Paus Eugenius III: verschil tussen versies
k r2.7.2+) (Robot: gewijzigd: yo:Pópù Eugene III |
|||
| (14 tussenliggende versies door 10 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 10: | Regel 10: | ||
}} |
}} |
||
'''Eugenius III''', geboren als ''Bernardo Pignatelli'' ([[Montemagno]] (bij [[Pisa (stad)|Pisa]]), ? |
'''Eugenius III''', geboren als ''Bernardo Pignatelli'' ([[Montemagno]] (bij [[Pisa (stad)|Pisa]]), ? – [[Tivoli (Italië)|Tivoli]], [[8 juli]] [[1153]]) was [[paus]] van [[1145]] tot [[1153]]. |
||
== Verkiezing tot paus == |
== Verkiezing tot paus == |
||
Pignatelli was afkomstig uit [[Pisa (Italië)|Pisa]]. Zijn geboortejaar is onbekend. Hij was [[Abt (abdij)|abt]] van een [[cisterciënzer]]klooster even buiten [[Rome (stad)|Rome]]. Zijn verkiezing tot paus in februari 1145 kwam mede door het gebrek aan belangstelling, en gedeeltelijk door zijn vriendschap met [[Bernardus van Clairvaux]], op dat moment de meest invloedrijke geestelijke in de katholieke kerk. Bernard was overigens niet voor zijn verkiezing, omdat hij meende dat Pignatelli de vereiste kwaliteiten miste. |
Pignatelli was afkomstig uit [[Pisa (Italië)|Pisa]]. Zijn geboortejaar is onbekend. Hij was [[Abt (abdij)|abt]] van een [[cisterciënzer]]klooster even buiten [[Rome (stad)|Rome]]. Zijn verkiezing tot paus in februari 1145 kwam mede door het gebrek aan belangstelling, en gedeeltelijk door zijn vriendschap met [[Bernardus van Clairvaux]], op dat moment de meest invloedrijke geestelijke in de katholieke kerk. Bernard was overigens niet voor zijn verkiezing, omdat hij meende dat Pignatelli de vereiste kwaliteiten miste.<ref>{{Aut|John Julius Norwich|J.J. Norwich}}, ''The Popes: A History'', Londen, 2011, p. [https://books.google.be/books?id=pV_JMyMZFnYC&pg=PA132 132].</ref> |
||
== Pontificiaat == |
== Pontificiaat == |
||
Eugenius verbleef gedurende het grootste deel van zijn [[pontificaat]] buiten [[Rome (stad)|Rome]]. Hij werd in het klooster van [[Farfa]] ingehuldigd. Rome stond onder invloed van [[Arnold van Brescia]] – die het verzet aanvoerde tegen de wereldlijke macht van de pausen. Eugenius III zocht hulp bij steden die zich tegen Rome verzetten. Met die hulp slaagde hij er voor een poos in zijn positie in Rome te vestigen, maar niet voor lange duur. Via [[Viterbo (stad)|Viterbo]] en [[Siena (stad)|Siena]] kwam hij uiteindelijk in [[Frankrijk]] terecht. |
Eugenius verbleef gedurende het grootste deel van zijn [[pontificaat]] buiten [[Rome (stad)|Rome]]. Hij werd in het klooster van [[Farfa]] ingehuldigd. Rome stond onder invloed van [[Arnold van Brescia]] – die het verzet aanvoerde tegen de wereldlijke macht van de pausen. Eugenius III zocht hulp bij steden die zich tegen Rome verzetten. Met die hulp slaagde hij er voor een poos in zijn positie in Rome te vestigen, maar niet voor lange duur. Via [[Viterbo (stad)|Viterbo]] en [[Siena (stad)|Siena]] kwam hij uiteindelijk in [[Frankrijk]] terecht. |
||
Eugenius vernam in december 1145 dat [[Edessa (Turkije)|Edessa]] was ingenomen door de Turken. In reactie hierop vaardigde hij een [[pauselijke bul]] uit: ''[[Quantum praedecessores]]'' gericht tot [[Lodewijk VII van Frankrijk]] (1137–80), waarin werd opgeroepen tot een nieuwe [[kruistocht]]. Deze oproep werd ondersteund op de [[rijksdag van Speyer (1146)|rijksdag van Speyer]] in [[1146]]. De koning [[Koenraad III |
Eugenius vernam in december 1145 dat [[Edessa (Turkije)|Edessa]] was ingenomen door de Turken. In reactie hierop vaardigde hij een [[pauselijke bul]] uit: ''[[Quantum praedecessores]]'' gericht tot [[Lodewijk VII van Frankrijk]] (1137–80), waarin werd opgeroepen tot een nieuwe [[kruistocht]]. Deze oproep werd ondersteund op de [[rijksdag van Speyer (1146)|rijksdag van Speyer]] in [[1146]]. De koning [[Koenraad III (Rooms-koning)|Koenraad III]] (1138–52) en vele edelen werden overtuigd van de noodzaak door een krachtig pleidooi van [[Bernardus van Clairvaux]]. |
