Naar inhoud springen

Alitalia: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
AGL (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Link
 
(22 tussenliggende versies door 15 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{Infobox luchtvaartmaatschappij
{{Infobox luchtvaartmaatschappij
| luchtvaartmaatschappij = Alitalia
| luchtvaartmaatschappij = Alitalia
| logo = Alitalia logo 2017.png
| logo = Alitalia Logo 2017–2021.svg
| IATA = AZ
| IATA = AZ
| ICAO = AZA
| ICAO = AZA
| callsign = Alitalia
| callsign = Alitalia
| afbeelding = EI-EJM KJFK (37103765503).jpg
| afbeelding = EI-EJI FCO (24869064081).jpg
| afbeeldingtekst = Een [[Airbus A330]] van Alitalia
| afbeeldingtekst = Een [[Airbus A330]] van Alitalia
| opgericht = 16 September 1946 <br /><small>(als ''Alitalia - Linee Aeree Italiane S.p.A.'')</small>
| opgericht = 16 September 1946 <br /><small>(als ''Alitalia - Linee Aeree Italiane S.p.A.'')</small>
| eerste vlucht = 5 mei 1947
| eerste vlucht = 5 mei 1947
| opgeheven =
| opgeheven = 14 oktober 2021
| hub = [[Luchthaven Rome Fiumicino]] [[Aeroporto di Milano Malpensa|Luchthaven Milaan Malpensa]]
| hub = [[Luchthaven Rome Fiumicino]] [[Aeroporto di Milano Malpensa|Luchthaven Milaan Malpensa]]
| vloot = 89 (in 2020)
| vloot = 89 (in 2020)
Regel 18: Regel 18:
| hoofdkwartier = {{IT-VLAG}} [[Rome (stad)|Rome]], [[Italië]]
| hoofdkwartier = {{IT-VLAG}} [[Rome (stad)|Rome]], [[Italië]]
| sleutelpersonen = Francesco Caio (voorzitter)<br />Fabio Lazzerini (algemeen directeur)
| sleutelpersonen = Francesco Caio (voorzitter)<br />Fabio Lazzerini (algemeen directeur)
| website = [http://www.alitalia.com www.alitalia.com]
| website = [http://www.alitalia.com/ www.alitalia.com]
}}
}}
'''Alitalia''', formeel '''Alitalia — Società Aerea Italiana S.p.A.''', is de nationale [[luchtvaartmaatschappij]] van [[Italië]]. De maatschappij maakt deel uit van de luchtvaartalliantie [[SkyTeam (luchtvaartorganisatie)|SkyTeam]].
'''Alitalia''', formeel '''Alitalia — Società Aerea Italiana S.p.A.''', was tot 14 oktober 2021 de nationale [[luchtvaartmaatschappij]] van [[Italië]]. De maatschappij maakte deel uit van de luchtvaartalliantie [[SkyTeam (luchtvaartorganisatie)|SkyTeam]]. Na een faillissement heeft Alitalia per 15 oktober 2021 de vluchten gestaakt. Deze worden voortgezet door een nieuwe luchtvaartmaatschappij met de naam '''[[ITA Airways]]''' (ITA).


==Geschiedenis==
==Geschiedenis==
Alitalia is gesticht in [[1946]]. De maatschappij vervoerde in dat jaar al meer dan tienduizend passagiers. De eerste vlucht vond plaats tussen [[Turijn (stad)|Turijn]] en [[Rome (stad)|Rome]]; deze werd uitgevoerd met het eerste toestel van de vloot, een [[Fiat G-12 Alcione]], bestuurd door Virginio Reinero. De eerste internationale vlucht vond in [[1948]] plaats tussen [[Milaan (stad)|Milaan]] en diverse steden in [[Zuid-Amerika]].
Alitalia werd gesticht in 1946. De maatschappij vervoerde in dat jaar al meer dan tienduizend passagiers. De eerste vlucht vond plaats tussen [[Turijn (stad)|Turijn]] en [[Rome (stad)|Rome]]; deze werd uitgevoerd met het eerste toestel van de vloot, een [[Fiat G-12 Alcione]], bestuurd door Virginio Reinero. De eerste internationale vlucht vond in 1948 plaats tussen [[Milaan (stad)|Milaan]] en diverse steden in [[Zuid-Amerika]].


In de [[1990-1999|jaren negentig]] vervoerde Alitalia bijna 25 miljoen passagiers per jaar. Tegenwoordig vliegt Alitalia vanaf twee hubs in Italië: Rome Fiumicino en Milaan Malpensa.
Alitalie vervoerde ongeveer 25 miljoen passagiers per jaar en vloog vanaf twee hubs in Italië: Rome Fiumicino en Milaan Malpensa.


*Alitalia vliegt op 103 bestemmingen.
*Alitalia vloog op 103 bestemmingen.
*De vloot bestaat uit 104 toestellen, gebouwd door [[Airbus]] en [[Boeing]]. Eerstgenoemde wordt vooral ingezet voor kortere binnenlandse vluchten.
*De vloot bestond uit 104 toestellen, gebouwd door [[Airbus]] en [[Boeing]]. Eerstgenoemde werd vooral ingezet voor kortere binnenlandse vluchten.
*[[Alitalia CityLiner]] is de dochtermaatschappij van Alitalia.
*[[Alitalia CityLiner]] was de dochtermaatschappij van Alitalia.
*Alitalia was de officiële vervoerder van de [[Paus]] en het [[Italiaans voetbalelftal (mannen)|Italiaans voetbalelftal]].
*De [[International Civil Aviation Organization|ICAO]] [[ICAO-code|code]] is ''AZA'' en de [[International Air Transport Association|IATA]] [[IATA airline codes|code]] is ''AZ''.
*Tot op heden zijn zes Alitalia vluchten gekaapt.
*Alitalia is de officiële vervoerder van de [[Paus]] en het [[Italiaans voetbalelftal]].


=== 21e eeuw ===
=== 21e eeuw ===
In [[2000]] werd een aanstaande fusie tussen [[Koninklijke Luchtvaart Maatschappij|KLM]] en Alitalia afgeblazen, maar na jarenlange alleengang van Alitalia en grote verliezen (geschat op € 1 miljoen per dag), gaf uiteindelijk op [[27 december]] [[2007]] de Italiaanse regering Prodi Alitalia toestemming om exclusieve onderhandelingen te beginnen met de [[Air France-KLM]] combinatie over de overname van de aandelen van de Italiaanse staat in Alitalia (49,5% van het totaal).
In 2000 werd een aanstaande fusie tussen [[Koninklijke Luchtvaart Maatschappij|KLM]] en Alitalia afgeblazen, maar na jarenlange alleengang van Alitalia en grote verliezen (geschat op € 1 miljoen per dag), gaf uiteindelijk op 27 december 2007 de Italiaanse regering Prodi Alitalia toestemming om exclusieve onderhandelingen te beginnen met de [[Air France-KLM]] combinatie over de overname van de aandelen van de Italiaanse staat in Alitalia (49,5% van het totaal).


