Olympische Winterspelen 1968

De Xe Olympische Winterspelen werden in 1968 gehouden in Grenoble, Frankrijk. Ook Calgary (Canada), Lahti (Finland), Åre (Zweden), Sapporo (Japan), Oslo (Noorwegen) en Lake Placid (Verenigde Staten) stelden zich kandidaat.

Xe Olympische Winterspelen
Olympische Winterspelen 1968
Locatie Vlag van Frankrijk Grenoble, Frankrijk
Deelnemende landen 37
Deelnemende atleten 1.158 (947 mannen, 211 vrouwen)
Evenementen 35 in 6 sporten
Openings­ceremonie 6 februari 1968
Sluitings­ceremonie 18 februari 1968
Officiële opening door President Charles de Gaulle
Atleteneed Leo Lacroix (alpineskiën)
Olympische vlam Alain Calmat (kunstschaatsen)
Vorige Spelen 1964: Innsbruck (Oostenrijk)
Volgende Spelen 1972: Sapporo (Japan)
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Sport

Hoogtepunten

bewerken
  • Voor het eerst deed de DDR mee als apart land, dit zeer tegen de zin van West-Duitsland. De wrevel tussen de twee landen ontlaadde zich bij het vrouwenrodelen. Na drie van de vier ritten, lagen de Oost-Duitse dames stevig aan de leiding. Op aandringen van de West-Duitse officials werden voor de vierde rit de ijzers van de Oost-Duitse sledes gecontroleerd. Deze ijzers bleken, in strijd met de regels, verwarmd. De Poolse wedstrijdleider besloot dat de Oost-Duitsers gewoon mochten starten nadat de ijzers waren afgekoeld in de sneeuw. Zij werden uiteindelijk eerste, tweede en vierde. De West-Duitsers tekenden echter protest aan en de jury besloot het Oost-Duitse team uit de uitslag te schrappen.
  • Jean-Claude Killy (Frankrijk, alpineskiën) wist het record van Toni Sailer te evenaren door alle drie de onderdelen bij het alpineskiën te winnen. Zijn overwinning bij de slalom kwam tot stand na een controversiële beslissing van de jury die Karl Schranz uit Oostenrijk diskwalificeerde. De wedstrijd werd afgewerkt in een dichte mist. Aanvankelijk werd Killy aangewezen als winnaar aangezien Schranz niet eens de finish wist te bereiken. Schranz had zijn afdaling afgebroken bij het 22e poortje omdat hij claimde dat een politieman het parcours was opgelopen. Schranz mocht daarop over skiën en wist een snellere tijd neer te zetten dan Killy. Franse officials claimden echter dat Schranz al voor het 22e poortje een fout had gemaakt en daarom nooit had mogen over skiën. De vijf juryleden besloten zich terug te trekken voor overleg en na een urenlang beraad besloten zij met drie tegen twee stemmen Killy aan te wijzen als winnaar.
  • Eugenio Monti (Italië) won eindelijk goud bij het bobsleeën. Nadat hij op de Spelen van 1956 zilver en op de Spelen van 1964 brons won bij de twee- en viermansbob, wist hij deze keer tweemaal goud te winnen.
  • De Franse Marielle Goitschel won in eigen land de slalom.
  • In het langlaufen ging de overwinning op de 30 km verrassend genoeg niet naar een Scandinaviër, maar naar de Italiaan Franco Nones.
  • Voor het eerst werden er dopingtesten en vrouwelijkheidstesten uitgevoerd door de medische commissie.

Belgische prestaties

bewerken
  • België nam niet deel aan deze Winterspelen.

Nederlandse prestaties

bewerken
  Zie Nederland op de Olympische Winterspelen 1968 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
  • Tijdens de openingsceremonie werd het Nederlandse team (vier mannen en vijf vrouwen) voorafgegaan door Stien Kaiser (schaatsen) die de vlag droeg.
  • Voor het eerst liet Nederland zich gelden als een sterke schaatsnatie.
  • Kees Verkerk werd olympisch kampioen op de 1500 meter. En bij de vrouwen was er goud voor Carry Geijssen (1000 meter) en Ans Schut (3000 meter).

