Haller von Hallenburg (starszy) (1783-1850)
                  Józef Haller von Hallenburg (młodszy) (1873-1960)

Terytorium

[edytuj kod]

Bardzo brakuje mi w artykule bardziej szczegółowego opisu jakie tereny obejmowała Rzeczpospolita Krakowska. Podanie jedynie Jaworzna, Trzebini i Chrzanowa plus jakiejś wioski jest mało precyzyjne, szczególnie w porównaniu do dużej szczegółowości reszty artykułu. Gdyby ktoś był w stanie np. podać, które dzisiejsze gminy obejmowała RzK, albo wstawić bardziej dokładną mapę... --Jakas1 (dyskusja) 15:40, 6 gru 2007 (CET)[]

22 lutego 1846 r., uzbrojeni w kosy mieszkańcy Bronowic Małych przyłączyli się do powstania krakowskiego. Potwierdzenie tego faktu znajduje się w Archiwum Krakowskiej Prowincji Kapucynów, w dokumentach dotyczących pochodzących z Bronowic Małych braci zakonnych: Marka Baczyńskiego i Damazego Wojtowicza. Biogram mojego krewnego Pawła Antoniego Baczyńskiego, syna Jana, wnuka Grzegorza, w zakonie Marka, został zamieszczony w „Słowniku Polskich Kapucynów”, autorstwa O. Jana Ludwika ( Kornela) Gadacza, w tomie 1. Zawiera on następujące informacje: „Marek Baczyński:Ur. 8 I 1818 Bronowice Małe, obwód krakowski. Syn Jana i Justyny Janik. Do kapucynów prowincji polskiej wstąpił 8 X 1840 w Krakowie. Śluby proste złożył 8 X 1841, a uroczyste 16 VIII 1842 w Krakowie. Z zawodu był krawcem. Wziął czynny udział w rewolucji krakowskiej 1846. Wraz z br. Damazym Wojtowiczem i trzema służącymi z klasztoru dnia 22 lutego przyłączył się do chłopów, którzy przybyli — uzbrojeni w kosy — z Małych Bronowic. Już na trzeci dzień został postrzelony w nogę i leczono go w klinice krakowskiej, a potem u bonifratrów. Z końcem lipca 1846 został wezwany przez Komisję Śledczą. Ponieważ zgłosił się do powstania po wyjściu wojsk austriackich z miasta, został zwolniony. Z zakonu wystąpił, ale 21 VIII powrócił i został przyjęty po spełnieniu warunków wymaganych przez prawo zakonne i kanoniczne. Z zakonu usunięty definitywnie 1848”.

Natomiast, według mojej wiedzy, nieprawdą jest zamieszczona w Internecie informacja, że kapliczka (piszą też figura) powstała z fundacji ks. Stachowicza, usytuowana obecnie przy ul. Złoty Róg 28 w Krakowie – Bronowicach Małych, jest pamiątką po powstaniu krakowskim 1846 r. Kapliczka ta, kiedyś usytuowana przy ulicy Bronowickiej (okolice dzisiejszego ronda Bronowicka – Armii Krajowej), według znanego mi przekazu, została postawiona na miejscu zabójstwa szpiega Jana Pawłowskiego – Behrensa, dokonanego przez członków Stowarzyszenie Ludu Polskiego w dniu 6 stycznia 1836 r. Przy przebudowie ulicy Bronowickiej (budowa ronda) przeniesiona w obecne miejsce.

BIBLIOGRAFIA:

Barbara Baczyńska, Młyn nad Młynówką Królewską, Historia Rodziny Baczyńskich z Bronowic Małych, Kraków 2014, s. 44.

Bogusław Andrzej Baczyński, Rabacja, KOMPUTEROPIS.

1310 WALECZNYCH, i jedna armata, OPUSZCZAJĄ KRAKÓW

[edytuj kod]

W tradycji Bronowic Małych nie zachowały się wspomnienia dotyczące emigracji bronowickich uczestników powstania krakowskiego. Należy więc uznać, że wrócili do swoich domów, korzystając z przejścia przez rodzinną wieś. „Ze świtającym dniem 3-go marca Tyssowski z wojskiem opuścił Kraków. W Bronowicach zatrzymano się i obliczono swe siły. Było 900 kosynierów, 210 jazdy, 200 strzelców i jedna armata”.

Bibliografia:

B. Limanowski, HISTORJA RUCHU REWOLUCYJNEGO w POLSCE w 1846 r., s. 225 – 226.

Bogusław Andrzej Baczyński, RABACJA GALICYJSKA, komputeropis.

BACZ