Een van de controverses die moesten worden opgelost was het plan van Air France de [[Milaan (stad)|Milanese]] luchthaven [[Malpensa]] te elimineren als een van Alitalia's twee [[hub (luchthaven)|hubs]]. Met de ingang van het zomerschema per 1 april 2008 was deze controverse al grotendeels opgelost, omdat zeer veel vluchten (vooral internationaal en intercontinentaal) waren verplaatst van Malpensa naar Rome. De SEA (afhandelingsmaatschappij op de luchthaven Malpensa) had hiervoor geprobeerd een claim in te dienen wegens verlies van inkomsten door het vertrek van Alitalia. Inmiddels stortten veel andere luchtvaartmaatschappijen zich op het ontstane gat op Malpensa, waaronder veel lowcostmaatschappijen maar ook bijvoorbeeld Lufthansa. Een andere controverse betrof de inefficiency van het bedrijf. Elke overnamekandidaat zou de behoefte hebben om te snijden in het ruime personeelbestand, maar vond de bonden dan natuurlijk tegen zich.
Een van de controverses die moesten worden opgelost was het plan van Air France de [[Milaan (stad)|Milanese]] luchthaven [[Internationale luchthaven Milano-Malpensa|Malpensa]] te elimineren als een van Alitalia's twee [[hub (luchthaven)|hubs]]. Met de ingang van het zomerschema per 1 april 2008 was deze controverse al grotendeels opgelost, omdat zeer veel vluchten (vooral internationaal en intercontinentaal) waren verplaatst van Malpensa naar Rome. De SEA (afhandelingsmaatschappij op de luchthaven Malpensa) had hiervoor geprobeerd een claim in te dienen wegens verlies van inkomsten door het vertrek van Alitalia. Inmiddels stortten veel andere luchtvaartmaatschappijen zich op het ontstane gat op Malpensa, waaronder veel lowcostmaatschappijen maar ook bijvoorbeeld Lufthansa. Een andere controverse betrof de inefficiency van het bedrijf. Elke overnamekandidaat zou de behoefte hebben om te snijden in het ruime personeelbestand, maar vond de bonden dan natuurlijk tegen zich.


Op [[17 maart]] [[2008]] gaf de Italiaanse regering haar goedkeuring aan een bod van Air France-KLM om de maatschappij over te nemen, maar op [[2 april]] 2008 trok Air France/KLM zich alsnog terug uit de onderhandelingen. Als reden gaven zij de onredelijke eisen van de vakbonden. De vakbonden van hun kant speelden op de sentimenten in de samenleving en met name voor hun gevoeligheden ten aanzien van de kiezersgunst (Italië koos een nieuw parlement op 13 en 14 april).
Op 17 maart 2008 gaf de Italiaanse regering haar goedkeuring aan een bod van Air France-KLM om de maatschappij over te nemen, maar op 2 april 2008 trok Air France/KLM zich alsnog terug uit de onderhandelingen. Als reden gaven zij de onredelijke eisen van de vakbonden. De vakbonden van hun kant speelden op de sentimenten in de samenleving en met name voor hun gevoeligheden ten aanzien van de kiezersgunst (Italië koos een nieuw parlement op 13 en 14 april).


Op [[8 april]] verklaarde de [[raad van bestuur]] dat Alitalia slechts € 170 miljoen in contanten over had en dat het bedrijf op korte termijn de vluchten alleen voort kon zetten indien het een financiële injectie kreeg.
Op 8 april verklaarde de [[raad van bestuur]] dat Alitalia slechts €&nbsp;170 miljoen in contanten over had en dat het bedrijf op korte termijn de vluchten alleen voort kon zetten indien het een financiële injectie kreeg.


De [[Italiaanse parlementsverkiezingen 2008|parlementsverkiezingen]] van 13 en 14 april leverden een winst op van het rechtse blok onder [[Silvio Berlusconi]]. Tijdens de verkiezingsstrijd had hij reeds verscheidene malen verklaard dat Alitalia in Italiaanse handen moest blijven. Na de verkiezingen vroeg hij aan de Italiaanse demissionaire regering van Prodi om een lening van 300 miljoen [[euro]] te verstrekken aan Alitalia. Gezien de verkiezingsuitslag voldeed Prodi aan deze wens, waardoor het leven van Alitalia werd gerekt tot het einde van 2008. De vraag bleef echter of de [[Europese Commissie]] een dergelijke [[subsidie|staatssteun]] zou accepteren. Ondertussen bevestigde Berlusconi keer op keer dat hij Alitalia overeind wilde houden en het liefst in Italiaanse handen. De kandidaten voor overname waren toen [[Air One]] (met steun van diverse Italiaanse banken) en het Russische [[Aeroflot]]. Berlusconi noemde zelfs nog als mogelijkheid een overname door de Italiaanse spoorwegen (waarin de staat een groot [[aandelenpakket]] had) als mogelijkheid.
De [[Italiaanse parlementsverkiezingen 2008|parlementsverkiezingen]] van 13 en 14 april leverden een winst op van het rechtse blok onder [[Silvio Berlusconi]]. Tijdens de verkiezingsstrijd had hij reeds verscheidene malen verklaard dat Alitalia in Italiaanse handen moest blijven. Na de verkiezingen vroeg hij aan de Italiaanse demissionaire regering van Prodi om een lening van 300 miljoen [[euro]] te verstrekken aan Alitalia. Gezien de verkiezingsuitslag voldeed Prodi aan deze wens, waardoor het leven van Alitalia werd gerekt tot het einde van 2008. De vraag bleef echter of de [[Europese Commissie]] een dergelijke [[subsidie|staatssteun]] zou accepteren. Ondertussen bevestigde Berlusconi keer op keer dat hij Alitalia overeind wilde houden en het liefst in Italiaanse handen. De kandidaten voor overname waren toen [[Air One]] (met steun van diverse Italiaanse banken) en het Russische [[Aeroflot]]. Berlusconi noemde zelfs nog als mogelijkheid een overname door de Italiaanse spoorwegen (waarin de staat een groot [[aandelenpakket]] had) als mogelijkheid.
Regel 47: Regel 45:
De [[Europese Unie]] onderzocht of deze lening van de regering Alitalia niet een oneerlijk voordeel geeft ten opzichte van andere luchtvaartmaatschappijen, en heeft andere maatschappijen om commentaar gevraagd.
De [[Europese Unie]] onderzocht of deze lening van de regering Alitalia niet een oneerlijk voordeel geeft ten opzichte van andere luchtvaartmaatschappijen, en heeft andere maatschappijen om commentaar gevraagd.


De regering van Berlusconi had de Italiaanse bank ''Intesa Sanpaolo SpA'' opdracht gegeven om met een plan te komen om Alitalia te verkopen. De regering had tevens bij [[Decreet (staatsrecht)|decreet]] bepaald dat de wettelijke plicht om aandeelhouders inzicht te geven in de pogingen om het bedrijf te verkopen waren opgeschort. Als gevolg hiervan werd het verhandelen van aandelen van Alitalia met ingang van [[4 juni]] [[2008]] gestopt. In augustus 2008 vroeg Alitalia [[Surseance van betaling|uitstel van betaling]] aan.
De regering van Berlusconi had de Italiaanse bank ''Intesa Sanpaolo SpA'' opdracht gegeven om met een plan te komen om Alitalia te verkopen. De regering had tevens bij [[Decreet (staatsrecht)|decreet]] bepaald dat de wettelijke plicht om aandeelhouders inzicht te geven in de pogingen om het bedrijf te verkopen was opgeschort. Als gevolg hiervan werd het verhandelen van aandelen van Alitalia met ingang van 4 juni 2008 gestopt. In augustus 2008 vroeg Alitalia [[Surseance van betaling|uitstel van betaling]] aan.


