Naar inhoud springen

Leonid Sloetski: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
SH'64 (overleg | bijdragen)
Regel 103: Regel 103:
Vitesse eindigde dat seizoen op een vijfde plaats en kwalificeerde zich hierdoor voor de [[Play-offs Nederlands voetbal 2019#Play-offs voor de UEFA Europa League|Play-offs om Europees voetbal]]. In de halve finale werd [[FC Groningen]] over twee duels met 4–3 verslagen. In de finale van de play-offs werd gespeeld tegen [[FC Utrecht]], dat over twee duels te sterk was (1–3). Vitesse plaatste zich hierdoor niet voor Europees voetbal.
Vitesse eindigde dat seizoen op een vijfde plaats en kwalificeerde zich hierdoor voor de [[Play-offs Nederlands voetbal 2019#Play-offs voor de UEFA Europa League|Play-offs om Europees voetbal]]. In de halve finale werd [[FC Groningen]] over twee duels met 4–3 verslagen. In de finale van de play-offs werd gespeeld tegen [[FC Utrecht]], dat over twee duels te sterk was (1–3). Vitesse plaatste zich hierdoor niet voor Europees voetbal.


In zijn tweede seizoen schoot Sloetski met Vitesse uit de startblokken. In de eerste tien competitiewedstrijden werd er slechts één keer verloren. Vervolgens kwam de klad erin bij de Arnhemmers. Na een vijftal belangrijke, grote nederlagen bleek de positie van Sloetski onhoudbaar te worden. Hoewel de selectie zich direct na de nederlagen achter de trainer schaarde. Op 29 november 2019 besloot hij na een nieuwe nederlaag de handdoek in de ring te gooien en stapte per direct op als hoofdtrainer van Vitesse.
In zijn tweede seizoen schoot Sloetski met Vitesse uit de startblokken. In de eerste tien competitiewedstrijden werd er slechts één keer verloren. Vervolgens kwam de klad erin bij de Arnhemmers. Na een viertal belangrijke, grote nederlagen bleek de positie van Sloetski onhoudbaar te worden. Hoewel de selectie zich direct na de nederlagen achter hun trainer schaarde, nam hij zelf op 29 november 2019 de beslissing, na opnieuw een nederlaag, in en tegen Heerenveen, de handdoek in de ring te gooien en stapte per direct op als hoofdtrainer van Vitesse.


== Voetbalschool ==
== Voetbalschool ==

Versie van 4 dec 2019 01:40

Leonid Sloetski
Leonid Sloetski
Persoonlijke informatie
Volledige naam Leonid Viktorovitsj Sloetski
Bijnaam De IJsbeer
Geboortedatum 4 mei 1971
Geboorteplaats Wolgograd, Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie (nu Vlag van Rusland Rusland)
Positie Doelman
Clubinformatie
Huidige club Geen club
Huidige club -
Functie Hoofdtrainer
Jeugd
Vlag van Rusland Spartak Volgograd
Vlag van Rusland Zvezda Gorodishche
Senioren *
Seizoen Club W (G)
1989–1990 Vlag van Rusland Zvezda Gorodishche 13 (0)
Getrainde teams
2000
2003–2004
2005–2007
2008–2009
2009–2016
2015–2016
2017
2018–2019
Vlag van Rusland Olimpia Volgograd
Vlag van Rusland Uralan Elista
Vlag van Rusland FK Moskou
Vlag van Rusland Krylia Sovetov
Vlag van Rusland CSKA Moskou
Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Engeland Hull City
Vlag van Nederland Vitesse

* Bijgewerkt op 10 maart 2018
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Leonid Viktorovitsj Sloetski (Russisch: Леонид Викторович Слуцкий) (Wolgograd, 4 mei 1971) is een Russisch voetbalcoach en voormalig profvoetballer. In 1989 zette hij een punt achter zijn loopbaan als profvoetballer en begon als trainer. Hij was ruim zeven jaar werkzaam bij CSKA Moskou. Hij won daarbij driemaal de landstitel, twee keer de beker en veroverde tweemaal de supercup. Verder fungeerde Sloetski van 2015 tot en met 2016 als bondscoach van het Russisch voetbalelftal. Hij maakte zo het Europees kampioenschap voetbal 2016 mee. Vanaf maart 2018 tot en met 29 november 2019 was hij trainer van Vitesse. Na teleurstellende resultaten stapte hij per direct op na de verloren wedstrijd tegen sc Heerenveen.

Carrière

Het begin

Sloetski werd geboren in Volgograd en studeerde lichamelijke opvoeding aan de Staatsuniversiteit. Sloetski speelde zelf dertien wedstrijden in het betaald voetbal in dienst van het inmiddels opgeheven FC Zvezda Gorodishche, allemaal in 1989. Zijn persoonlijke carrière als keeper werd snel beëindigd toen hij 19 jaar oud was, als gevolg van een knieblessure.

Hij begon zijn trainerscarrière in eigen land, bij de jeugd van Olimpia Volgograd en Dynamo uit Poltava. In 2003 werd hij trainer van het tweede elftal van Uralan Elista. Hij leidde het team naar een knappe tweede plaats en na het vertrek van Igor Shalimov beloonde de club hem met het trainerschap van het eerste elftal.