||
Tijdens zijn pontificiaat hield Eugenius III een aantal [[synode]]s: in [[Parijs]], [[Reims]] en in [[Trier]]. De synodes waren bedoeld om het kerkelijk leven te hervormen. Daarnaast sprak Eugenius zijn lof uit over het leven van [[Hildegard van Bingen]]. |
Tijdens zijn pontificiaat hield Eugenius III een aantal [[synode]]s: in [[Parijs]], [[Reims]] en in [[Trier]]. De synodes waren bedoeld om het kerkelijk leven te hervormen. Daarnaast sprak Eugenius zijn lof uit over het leven van [[Hildegard van Bingen]]. |
||
In 1149 keerde hij terug naar [[Italië]]. Hij vestigde zijn residentie in Viterbo. In 1150 lukte het hem kortstondig om zich weer in Rome te vestigen dankzij hulp van de koning van |
In 1149 keerde hij terug naar [[Italië]]. Hij vestigde zijn residentie in Viterbo. In 1150 lukte het hem kortstondig om zich weer in Rome te vestigen dankzij hulp van de [[Koninkrijk Sicilië|koning van Sicilië]]. De nieuwe keizer van het Heilige Roomse Rijk [[keizer Frederik I Barbarossa]] (1152–90) beloofde hem steun tegen zijn opstandige onderdanen. Voordat die steun verleend kon worden, stierf Eugenius III op 8 juli 1153 in Tivoli. |
||
== Zaligverklaring == |
== Zaligverklaring == |
||
Hoewel de inwoners van Rome zich fel verzet hadden tegen de wereldlijke macht van Eugenius III, hadden zij nooit bezwaar gemaakt tegen zijn geestelijk leiderschap. Hij kon daarom zonder bezwaar begraven worden in het [[Vaticaanstad|Vaticaan]]. Vrij spoedig na zijn bijzetting werd er gesproken over wonderbaarlijke genezingen bij zijn graf. |
Hoewel de inwoners van Rome zich fel verzet hadden tegen de wereldlijke macht van Eugenius III, hadden zij nooit bezwaar gemaakt tegen zijn geestelijk leiderschap. Hij kon daarom zonder bezwaar begraven worden in het [[Vaticaanstad|Vaticaan]]. Vrij spoedig na zijn bijzetting werd er gesproken over wonderbaarlijke genezingen bij zijn graf. |
||
Dit leidde er uiteindelijk toe dat Eugenius III op 28 september [[1872]] door [[ |
Dit leidde er uiteindelijk toe dat Eugenius III op 28 september [[1872]] door [[paus Pius IX]] [[Zaligverklaring|zalig]] werd verklaard. |
||
== Noten == |
|||
{{References|90%|}} |
|||
{{Navigatie pausen}} |
{{Navigatie pausen}} |
||
{{Commonscat|Eugenius III}} |
{{Commonscat|Eugenius III}} |
||
| Regel 36: | Regel 37: | ||
[[Categorie:Zalige|Eugenius III]] |
[[Categorie:Zalige|Eugenius III]] |
||
[[Categorie:Italiaans heilige of zalige]] |
[[Categorie:Italiaans heilige of zalige]] |
||
[[Categorie:Cisterciënzer]] |
[[Categorie:Cisterciënzer abt]] |
||
[[Categorie: |
[[Categorie:12e-eeuws abt]] |
||
[[af:Pous Eugenius III]] |
|||
[[ar:إيجين الثالث (بابا)]] |
|||
[[be:Яўген III, Папа Рымскі]] |
|||
[[bg:Евгений III]] |
|||
[[br:Ujan III]] |
|||
[[ca:Eugeni III]] |
|||
[[cs:Evžen III.]] |
|||
[[de:Eugen III.]] |
|||
[[en:Pope Eugene III]] |
|||
[[eo:Eŭgeno la 3-a]] |
|||
[[es:Eugenio III]] |
|||
[[et:Eugenius III]] |
|||
[[eu:Eugenio III.a]] |
|||
[[fa:اوژن سوم]] |
|||
[[fi:Eugenius III]] |
|||
[[fr:Eugène III]] |
|||
[[gl:Uxío III, papa]] |
|||
[[hr:Eugen III.]] |
|||
[[hu:III. Jenő pápa]] |
|||
[[id:Paus Eugenius III]] |
|||
[[it:Papa Eugenio III]] |
|||
[[ja:エウゲニウス3世 (ローマ教皇)]] |
|||
[[jv:Paus Eugenius III]] |
|||
[[ka:ევგენი III]] |
|||
[[ko:교황 에우제니오 3세]] |
|||
[[la:Eugenius III]] |
|||
[[lt:Eugenijus III]] |
|||
[[lv:Eugenijs III]] |
|||
[[mk:Папа Евгениј III]] |
|||