=== Doorstart 1 ===
=== Doorstart 1 ===
Op 22 augustus 2008 werd het consortium [[Compagnia Aerea Italiana]] opgericht. Enkele dagen later maakten de eigenaren van CAI, waaronder de bank [[Intesa Sanpaolo]], bekend dat ze van plan waren om delen van het failliete Alitalia op te kopen en samen te voegen met [[Air One]]. In oktober 2009 werd bekend dat CAI € 1,1 miljard had geboden voor het [[merk]] 'Alitalia' en enkele onderdelen. Deze reddingsoperatie kostte de Italiaanse regering zo’n € 4 miljard.<ref name=WSJAL>{{en}} Wall Street Journal: Alitalia tribulations reflect broader problems, 14 oktober 2013, p. 18</ref> De overheid nam de afvloeiingskosten van het personeel voor haar rekening en nam alle schulden over.<ref name=WSJAL/> Na afronding van de transactie in december 2008 en de aankoop van Air One, werd op 13 januari 2009 het uitvoeren van vluchten hervat. Eén dag later werd bekendgemaakt dat [[Air France-KLM]] voor € 322 miljoen een aandeel van 25% in het nieuwe Alitalia had gekocht. Air France-KLM kreeg daarbij ook de [[optie]] om na 2013 haar aandeel te vergroten. In november 2012 besloot Air France-KLM deze optie niet uit te oefenen.<ref>[http://www.telegraaf.nl/dft/21051611/__Air_France_KLM_koerst_plots_weg_van_Alitalia__.html Air France-KLM breidt belang in Alitalia niet uit], De Telegraaf, 8 november 2012</ref>
Op 22 augustus 2008 werd het consortium [[Compagnia Aerea Italiana]] opgericht. Enkele dagen later maakten de eigenaren van CAI, waaronder de bank [[Intesa Sanpaolo]], bekend dat ze van plan waren om delen van het failliete Alitalia op te kopen en samen te voegen met [[Air One]]. In oktober 2009 werd bekend dat CAI €&nbsp;1,1 miljard had geboden voor het [[merk]] 'Alitalia' en enkele onderdelen. Deze reddingsoperatie kostte de Italiaanse regering zo’n €&nbsp;4 miljard.<ref name=WSJAL>{{en}} Wall Street Journal: Alitalia tribulations reflect broader problems, 14 oktober 2013, p.18</ref> De overheid nam de afvloeiingskosten van het personeel voor haar rekening en nam alle schulden over.<ref name=WSJAL/> Na afronding van de transactie in december 2008 en de aankoop van Air One, werd op 13 januari 2009 het uitvoeren van vluchten hervat. Eén dag later werd bekendgemaakt dat [[Air France-KLM]] voor €&nbsp;322 miljoen een aandeel van 25% in het nieuwe Alitalia had gekocht. Air France-KLM kreeg daarbij ook de [[optie]] om na 2013 haar aandeel te vergroten. In november 2012 besloot Air France-KLM deze optie niet uit te oefenen.<ref>[https://www.telegraaf.nl/dft/21051611/__Air_France_KLM_koerst_plots_weg_van_Alitalia__.html Air France-KLM breidt belang in Alitalia niet uit], De Telegraaf, 8 november 2012</ref>


In februari 2013 leende Alitalia € 150 miljoen bij zijn aandeelhouders. [[Air France-KLM]] neemt hieraan deel met een bedrag van € 37,5 miljoen, hetgeen overeenkwam met het belang van 25% dat het Frans-Nederlandse concern had.<ref>[http://www.telegraaf.nl/dft/bedrijven/airfrance-klm/21297784/__Air_France-KLM_helpt_Alitalia_aan_kapitaal__.html Air France-KLM helpt Alitalia aan kapitaal], De Telegraaf, 14 februari 2013</ref> De [[converteerbare obligatie|converteerbare lening]] kan aan het einde van de looptijd worden omgezet in aandelen. Alitalia zit dringend om kapitaal verlegen door de aanhoudende economische crisis in Europa en de hoge brandstofprijzen. In december 2013 heeft Alitalia een aandelenemissie afgerond die het bedrijf € 300 miljoen heeft opgeleverd.<ref name=TLAL>Telegraaf [http://www.telegraaf.nl/dft/bedrijven/airfrance-klm/22157759/__Alitalia_heeft_kapitaalverhoging_rond__.html Alitalia heeft kapitaalverhoging rond, 20 december 2013], geraadpleegd op 22 december 2013</ref> Het Italiaanse staatspostbedrijf kocht voor € 75 miljoen aan aandelen. Air France-KLM, dat tot de kapitaalverhoging 25% van Alitalia bezat, had niet meegedaan en zag hierdoor zijn belang verwateren.<ref name=TLAL/> Alitalia zal ook zo'n 2.600 werknemers ontslaan om de jaarlijkse kosten met 200 tot 400 miljoen euro te drukken.<ref>{{en}} Yahoo news [http://finance.yahoo.com/news/alitalia-cut-2-500-2-190202264.html Alitalia may cut up to 2,600 staff to cut costs, 18 november 2013], geraadpleegd op 22 december 2013</ref> Met deze opbrengst nam de kans dat de luchtvaartmaatschappij nog zeker een jaar kan blijven vliegen toe.<ref name=TLAL/> Alitalia moet verder zoeken naar een partner voor een duurzamere toekomst en [[Etihad Airways]] heeft al interesse getoond.<ref name=TLAL/>
In februari 2013 leende Alitalia € 150 miljoen bij zijn aandeelhouders. [[Air France-KLM]] neemt hieraan deel met een bedrag van € 37,5 miljoen, hetgeen overeenkwam met het belang van 25% dat het Frans-Nederlandse concern had.<ref>[https://www.telegraaf.nl/dft/bedrijven/airfrance-klm/21297784/__Air_France-KLM_helpt_Alitalia_aan_kapitaal__.html Air France-KLM helpt Alitalia aan kapitaal], De Telegraaf, 14 februari 2013. [https://web.archive.org/web/20150924140038/http://www.telegraaf.nl/dft/bedrijven/airfrance-klm/21297784/__Air_France-KLM_helpt_Alitalia_aan_kapitaal__.html Gearchiveerd] op 24 september 2015.</ref> De [[converteerbare obligatie|converteerbare lening]] kan aan het einde van de looptijd worden omgezet in aandelen. Alitalia zit dringend om kapitaal verlegen door de aanhoudende economische crisis in Europa en de hoge brandstofprijzen. In december 2013 heeft Alitalia een aandelenemissie afgerond die het bedrijf € 300 miljoen heeft opgeleverd.<ref name=TLAL>Telegraaf [https://www.telegraaf.nl/dft/bedrijven/airfrance-klm/22157759/__Alitalia_heeft_kapitaalverhoging_rond__.html Alitalia heeft kapitaalverhoging rond, 20 december 2013], geraadpleegd op 22 december 2013. [https://web.archive.org/web/20131222173345/http://www.telegraaf.nl/dft/bedrijven/airfrance-klm/22157759/__Alitalia_heeft_kapitaalverhoging_rond__.html Gearchiveerd] op 22 december 2013.</ref> Het Italiaanse staatspostbedrijf kocht voor €&nbsp;75 miljoen aan aandelen. Air France-KLM, dat tot de kapitaalverhoging 25% van Alitalia bezat, had niet meegedaan en zag hierdoor zijn belang verwateren.<ref name=TLAL/> Alitalia zal ook zo'n 2.600 werknemers ontslaan om de jaarlijkse kosten met 200 tot 400 miljoen euro te drukken.<ref>{{en}} Yahoo news [http://finance.yahoo.com/news/alitalia-cut-2-500-2-190202264.html Alitalia may cut up to 2,600 staff to cut costs, 18 november 2013], geraadpleegd op 22 december 2013</ref> Met deze opbrengst nam de kans dat de luchtvaartmaatschappij nog zeker een jaar kan blijven vliegen toe.<ref name=TLAL/> Alitalia moet verder zoeken naar een partner voor een duurzamere toekomst en [[Etihad Airways]] heeft al interesse getoond.<ref name=TLAL/>