FK Moskou

De club uit Kalmukkië ging in 2004 failliet en een jaar later werd Sloetski trainer van de beloften van FK Moskou. Na het ontslag van Valery Petrakov werd hij doorgeschoven naar het eerste elftal. Als hoofdcoach leidde hij het bescheiden FK Moskou naar de vierde plaats in de Premjer-Liga, de bekerfinale en naar Europees voetbal. Na een teleurstellend seizoen zegde hij zijn functie als hoofdtrainer op en ging vervolgens aan de slag bij Krylja Sovetov.

CSKA Moskou

Na een korte periode als hoofdtrainer bij Krylja Sovetov (2008/09) werd hij in 2009 aangesteld als coach van CSKA Moskou. Hier was hij zeer succesvol en Sloetski groeide uit tot een toptrainer.

Met CSKA bereikte hij in de seizoenen 2009/10 en 2011/12 de achtste finale van de UEFA Champions League en werd in de seizoenen 2012/13, 2013/14 en 2015/16 kampioen van de Premjer-Liga.

Bondscoach

Begin augustus 2015 werd Sloetski ook aangesteld als bondscoach van Rusland. Hiermee kreeg hij een dubbelrol, aangezien hij dit naast CSKA ging doen. Zijn eerste wedstrijd op de bank bij het nationale elftal was een EK-kwalificatiewedstrijd op 5 september 2015, die Rusland met 1–0 won van Zweden. Sloetski dwong in oktober 2015 met het Russisch elftal plaatsing voor het Europees kampioenschap voetbal 2016 in Frankrijk af.[1] Na de kwalificatiecampagne besloot de Russische voetbalbond Sloetski tot en met het EK aan te stellen als bondscoach.[2] Op het EK werd Sloetski's selectie in de groepsfase uitgeschakeld na een gelijkspel tegen Engeland (1–1) en nederlagen tegen Slowakije (1–2) en Wales (0–3). In de week na de uitschakeling zegde hij zijn functie als bondscoach op. Hij werd opgevolgd door oud-doelman Stanislav Tsjertsjesov.

Sloetski stopte in december 2016 ook bij CSKA Moskou.

Hull City FC

Op zoek naar een avontuur in West-Europa ging Sloetski in de zomer van 2017 aan de slag bij het zojuist uit de Premier League gedegradeerde Hull City. Het avontuur duurde maar kort. De Rus werd in december na 21 officiële wedstrijden ontslagen.

Vitesse

Op 12 maart 2018 werd bekendgemaakt dat Sloetski een tweejarig contract heeft getekend bij Vitesse. Hij volgde hier Henk Fraser op, die met Vitesse winnaar werd van de KNVB beker 2016/17. Sloetski was de eerste Russische coach in de Nederlandse Eredivisie.[3] Oleg Yarovinskiy, met wie hij werkte bij CSKA en Hull City, werd aangesteld als assistent-trainer. De broers Alexey en Vasily Berezutskiy liepen mee als stagiaires en traden niet veel later toe tot de technische staf.

Sloetski maakte op 26 juli 2018 zijn officiële debuut als hoofdcoach van Vitesse in de Europa League uit tegen FC Viitorul. Die werd met 2–2 gelijkgespeeld. De return werd een week later met 3–1 gewonnen, waarna in de derde kwalificatieronden tegen FC Basel werd gespeeld. Van FC Basel werd tweemaal met 1–0 verloren waardoor het Europa League-toernooi voor Vitesse op 16 augustus ten einde kwam.

Vitesse eindigde dat seizoen op een vijfde plaats en kwalificeerde zich hierdoor voor de Play-offs om Europees voetbal. In de halve finale werd FC Groningen over twee duels met 4–3 verslagen. In de finale van de play-offs werd gespeeld tegen FC Utrecht, dat over twee duels te sterk was (1–3). Vitesse plaatste zich hierdoor niet voor Europees voetbal.

In zijn tweede seizoen schoot Sloetski met Vitesse uit de startblokken. In de eerste tien competitiewedstrijden werd er slechts één keer verloren. Vervolgens kwam de klad erin bij de Arnhemmers. Na een viertal belangrijke, grote nederlagen bleek de positie van Sloetski onhoudbaar te worden. Hoewel de selectie zich direct na de nederlagen achter hun trainer schaarde, nam hij zelf op 29 november 2019 de beslissing, na opnieuw een nederlaag, in en tegen Heerenveen, de handdoek in de ring te gooien en stapte per direct op als hoofdtrainer van Vitesse.

Voetbalschool

In 2016 opende hij, in samenwerking met CSKA, een naar hem vernoemde voetbalschool in Volgograd. Sinds begin 2018 is de school niet langer onderdeel van CSKA, maar van FK Rotor Volgograd.

Erelijst

Als trainer
Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Rusland CSKA Moskou
Kampioen Premjer-Liga 3x 2012/13, 2013/14, 2015/16
Beker van Rusland 2x 2010/11, 2012/13
Russische supercup 2x 2013, 2014

Individueel

Voorganger:
Edward Sturing (a.i.)
Trainer van Vitesse
juni 2018 – november 2019
Opvolger:
Joseph Oosting (a.i.)