[[mr:पोप युजीन तिसरा]] |
|||
[[no:Eugenius III]] |
|||
[[pl:Eugeniusz III]] |
|||
[[pt:Papa Eugênio III]] |
|||
[[ro:Papa Eugen al III-lea]] |
|||
[[ru:Евгений III]] |
|||
[[scn:Eugeniu III]] |
|||
[[sk:Eugen III.]] |
|||
[[sl:Papež Evgen III.]] |
|||
[[sv:Eugenius III]] |
|||
[[sw:Papa Eugenio III]] |
|||
[[th:สมเด็จพระสันตะปาปายูจีนที่ 3]] |
|||
[[tl:Eugenio III]] |
|||
[[uk:Євгеній III]] |
|||
[[vi:Giáo hoàng Êugêniô III]] |
|||
[[war:Papa Eugenio III]] |
|||
[[yo:Pópù Eugene III]] |
|||
[[zh:尤金三世]] |
|||
Huidige versie van 19 okt 2019 om 15:06
| Eugenius III | ||||
|---|---|---|---|---|
| Bernardo Pignatelli ??? – 8 juli 1153 | ||||
| ||||
| Paus | ||||
| Periode | 1145-1153 | |||
| Voorganger | Lucius II | |||
| Opvolger | Anastasius IV | |||
| Lijst van pausen | ||||
| ||||
Eugenius III, geboren als Bernardo Pignatelli (Montemagno (bij Pisa), ? – Tivoli, 8 juli 1153) was paus van 1145 tot 1153.
Verkiezing tot paus[bewerken | brontekst bewerken]
Pignatelli was afkomstig uit Pisa. Zijn geboortejaar is onbekend. Hij was abt van een cisterciënzerklooster even buiten Rome. Zijn verkiezing tot paus in februari 1145 kwam mede door het gebrek aan belangstelling, en gedeeltelijk door zijn vriendschap met Bernardus van Clairvaux, op dat moment de meest invloedrijke geestelijke in de katholieke kerk. Bernard was overigens niet voor zijn verkiezing, omdat hij meende dat Pignatelli de vereiste kwaliteiten miste.[1]
Pontificiaat[bewerken | brontekst bewerken]
Eugenius verbleef gedurende het grootste deel van zijn pontificaat buiten Rome. Hij werd in het klooster van Farfa ingehuldigd. Rome stond onder invloed van Arnold van Brescia – die het verzet aanvoerde tegen de wereldlijke macht van de pausen. Eugenius III zocht hulp bij steden die zich tegen Rome verzetten. Met die hulp slaagde hij er voor een poos in zijn positie in Rome te vestigen, maar niet voor lange duur. Via Viterbo en Siena kwam hij uiteindelijk in Frankrijk terecht.
Eugenius vernam in december 1145 dat Edessa was ingenomen door de Turken. In reactie hierop vaardigde hij een pauselijke bul uit: Quantum praedecessores gericht tot Lodewijk VII van Frankrijk (1137–80), waarin werd opgeroepen tot een nieuwe kruistocht. Deze oproep werd ondersteund op de rijksdag van Speyer in 1146. De koning Koenraad III (1138–52) en vele edelen werden overtuigd van de noodzaak door een krachtig pleidooi van Bernardus van Clairvaux.
Tijdens zijn pontificiaat hield Eugenius III een aantal synodes: in Parijs, Reims en in Trier. De synodes waren bedoeld om het kerkelijk leven te hervormen. Daarnaast sprak Eugenius zijn lof uit over het leven van Hildegard van Bingen.
In 1149 keerde hij terug naar Italië. Hij vestigde zijn residentie in Viterbo. In 1150 lukte het hem kortstondig om zich weer in Rome te vestigen dankzij hulp van de koning van Sicilië. De nieuwe keizer van het Heilige Roomse Rijk keizer Frederik I Barbarossa (1152–90) beloofde hem steun tegen zijn opstandige onderdanen. Voordat die steun verleend kon worden, stierf Eugenius III op 8 juli 1153 in Tivoli.
Zaligverklaring[bewerken | brontekst bewerken]
Hoewel de inwoners van Rome zich fel verzet hadden tegen de wereldlijke macht van Eugenius III, hadden zij nooit bezwaar gemaakt tegen zijn geestelijk leiderschap. Hij kon daarom zonder bezwaar begraven worden in het Vaticaan. Vrij spoedig na zijn bijzetting werd er gesproken over wonderbaarlijke genezingen bij zijn graf.
Dit leidde er uiteindelijk toe dat Eugenius III op 28 september 1872 door paus Pius IX zalig werd verklaard.
Noten[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ J.J. Norwich, The Popes: A History, Londen, 2011, p. 132.
· 
· 