Na maanden onderhandelen nam Etihad Airways een belang van 49% in Alitalia.<ref name=BBAL>{{en}} Bloomberg [http://www.bloomberg.com/news/2014-06-25/etihad-to-buy-49-stake-in-alitalia-to-add-to-string-of-holdings.html Etihad to Buy 49% Stake in Alitalia, 25 juni 2014], geraadpleegd op 26 juni 2014</ref> Etihad betaalde ongeveer € 400 miljoen voor het pakket aandelen en zou verder € 560 miljoen in de maatschappij investeren.<ref name=BBAL/> Alitalia laat 2200 medewerkers afvloeien om uit de verliezen te komen.<ref name=BBAL/> Begin augustus 2014 werden de details van het volledige reddingsplan bekendgemaakt.<ref name=ALETI>{{en}} Alitalia persbericht [http://corporate.alitalia.it/en/media/press-releases/08-08-2014a.html Alitalia and Etihad finalise 1,758 million euro investment deal, 8 augustus 2014], geraadpleegd op 9 augustus 2014</ref> Het werd bevestigd dat Etihad Airways € 560 miljoen ging investeren en hiervoor in ruil 49% van de aandelen in handen kreeg.<ref name=ALETI/> De andere aandeelhouders stopten € 300 miljoen [[eigen vermogen]] in het bedrijf. Verder werd er voor € 600 miljoen aan schulden geherstructureerd en verstrekten de banken nieuwe kredieten ter waarde van € 300 miljoen.<ref name=ALETI/> Alle activiteiten werden gestroomlijnd en Alitalia verwachtte in 2017 weer winst te zullen boeken.<ref name=ALETI/>
Na maanden onderhandelen nam Etihad Airways een belang van 49% in Alitalia.<ref name=BBAL>{{en}} Bloomberg [https://www.bloomberg.com/news/2014-06-25/etihad-to-buy-49-stake-in-alitalia-to-add-to-string-of-holdings.html Etihad to Buy 49% Stake in Alitalia, 25 juni 2014], geraadpleegd op 26 juni 2014</ref> Etihad betaalde ongeveer € 400 miljoen voor het pakket aandelen en zou verder € 560 miljoen in de maatschappij investeren.<ref name=BBAL/> Alitalia laat 2200 medewerkers afvloeien om uit de verliezen te komen.<ref name=BBAL/> Begin augustus 2014 werden de details van het volledige reddingsplan bekendgemaakt.<ref name=ALETI>{{en}} Alitalia persbericht [https://web.archive.org/web/20140810084055/http://corporate.alitalia.it/en/media/press-releases/08-08-2014a.html Alitalia and Etihad finalise 1,758 million euro investment deal, 8 augustus 2014], geraadpleegd op 9 augustus 2014</ref> Het werd bevestigd dat Etihad Airways €&nbsp;560 miljoen ging investeren en hiervoor in ruil 49% van de aandelen in handen kreeg.<ref name=ALETI/> De andere aandeelhouders stopten €&nbsp;300 miljoen [[eigen vermogen]] in het bedrijf. Verder werd er voor € 600 miljoen aan schulden geherstructureerd en verstrekten de banken nieuwe kredieten ter waarde van €&nbsp;300 miljoen.<ref name=ALETI/> Alle activiteiten werden gestroomlijnd en Alitalia verwachtte in 2017 weer winst te zullen boeken.<ref name=ALETI/>


Het winstherstel is trager verlopen dan verwacht. Alitalia kampt met hevige concurrentie van prijsvechters en de hogesnelheidstreinen. In 2016 leed Alitalia een verlies van 500 miljoen euro en in het eerste kwartaal van 2017 nog eens 200 miljoen.<ref name=SKYAL>{{en}} Skynews [http://www.skynews.com.au/business/business/company/2017/05/09/alitalia-losses-deepen-in-first-quarter.html Alitalia losses deepen in first quarter, 9 mei 2017], geraadpleegd op 29 oktober 2017</ref> In maart 2017 werden extra maatregelen aangekondigd met de bedoeling om Alitalia in 2019 weer winstgevend te doen zijn.<ref name=AL2019>{{en}} Alitalia [http://corporate.alitalia.it/en/media/press-releases-sai/2017-03-15b.html Alitalia Board approves 2017-2021 business plan, 15 maart 2017], geraadpleegd op 23 maart 2017</ref> De kosten gaan binnen drie jaar met 1 miljard euro op jaarbasis naar beneden. Hiervan is een derde gerelateerd aan personeelskosten en zo’n 2000 medewerkers verliezen hun baan.<ref name=AL2019/> Verder wordt de vloot voor de korte afstanden met 20 toestellen ingekrompen en de rest van de besparingen komen van andere maatregelen. Alitalia heeft de ambitie de omzet met 30% te laten groeien naar 3,7 miljard euro in 2019.<ref name=AL2019/> Medio april stemden de werknemers tegen de reorganisatieplannen.<ref name=TRALI>Trouw [https://www.trouw.nl/home/alitalia-gaat-richting-faillissement~a8011596/ Alitalia gaat richting faillissement, 26 april 2017], geraadpleegd op 17 april 2017</ref> Op 11 mei 2017 ging het bedrijf wederom failliet.
Het winstherstel verliep trager dan verwacht. Alitalia kampte met hevige concurrentie van prijsvechters en de hogesnelheidstreinen. In 2016 leed Alitalia een verlies van €&nbsp;500 miljoen en in het eerste kwartaal van 2017 nog eens €&nbsp;200 miljoen.<ref name=SKYAL>{{en}} Skynews [https://www.skynews.com.au/business/business/company/2017/05/09/alitalia-losses-deepen-in-first-quarter.html Alitalia losses deepen in first quarter, 9 mei 2017], geraadpleegd op 29 oktober 2017. [https://web.archive.org/web/20171029173710/http://www.skynews.com.au/business/business/company/2017/05/09/alitalia-losses-deepen-in-first-quarter.html Gearchiveerd] op 29 oktober 2017.</ref> In maart 2017 werden extra maatregelen aangekondigd met de bedoeling om Alitalia in 2019 weer winstgevend te doen zijn.<ref name=AL2019>{{en}} Alitalia [https://web.archive.org/web/20170317030706/http://corporate.alitalia.it/en/media/press-releases-sai/2017-03-15b.html Alitalia Board approves 2017-2021 business plan, 15 maart 2017], geraadpleegd op 23 maart 2017</ref> De kosten gingen binnen drie jaar met 1 miljard euro op jaarbasis naar beneden. Hiervan werd een derde gerelateerd aan personeelskosten en zo’n 2000 medewerkers verliezen hun baan.<ref name=AL2019/> Verder wordt de vloot voor de korte afstanden met 20 toestellen ingekrompen en de rest van de besparingen komen van andere maatregelen. Alitalia heeft de ambitie de omzet met 30% te laten groeien naar €&nbsp;3,7 miljard in 2019.<ref name=AL2019/> Medio april stemden de werknemers tegen de reorganisatieplannen.<ref name=TRALI>Trouw [https://www.trouw.nl/home/alitalia-gaat-richting-faillissement~a8011596/ Alitalia gaat richting faillissement, 26 april 2017], geraadpleegd op 17 april 2017</ref> Op 11 mei 2017 ging het bedrijf wederom failliet.