Nederlandse medailles

bewerken
Medaille Winnaar Onderdeel
  Goud (3) Carry Geijssen schaatsen, 1000 m.
Kees Verkerk schaatsen, 1500 m.
Ans Schut schaatsen, 3000 m.
  Zilver (3) Kees Verkerk schaatsen, 5000 m.
Carry Geijssen schaatsen, 1500 m.
Ard Schenk schaatsen, 1500 m.
  Brons (3) Stien Kaiser schaatsen, 1500 m.
Stien Kaiser schaatsen, 3000 m.
Peter Nottet schaatsen, 5000 m.

Disciplines

bewerken

Tijdens de Olympische Winterspelen van 1968 werd er gesport in zes takken van sport. In tien disciplines stonden 35 onderdelen op het programma.

Olympische sport Discipline Onderdelen
Biatlon 20 km (m) 4x 7,5 km (m)
Bobsleeën 2-mansbob (m) 4-mansbob (m)
Rodelen 1-persoons (m) 1-persoons (v) dubbel (open)
Schaatssport Kunstrijden mannen vrouwen paren
Schaatsen 500 m (m)
500 m (v)
1500 m (m)
1000 m (v)
5000 m (m)
1500 m (v)
10.000 m (m)
3000 m (v)
Skisport Alpineskiën afdaling (m)
afdaling (v)
slalom (m)
slalom (v)
reuzenslalom (m)
reuzenslalom (v)
Langlaufen 15 km (m)
5 km (v)
30 km (m)
10 km (v)
50 km (m)

4x10 km (m)
3x5 km (v)
Noordse combinatie individueel (m)
Schansspringen normale schans (m) grote schans (m)
IJshockey mannen

Mutaties

bewerken
Sport Nieuw Verdwenen (t.o.v. 1964) Wijzigingen/Opmerkingen
Biatlon 4x7,5 km estafette (m) Nu 2 onderdelen
1 0 0

Medaillespiegel

bewerken

Er werden 106 medailles uitgereikt. Het IOC stelt officieel geen medailleklassement op, maar geeft desondanks een medailletabel ter informatie. In het klassement wordt eerst gekeken naar het aantal gouden medailles, vervolgens de zilveren medailles en tot slot de bronzen medailles.

In de volgende tabel staat de top-10. Het gastland heeft een blauwe achtergrond en het grootste aantal medailles in elke categorie is vetgedrukt.

Zie de medaillespiegel van de Olympische Winterspelen 1968 voor de volledige weergave.

 Plaats  Land NOC   Goud   Zilver   Brons Totaal
1   Noorwegen NOR 6 6 2 14
2   Sovjet-Unie URS 5 5 3 13
3   Frankrijk FRA 4 3 2 9
4   Italië ITA 4 0 0 4
5   Oostenrijk AUT 3 4 4 11
6   Nederland NED 3 3 3 9
7   Zweden SWE 3 2 3 8
8   Bondsrepubliek Duitsland FRG 2 2 3 7
9   Verenigde Staten USA 1 5 1 7
10   Finland FIN 1 2 2 5
  DDR GDR 1 2 2 5

Deelnemende landen

bewerken

Zevenendertig landen namen deel aan de Spelen. Marokko debuteerde. Oost- en West-Duitsland kwamen voor het eerst apart van elkaar uit.

  Argentinië
  Australië
  Bondsrepubliek Duitsland
  Bulgarije
  Canada
  Chili
  DDR
  Denemarken
  Finland
  Frankrijk

  Griekenland
  Groot-Brittannië
  Hongarije
  IJsland
  India
  Iran
  Italië
  Japan
  Joegoslavië
  Libanon

  Liechtenstein
  Marokko
  Mongolië
  Nederland
  Nieuw-Zeeland
  Noorwegen
  Oostenrijk
  Polen
  Roemenië
  Sovjet-Unie

  Spanje
  Tsjecho-Slowakije
  Turkije
  Verenigde Staten
  Zuid-Korea
  Zweden
  Zwitserland

bewerken
Zie de categorie 1968 Winter Olympics van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.