=== Doorstart 2 ===
=== Doorstart 2 ===
Na het faillissement was uitgesproken is een speciale staatscommissie op zoek naar een nieuwe eigenaar voor de luchtvaartmaatschappij. De regering heeft een overbruggingskrediet van 600 miljoen euro voor zes maanden beschikbaar gesteld, zodat de maatschappij tijdelijk kan doorvliegen terwijl naar een nieuwe eigenaar wordt gezocht.<ref name=SKYAL/> In januari 2018 werd bekend dat [[Lufthansa]] en [[easyJet]] de beste kansen maken om het Italiaanse bedrijf in te lijven.<ref>Luchtvaartnieuws [https://www.luchtvaartnieuws.nl/nieuws/categorie/2/airlines/lufthansa-alitalia-niet-interessant-zonder-extra-bezuinigingen Lufthansa: Alitalia niet interessant zonder extra bezuinigingen, 11 januari 2018], geraadpleegd op 15 januari 2018</ref>
Nadat het faillissement was uitgesproken ging een speciale staatscommissie op zoek naar een nieuwe eigenaar voor de luchtvaartmaatschappij. De regering stelde een [[overbruggingskrediet]] van 600 miljoen euro voor zes maanden beschikbaar, zodat de maatschappij tijdelijk kon doorvliegen terwijl naar een nieuwe eigenaar werd gezocht.<ref name=SKYAL/> In januari 2018 werd bekend dat [[Lufthansa]] en [[easyJet]] de beste kansen maken om het Italiaanse bedrijf in te lijven.<ref>Luchtvaartnieuws [https://www.luchtvaartnieuws.nl/nieuws/categorie/2/airlines/lufthansa-alitalia-niet-interessant-zonder-extra-bezuinigingen Lufthansa: Alitalia niet interessant zonder extra bezuinigingen, 11 januari 2018], geraadpleegd op 15 januari 2018. [https://web.archive.org/web/20180116004433/https://www.luchtvaartnieuws.nl/nieuws/categorie/2/airlines/lufthansa-alitalia-niet-interessant-zonder-extra-bezuinigingen Gearchiveerd] op 16 januari 2018.</ref>


In april 2018 startte de Europese Commissie (EC) een onderzoek naar de duur en hoogte van een noodkrediet dat Alitalia ontving van de Italiaanse overheid.<ref name=ECALSS>{{en}} EC [http://europa.eu/rapid/press-release_IP-18-3501_en.htm Commission opens in-depth investigation into Italian State loan to Alitalia, 23 april 2018], geraadpleegd op 29 april 2018</ref> Sinds 2 mei 2017 staat Alitalia onder toezicht en kreeg het aanvankelijk een noodlening van 600 miljoen euro van de Italiaanse staat gevolgd door nog eens 300 miljoen euro in oktober 2017.<ref name=ECALSS/> De EC vindt de termijn te lang, normaal is zes maanden, en onderzoekt verder of het krediet niet meer is dan het strikt noodzakelijke.<ref name=ECALSS/>
In april 2018 startte de Europese Commissie (EC) een onderzoek naar de duur en hoogte van een noodkrediet dat Alitalia ontving van de Italiaanse overheid.<ref name=ECALSS>{{en}} EC [http://europa.eu/rapid/press-release_IP-18-3501_en.htm Commission opens in-depth investigation into Italian State loan to Alitalia, 23 april 2018], geraadpleegd op 29 april 2018</ref> Sinds 2 mei 2017 stond Alitalia onder toezicht en kreeg het aanvankelijk een noodlening van €&nbsp;600 miljoen van de Italiaanse staat gevolgd door nog eens €&nbsp;300 miljoen in oktober 2017.<ref name=ECALSS/> De EC vond de termijn te lang, normaal is zes maanden, en onderzocht verder of het krediet niet meer was dan het strikt noodzakelijke.<ref name=ECALSS/> In september 2021 oordeelde de EC dat Alitalia in 2017 voor €&nbsp;900 miljoen aan illegale staatsteun heeft gekregen.<ref>{{en}} EC [https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/ip_21_4664 Italian loans worth €900 million to Alitalia are illegal aid, 10 september 2021], geraadpleegd op 21 september 2021</ref> Dit moet, met rente, worden terugbetaald aan de Italiaanse staat.


Na de Italiaanse verkiezingen in maart 2018 hebben de twee regeringspartijen, de [[Vijfsterrenbeweging]] en [[Lega Nord]], afgesproken de verkoop tegen te houden. Ze vinden dat het luchtvaartbedrijf een staatsmaatschappij moeten worden of ze willen in ieder geval een meerderheidsbelang behouden.<ref>Luchtvaartnieuws [https://www.luchtvaartnieuws.nl/nieuws/categorie/2/airlines/nieuwe-italiaanse-regering-zet-streep-door-verkoop-alitalia Nieuwe Italiaanse regering zet streep door verkoop Alitalia, 18 mei 2018], geraadpleegd op 11 november 2018</ref>
Na de Italiaanse verkiezingen in maart 2018 spraken de twee regeringspartijen, de [[Vijfsterrenbeweging]] en [[Lega Nord]] af de verkoop tegen te houden. Ze vonden dat het luchtvaartbedrijf een staatsmaatschappij moeten worden of ze wilden in ieder geval een meerderheidsbelang behouden.<ref>Luchtvaartnieuws [https://www.luchtvaartnieuws.nl/nieuws/categorie/2/airlines/nieuwe-italiaanse-regering-zet-streep-door-verkoop-alitalia Nieuwe Italiaanse regering zet streep door verkoop Alitalia, 18 mei 2018], geraadpleegd op 11 november 2018</ref>


Door de [[coronapandemie]] en de negatieve financiële consequenties voor de luchtvaartsector heeft de Italiaanse regering in maart 2020 besloten de verkoopplannen van Alitalia op te geven en de maatschappij te nationaliseren.<ref name=RTSNAT>{{en}} Reuters [https://www.reuters.com/article/health-coronavirus-airlines-alitalia/italy-presses-on-with-alitalia-nationalisation-idUSL8N2BB4GV Italy presses on with Alitalia nationalisation, 18 maart 2020], geraadpleegd op 30 april 2020</ref> Het verkoopproces was in mei 2017 begonnen en verliep uitermate moeizaam. De overheid heeft direct een bedrag van 500 miljoen euro gereserveerd voor steun aan de sector, waarvan het grootste deel voor Alitalia is bestemd.<ref name=RTSNAT/> De overheid verwacht dat meer geld nodig zal zijn wil Alitalia overleven.<ref name=RTSNAT/>
Door de [[coronapandemie]] en de negatieve financiële consequenties voor de luchtvaartsector besloot de Italiaanse regering in maart 2020 de verkoopplannen van Alitalia op te geven en de maatschappij te nationaliseren.<ref name=RTSNAT>{{en}} Reuters [https://www.reuters.com/article/health-coronavirus-airlines-alitalia/italy-presses-on-with-alitalia-nationalisation-idUSL8N2BB4GV Italy presses on with Alitalia nationalisation, 18 maart 2020], geraadpleegd op 30 april 2020. [https://web.archive.org/web/20200503223859/https://www.reuters.com/article/health-coronavirus-airlines-alitalia/italy-presses-on-with-alitalia-nationalisation-idUSL8N2BB4GV Gearchiveerd] op 3 mei 2020.</ref> Het verkoopproces begon in mei 2017 en verliep uitermate moeizaam. De overheid reserveerde direct een bedrag van €&nbsp;500 miljoen voor steun aan de sector, waarvan het grootste deel voor Alitalia was bestemd.<ref name=RTSNAT/> De overheid verwachtte dat meer geld nodig zou zijn wilde Alitalia overleven.<ref name=RTSNAT/>

In februari 2020 startte de EC een onderzoek naar ongeoorloofde staatssteun ter waarde van €&nbsp;400 miljoen.<ref>{{en}} EC [https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/IP_20_349 State aid: Commission opens in-depth investigation into €400 million Italian government loan to Alitalia, 28 februari 2020], geraadpleegd op 17 april 2023</ref> In maart 2023 oordeelde de EC dat er inderdaad sprake was van ongeoorloofde staatssteun omdat geen enkele particuliere investeerder destijds de lening aan het bedrijf zou hebben verstrekt en de lening gaf Alitalia een concurrentie voordeel.<ref>{{en}} Reuters [https://www.reuters.com/markets/europe/alitalia-must-repay-400-mln-euros-illegal-state-aid-eu-says-2023-03-27/ Alitalia must repay 400 mln euros in illegal state aid, 27 maart 2023], geraadpleegd op 17 april 2023</ref> Alitalia is inmiddels opgeheven en deze vordering komt bij de overige schulden te staan die uiteindelijk door de [[Curator (juridisch)|bewindvoerder]] wordt terugbetaald mits er voldoende middelen beschikbaar zijn.

In juli 2021 kreeg de regering toestemming van de EC voor een vergaande herstructurering.<ref name="ATITA">{{en}} Airport Technology [https://www.airport-technology.com/features/how-alitalia-transition-to-ita-will-affect-workforce/ How Alitalia’s transition to ITA will affect the workforce, 2 september 2021], geraadpleegd op 9 september 2021</ref> Alitalia zou de activiteiten staken per 15 oktober 2021. Een deel van de activiteiten zou worden doorgezet door een nieuwe luchtvaartmaatschappij met de naam '''Italia Trasporto Aereo''' ([[ITA Airways]]).<ref name="ATITA"/> Deze zou de operaties beginnen met 52 vliegtuigen en 2750 medewerkers. Alitalia had voor deze operatie zo'n 11.000 medewerkers en ook de hoge schuld van Alitalia aan de Italiaanse staat zou niet over gaan naar ITA.<ref name="ATITA"/> De gesprekken met de EC duurden zo'n zeven maanden voor er overeenstemming werd bereikt. ITA zou nog drie jaar staatsteun krijgen, beginnend met €&nbsp;700 miljoen in 2021 en dalend naar €&nbsp;250 miljoen in het laatste jaar 2023. ITA moest in ruil wel een aantal landingsrechten op de luchthavens van Rome en Milaan afstaan.<ref name="ATITA"/>


== Resultaten ==
== Resultaten ==
Alitalia heeft de Italiaanse belastingbetalers zo’n €&nbsp;6,5 miljard gekost sinds 2008,<ref name=FTALI>{{en}} Financial Times [http://www.ft.com/intl/cms/s/0/84579864-1e41-11e4-bb68-00144feabdc0.html#axzz3INRyt1d2 Alitalia agrees rescue deal with Etihad, 7 augustus 2014], geraadpleegd op 7 november 2014</ref> toen het van de ondergang werd gered door 20 Italiaanse bedrijven. Het aantal vervoerde passagiers schommelt rond de 24 à 25 miljoen per jaar. In 2011 was er nog een verbetering van de resultaten merkbaar ten opzichte van 2010, maar deze positieve lijn werd gekeerd in 2012. De onderneming kampte in dat jaar met een stagnerende economie en hoge brandstofprijzen. Ten slotte nam ze een extra afschrijving van €&nbsp;91 miljoen op de vloot, wat het verlies in 2012 verder deed oplopen. In 2013 en 2014 leed Alitalia een totaal verlies van ruim €&nbsp;1 miljard.
Alitalia heeft de Italiaanse belastingbetalers zo’n €&nbsp;6,5 miljard gekost sinds 2008,<ref name=FTALI>{{en}} Financial Times [http://www.ft.com/intl/cms/s/0/84579864-1e41-11e4-bb68-00144feabdc0.html#axzz3INRyt1d2 Alitalia agrees rescue deal with Etihad, 7 augustus 2014], geraadpleegd op 7 november 2014</ref> toen het van de ondergang werd gered door 20 Italiaanse bedrijven. Het aantal vervoerde passagiers schommelde rond de 24 à 25 miljoen per jaar. In 2011 was er nog een verbetering van de resultaten merkbaar ten opzichte van 2010, maar deze positieve lijn werd gekeerd in 2012. De onderneming kampte in dat jaar met een stagnerende economie en hoge brandstofprijzen. Ten slotte nam ze een extra afschrijving van €&nbsp;91 miljoen op de vloot, wat het verlies in 2012 verder deed oplopen. In 2013 en 2014 leed Alitalia een totaal verlies van ruim €&nbsp;1 miljard.
Per jaarultimo 2014 telde het bedrijf 11.839 medewerkers.
Per jaarultimo 2014 telde het bedrijf 11.839 medewerkers.


Regel 123: Regel 125:


== Vloot ==
== Vloot ==
[[File:EI-IMC_FCO_(30209005115).jpg|koppeling=https://it.wikipedia.org/wiki/File:EI-IMC_FCO_(30209005115).jpg|alt=|miniatuur|Een [[Airbus A319-100]] van Alitalia.]]
[[Bestand:Alitalia Airbus A319-112 EI-IME (26942517231).jpg|alt=|miniatuur|Een [[Airbus A319-100]] van Alitalia.]]
[[File:Alitalia,_Airbus_A320-216,_EI-DSL_-_FCO_(25235287916).jpg|koppeling=https://it.wikipedia.org/wiki/File:Alitalia,_Airbus_A320-216,_EI-DSL_-_FCO_(25235287916).jpg|alt=|miniatuur|Een [[Airbus A320-200]] van Alitalia.]]
[[Bestand:EI-DSL - Airbus A320 - Alitalia (27461594895).jpg|alt=|miniatuur|Een [[Airbus A320-200]] van Alitalia.]]
[[File:I-BIXP_-_Airbus_A321-112_-_Alitalia_(31797985201).jpg|koppeling=https://it.wikipedia.org/wiki/File:I-BIXP_-_Airbus_A321-112_-_Alitalia_(31797985201).jpg|alt=|miniatuur|Een [[Airbus A321|Airbus A321-100]] van Alitalia.]]
[[Bestand:I-BIXP - Airbus A321-112 - Alitalia (31797985201).jpg|alt=|miniatuur|Een [[Airbus A321|Airbus A321-100]] van Alitalia.]]
De vloot van Alitalia in november 2020 bestaat uit de volgende vliegtuigen. Zie voor de regionale vloot: [[Alitalia CityLiner]].
De vloot van Alitalia in november 2020 bestond uit de volgende vliegtuigen. Zie voor de regionale vloot: [[Alitalia CityLiner]].


<div class="center">
<div class="center">
Regel 222: Regel 224:


==Externe link==
==Externe link==
* {{en}} [http://www.alitalia.com Internationale website] van Alitalia
* {{en}} [https://web.archive.org/web/20150526213714/http://www.alitalia.com/ Internationale website] van Alitalia
{{Commonscat|Alitalia}}
{{Commonscat|Alitalia}}
{{Appendix|2=
{{Appendix|2=
Regel 230: Regel 232:
{{Navigatie luchtvaartmaatschappijen Italië}}
{{Navigatie luchtvaartmaatschappijen Italië}}
{{Navigatie SkyTeam}}
{{Navigatie SkyTeam}}

[[Categorie:Italiaanse luchtvaartmaatschappij]]
[[Categorie:Italiaanse luchtvaartmaatschappij]]
[[Categorie:SkyTeam]]
[[Categorie:SkyTeam]]

Huidige versie van 17 mei 2024 om 10:39

Alitalia
Logo
IATA

AZ

ICAO

AZA

Roepletters

Alitalia

Een Airbus A330 van Alitalia
Opgericht 16 September 1946
(als Alitalia - Linee Aeree Italiane S.p.A.)
Eerste vlucht 5 mei 1947
Opgeheven 14 oktober 2021
Hubs Luchthaven Rome Fiumicino Luchthaven Milaan Malpensa
Vloot 89 (in 2020)
Bestemmingen 103
Frequentflyer-programma MilleMiglia
Alliantie SkyTeam
Hoofdkantoor Vlag van Italië Rome, Italië
Sleutelfiguren Francesco Caio (voorzitter)
Fabio Lazzerini (algemeen directeur)
Website www.alitalia.com
Portaal  Portaalicoon   Luchtvaart

Alitalia, formeel Alitalia — Società Aerea Italiana S.p.A., was tot 14 oktober 2021 de nationale luchtvaartmaatschappij van Italië. De maatschappij maakte deel uit van de luchtvaartalliantie SkyTeam. Na een faillissement heeft Alitalia per 15 oktober 2021 de vluchten gestaakt. Deze worden voortgezet door een nieuwe luchtvaartmaatschappij met de naam ITA Airways (ITA).

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Alitalia werd gesticht in 1946. De maatschappij vervoerde in dat jaar al meer dan tienduizend passagiers. De eerste vlucht vond plaats tussen Turijn en Rome; deze werd uitgevoerd met het eerste toestel van de vloot, een Fiat G-12 Alcione, bestuurd door Virginio Reinero. De eerste internationale vlucht vond in 1948 plaats tussen Milaan en diverse steden in Zuid-Amerika.

Alitalie vervoerde ongeveer 25 miljoen passagiers per jaar en vloog vanaf twee hubs in Italië: Rome Fiumicino en Milaan Malpensa.

  • Alitalia vloog op 103 bestemmingen.
  • De vloot bestond uit 104 toestellen, gebouwd door Airbus en Boeing. Eerstgenoemde werd vooral ingezet voor kortere binnenlandse vluchten.
  • Alitalia CityLiner was de dochtermaatschappij van Alitalia.
  • Alitalia was de officiële vervoerder van de Paus en het Italiaans voetbalelftal.

21e eeuw[bewerken | brontekst bewerken]

In 2000 werd een aanstaande fusie tussen KLM en Alitalia afgeblazen, maar na jarenlange alleengang van Alitalia en grote verliezen (geschat op € 1 miljoen per dag), gaf uiteindelijk op 27 december 2007 de Italiaanse regering Prodi Alitalia toestemming om exclusieve onderhandelingen te beginnen met de Air France-KLM combinatie over de overname van de aandelen van de Italiaanse staat in Alitalia (49,5% van het totaal).

Een van de controverses die moesten worden opgelost was het plan van Air France de Milanese luchthaven Malpensa te elimineren als een van Alitalia's twee hubs. Met de ingang van het zomerschema per 1 april 2008 was deze controverse al grotendeels opgelost, omdat zeer veel vluchten (vooral internationaal en intercontinentaal) waren verplaatst van Malpensa naar Rome. De SEA (afhandelingsmaatschappij op de luchthaven Malpensa) had hiervoor geprobeerd een claim in te dienen wegens verlies van inkomsten door het vertrek van Alitalia. Inmiddels stortten veel andere luchtvaartmaatschappijen zich op het ontstane gat op Malpensa, waaronder veel lowcostmaatschappijen maar ook bijvoorbeeld Lufthansa. Een andere controverse betrof de inefficiency van het bedrijf. Elke overnamekandidaat zou de behoefte hebben om te snijden in het ruime personeelbestand, maar vond de bonden dan natuurlijk tegen zich.

Op 17 maart 2008 gaf de Italiaanse regering haar goedkeuring aan een bod van Air France-KLM om de maatschappij over te nemen, maar op 2 april 2008 trok Air France/KLM zich alsnog terug uit de onderhandelingen. Als reden gaven zij de onredelijke eisen van de vakbonden. De vakbonden van hun kant speelden op de sentimenten in de samenleving en met name voor hun gevoeligheden ten aanzien van de kiezersgunst (Italië koos een nieuw parlement op 13 en 14 april).

Op 8 april verklaarde de raad van bestuur dat Alitalia slechts € 170 miljoen in contanten over had en dat het bedrijf op korte termijn de vluchten alleen voort kon zetten indien het een financiële injectie kreeg.

De parlementsverkiezingen van 13 en 14 april leverden een winst op van het rechtse blok onder Silvio Berlusconi. Tijdens de verkiezingsstrijd had hij reeds verscheidene malen verklaard dat Alitalia in Italiaanse handen moest blijven. Na de verkiezingen vroeg hij aan de Italiaanse demissionaire regering van Prodi om een lening van 300 miljoen euro te verstrekken aan Alitalia. Gezien de verkiezingsuitslag voldeed Prodi aan deze wens, waardoor het leven van Alitalia werd gerekt tot het einde van 2008. De vraag bleef echter of de Europese Commissie een dergelijke staatssteun zou accepteren. Ondertussen bevestigde Berlusconi keer op keer dat hij Alitalia overeind wilde houden en het liefst in Italiaanse handen. De kandidaten voor overname waren toen Air One (met steun van diverse Italiaanse banken) en het Russische Aeroflot. Berlusconi noemde zelfs nog als mogelijkheid een overname door de Italiaanse spoorwegen (waarin de staat een groot aandelenpakket had) als mogelijkheid.

De Europese Unie onderzocht of deze lening van de regering Alitalia niet een oneerlijk voordeel geeft ten opzichte van andere luchtvaartmaatschappijen, en heeft andere maatschappijen om commentaar gevraagd.

De regering van Berlusconi had de Italiaanse bank Intesa Sanpaolo SpA opdracht gegeven om met een plan te komen om Alitalia te verkopen. De regering had tevens bij decreet bepaald dat de wettelijke plicht om aandeelhouders inzicht te geven in de pogingen om het bedrijf te verkopen was opgeschort. Als gevolg hiervan werd het verhandelen van aandelen van Alitalia met ingang van 4 juni 2008 gestopt. In augustus 2008 vroeg Alitalia uitstel van betaling aan.

Doorstart 1[bewerken | brontekst bewerken]

Op 22 augustus 2008 werd het consortium Compagnia Aerea Italiana opgericht. Enkele dagen later maakten de eigenaren van CAI, waaronder de bank Intesa Sanpaolo, bekend dat ze van plan waren om delen van het failliete Alitalia op te kopen en samen te voegen met Air One. In oktober 2009 werd bekend dat CAI € 1,1 miljard had geboden voor het merk 'Alitalia' en enkele onderdelen. Deze reddingsoperatie kostte de Italiaanse regering zo’n € 4 miljard.[1] De overheid nam de afvloeiingskosten van het personeel voor haar rekening en nam alle schulden over.[1] Na afronding van de transactie in december 2008 en de aankoop van Air One, werd op 13 januari 2009 het uitvoeren van vluchten hervat. Eén dag later werd bekendgemaakt dat Air France-KLM voor € 322 miljoen een aandeel van 25% in het nieuwe Alitalia had gekocht. Air France-KLM kreeg daarbij ook de optie om na 2013 haar aandeel te vergroten. In november 2012 besloot Air France-KLM deze optie niet uit te oefenen.[2]

In februari 2013 leende Alitalia € 150 miljoen bij zijn aandeelhouders. Air France-KLM neemt hieraan deel met een bedrag van € 37,5 miljoen, hetgeen overeenkwam met het belang van 25% dat het Frans-Nederlandse concern had.[3] De converteerbare lening kan aan het einde van de looptijd worden omgezet in aandelen. Alitalia zit dringend om kapitaal verlegen door de aanhoudende economische crisis in Europa en de hoge brandstofprijzen. In december 2013 heeft Alitalia een aandelenemissie afgerond die het bedrijf € 300 miljoen heeft opgeleverd.[4] Het Italiaanse staatspostbedrijf kocht voor € 75 miljoen aan aandelen. Air France-KLM, dat tot de kapitaalverhoging 25% van Alitalia bezat, had niet meegedaan en zag hierdoor zijn belang verwateren.[4] Alitalia zal ook zo'n 2.600 werknemers ontslaan om de jaarlijkse kosten met 200 tot 400 miljoen euro te drukken.[5] Met deze opbrengst nam de kans dat de luchtvaartmaatschappij nog zeker een jaar kan blijven vliegen toe.[4] Alitalia moet verder zoeken naar een partner voor een duurzamere toekomst en Etihad Airways heeft al interesse getoond.[4]

Na maanden onderhandelen nam Etihad Airways een belang van 49% in Alitalia.[6] Etihad betaalde ongeveer € 400 miljoen voor het pakket aandelen en zou verder € 560 miljoen in de maatschappij investeren.[6] Alitalia laat 2200 medewerkers afvloeien om uit de verliezen te komen.[6] Begin augustus 2014 werden de details van het volledige reddingsplan bekendgemaakt.[7] Het werd bevestigd dat Etihad Airways € 560 miljoen ging investeren en hiervoor in ruil 49% van de aandelen in handen kreeg.[7] De andere aandeelhouders stopten € 300 miljoen eigen vermogen in het bedrijf. Verder werd er voor € 600 miljoen aan schulden geherstructureerd en verstrekten de banken nieuwe kredieten ter waarde van € 300 miljoen.[7] Alle activiteiten werden gestroomlijnd en Alitalia verwachtte in 2017 weer winst te zullen boeken.[7]

Het winstherstel verliep trager dan verwacht. Alitalia kampte met hevige concurrentie van prijsvechters en de hogesnelheidstreinen. In 2016 leed Alitalia een verlies van € 500 miljoen en in het eerste kwartaal van 2017 nog eens € 200 miljoen.[8] In maart 2017 werden extra maatregelen aangekondigd met de bedoeling om Alitalia in 2019 weer winstgevend te doen zijn.[9] De kosten gingen binnen drie jaar met 1 miljard euro op jaarbasis naar beneden. Hiervan werd een derde gerelateerd aan personeelskosten en zo’n 2000 medewerkers verliezen hun baan.[9] Verder wordt de vloot voor de korte afstanden met 20 toestellen ingekrompen en de rest van de besparingen komen van andere maatregelen. Alitalia heeft de ambitie de omzet met 30% te laten groeien naar € 3,7 miljard in 2019.[9] Medio april stemden de werknemers tegen de reorganisatieplannen.[10] Op 11 mei 2017 ging het bedrijf wederom failliet.

Doorstart 2[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat het faillissement was uitgesproken ging een speciale staatscommissie op zoek naar een nieuwe eigenaar voor de luchtvaartmaatschappij. De regering stelde een overbruggingskrediet van 600 miljoen euro voor zes maanden beschikbaar, zodat de maatschappij tijdelijk kon doorvliegen terwijl naar een nieuwe eigenaar werd gezocht.[8] In januari 2018 werd bekend dat Lufthansa en easyJet de beste kansen maken om het Italiaanse bedrijf in te lijven.[11]

In april 2018 startte de Europese Commissie (EC) een onderzoek naar de duur en hoogte van een noodkrediet dat Alitalia ontving van de Italiaanse overheid.[12] Sinds 2 mei 2017 stond Alitalia onder toezicht en kreeg het aanvankelijk een noodlening van € 600 miljoen van de Italiaanse staat gevolgd door nog eens € 300 miljoen in oktober 2017.[12] De EC vond de termijn te lang, normaal is zes maanden, en onderzocht verder of het krediet niet meer was dan het strikt noodzakelijke.[12] In september 2021 oordeelde de EC dat Alitalia in 2017 voor € 900 miljoen aan illegale staatsteun heeft gekregen.[13] Dit moet, met rente, worden terugbetaald aan de Italiaanse staat.

Na de Italiaanse verkiezingen in maart 2018 spraken de twee regeringspartijen, de Vijfsterrenbeweging en Lega Nord af de verkoop tegen te houden. Ze vonden dat het luchtvaartbedrijf een staatsmaatschappij moeten worden of ze wilden in ieder geval een meerderheidsbelang behouden.[14]

Door de coronapandemie en de negatieve financiële consequenties voor de luchtvaartsector besloot de Italiaanse regering in maart 2020 de verkoopplannen van Alitalia op te geven en de maatschappij te nationaliseren.[15] Het verkoopproces begon in mei 2017 en verliep uitermate moeizaam. De overheid reserveerde direct een bedrag van € 500 miljoen voor steun aan de sector, waarvan het grootste deel voor Alitalia was bestemd.[15] De overheid verwachtte dat meer geld nodig zou zijn wilde Alitalia overleven.[15]

In februari 2020 startte de EC een onderzoek naar ongeoorloofde staatssteun ter waarde van € 400 miljoen.[16] In maart 2023 oordeelde de EC dat er inderdaad sprake was van ongeoorloofde staatssteun omdat geen enkele particuliere investeerder destijds de lening aan het bedrijf zou hebben verstrekt en de lening gaf Alitalia een concurrentie voordeel.[17] Alitalia is inmiddels opgeheven en deze vordering komt bij de overige schulden te staan die uiteindelijk door de bewindvoerder wordt terugbetaald mits er voldoende middelen beschikbaar zijn.

In juli 2021 kreeg de regering toestemming van de EC voor een vergaande herstructurering.[18] Alitalia zou de activiteiten staken per 15 oktober 2021. Een deel van de activiteiten zou worden doorgezet door een nieuwe luchtvaartmaatschappij met de naam Italia Trasporto Aereo (ITA Airways).[18] Deze zou de operaties beginnen met 52 vliegtuigen en 2750 medewerkers. Alitalia had voor deze operatie zo'n 11.000 medewerkers en ook de hoge schuld van Alitalia aan de Italiaanse staat zou niet over gaan naar ITA.[18] De gesprekken met de EC duurden zo'n zeven maanden voor er overeenstemming werd bereikt. ITA zou nog drie jaar staatsteun krijgen, beginnend met € 700 miljoen in 2021 en dalend naar € 250 miljoen in het laatste jaar 2023. ITA moest in ruil wel een aantal landingsrechten op de luchthavens van Rome en Milaan afstaan.[18]

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Alitalia heeft de Italiaanse belastingbetalers zo’n € 6,5 miljard gekost sinds 2008,[19] toen het van de ondergang werd gered door 20 Italiaanse bedrijven. Het aantal vervoerde passagiers schommelde rond de 24 à 25 miljoen per jaar. In 2011 was er nog een verbetering van de resultaten merkbaar ten opzichte van 2010, maar deze positieve lijn werd gekeerd in 2012. De onderneming kampte in dat jaar met een stagnerende economie en hoge brandstofprijzen. Ten slotte nam ze een extra afschrijving van € 91 miljoen op de vloot, wat het verlies in 2012 verder deed oplopen. In 2013 en 2014 leed Alitalia een totaal verlies van ruim € 1 miljard. Per jaarultimo 2014 telde het bedrijf 11.839 medewerkers.

Jaar[20] Omzet Bedrijfsresultaat Nettoresultaat Passagiers
2010 € 3,2 miljard Gedaald € 106 miljoen Gedaald € 168 miljoen 23,4 miljoen
2011 € 3,5 miljard Gedaald € 6 miljoen Gedaald € 69 miljoen 25,0 miljoen
2012 € 3,6 miljard Gedaald € 119 miljoen Gedaald € 280 miljoen 24,3 miljoen
2013 € 3,3 miljard Gedaald € 414 miljoen Gedaald € 557 miljoen 22,7 miljoen
2014 € 3,2 miljard Gedaald € 347 miljoen Gedaald € 578 miljoen 22,5 miljoen
2015 € 3,3 miljard Gedaald € 199 miljoen 22,1 miljoen
2016 22,6 miljoen

Vloot[bewerken | brontekst bewerken]

Een Airbus A319-100 van Alitalia.
Een Airbus A320-200 van Alitalia.
Een Airbus A321-100 van Alitalia.

De vloot van Alitalia in november 2020 bestond uit de volgende vliegtuigen. Zie voor de regionale vloot: Alitalia CityLiner.

Alitalia vloot
Vliegtuigtype Totaal Bestellingen Passagiers Opmerkingen
J Y+ Y Totaal
Airbus A319-100 22 144 144
Airbus A320-200 25 174 174
10 171 171
3 180 180
Airbus A321-100 5 200 200
Airbus A330-200 12 20 17 219 256
Boeing 777-200ER 11 30 24 239 293
Boeing 777-300ER 1 30 24 330 384
Totaal 89

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Internationale website van Alitalia
Zie de categorie Alitalia van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.