Oost-Jeruzalem: verschil tussen versies
Enige redactie + afbeelding |
fix cf. overlegpagina |
||
| Regel 14: | Regel 14: | ||
| lon_dir = E |
| lon_dir = E |
||
}} |
}} |
||
'''Oost-Jeruzalem |
'''Oost-Jeruzalem''', ([[Hebreeuws]]: מזרח ירושלים, [[Arabisch]]: القدس الشرقية), is het oostelijke en oudere deel van de stad [[Jeruzalem]] ([[Arabisch]]: ''Al-Quds''). Het omvat onder meer de [[Tempelberg]], de [[Al-Aqsamoskee]], de [[Rotskoepel]], de [[Klaagmuur]] en de [[Heilig Grafkerk]]. Deze [[Oude Stad (Jeruzalem)|oude stad]] van Jeruzalem heeft vier [[etniciteit|etno]]-[[religie]]uze wijken: de [[Islamitische wijk (Jeruzalem)|islamitische wijk]], de [[Joods Kwartier|Joodse]], de [[Christelijk Kwartier|christelijk]]e en de [[Armeens-apostolische Kerk|Armeens]]e wijk. |
||
== Status == |
== Status == |
||
| Regel 20: | Regel 20: | ||
In de [[Zesdaagse oorlog]] van 1967 veroverde [[Israël]] de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem op [[Jordanië]] en annexeerde Oost-Jeruzalem. In 1980 werd door de Israëlische [[Knesset]] de ''[[Jeruzalemwet]]'' aangenomen, die stelt dat "''Jeruzalem de eeuwige en ondeelbare hoofdstad van Israël is''". Deze [[annexatie]] is echter door de [[Veiligheidsraad van de Verenigde Naties]] door middel van [[Resolutie 476 Veiligheidsraad Verenigde Naties]] en [[Resolutie 478 Veiligheidsraad Verenigde Naties]] veroordeeld en verworpen als een schending van het volkenrecht. |
In de [[Zesdaagse oorlog]] van 1967 veroverde [[Israël]] de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem op [[Jordanië]] en annexeerde Oost-Jeruzalem. In 1980 werd door de Israëlische [[Knesset]] de ''[[Jeruzalemwet]]'' aangenomen, die stelt dat "''Jeruzalem de eeuwige en ondeelbare hoofdstad van Israël is''". Deze [[annexatie]] is echter door de [[Veiligheidsraad van de Verenigde Naties]] door middel van [[Resolutie 476 Veiligheidsraad Verenigde Naties]] en [[Resolutie 478 Veiligheidsraad Verenigde Naties]] veroordeeld en verworpen als een schending van het volkenrecht. |
||
[[ |
[[Bestand:Orient House.jpg|thumb|left|Orient House]] |
||
De [[Palestijnse Autoriteit]] claimt Oost-Jeruzalem als hoofdstad van een toekomstige [[Palestijnse Staat]] en heeft hier een kantoor, het |
De [[Palestijnse Autoriteit]] claimt Oost-Jeruzalem als hoofdstad van een toekomstige [[Palestijnse Staat]] en heeft hier een kantoor, het Orient House<ref>[http://www.orienthouse.org/index.htm Orient House Jeruzalem]</ref>. Dit Orient House moet als zetel van een toekomstige regering van de Palestijnse staat gaan fungeren. Het Palestijnse [[Gouvernementen van de Palestijnse Autoriteit|Gouvernement]] [[Jeruzalem (gouvernement)|Jeruzalem]] omvat 30 [[Lokaliteiten van Palestijnse Autoriteit|lokaliteiten]].<ref>[http://www.pcbs.gov.ps/Portals/_PCBS/Downloads/book1822.pdf PCBS (Palestijns Centraal Bureau Statistieken), ''Census 2007 Final Results'' (p. 124-125)]</ref>{{clearleft}} |
||
== Voorgeschiedenis == |
== Voorgeschiedenis == |
||
Jeruzalem maakte vanaf 1922 deel uit van het [[Mandaatgebied Palestina]]. In het Verdelingsplan voor het Mandaatgebied van (1947) [[Resolutie 181 Algemene Vergadering Verenigde Naties]] was aan Jeruzalem als geheel een aparte internationale status toegekend.<ref>[http://domino.un.org/maps/m0103_1b.gif Kaart van Verdelingsplan V.N. 1947]</ref> |
Jeruzalem maakte vanaf 1922 deel uit van het [[Mandaatgebied Palestina]]. In het Verdelingsplan voor het Mandaatgebied van (1947) [[Resolutie 181 Algemene Vergadering Verenigde Naties]] was aan Jeruzalem als geheel een aparte internationale status toegekend.<ref>[http://domino.un.org/maps/m0103_1b.gif Kaart van Verdelingsplan V.N. 1947]</ref> |
||
| ⚫ | Tijdens de [[Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948]], werden de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem door [[Transjordanië]] veroverd. Koning [[Abdoellah I van Jordanië|Abdoellah I]] had daarvoor een geheime overeenkomst gesloten met het [[Joods Agentschap]] over de verdeling van het Mandaatgebied Palestina. Zijn leger onder leiding van de Britse commandant [[John Bagot Glubb]] kon vrijwel ongehinderd de Westelijke Jordaanoever bezetten. De status van Jeruzalem was echter fel omstreden omdat hier zowel joodse als christelijke als islamitische heilige plaatsen waren. |
||
Na het uitroepen van de staat [[Israël]], een dag voor de beëindiging van het Britse mandaat, en de daaropvolgende [[Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948]], werden de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem door [[Transjordanië]] veroverd. |
|||
| ⚫ | Koning [[Abdoellah I van Jordanië|Abdoellah I]] had daarvoor een geheime overeenkomst gesloten met het [[Joods Agentschap]] over de verdeling van het Mandaatgebied Palestina. Zijn leger onder leiding van de Britse commandant [[John Bagot Glubb]] kon vrijwel ongehinderd de Westelijke Jordaanoever bezetten. De status van Jeruzalem was echter fel omstreden omdat hier zowel joodse als christelijke als islamitische heilige plaatsen waren. |
||
Tijdens deze oorlog lukte het geen van beide partijen Jeruzalem in zijn geheel te veroveren. Oost-Jeruzalem bleef in Jordaanse handen. De Joodse bewoners van Oost-Jeruzalem werden [[deportatie|gedeporteerd]], hun huizen onbewoonbaar gemaakt en van de 35 [[synagoge]]n in de [[Joodse kwartier (Jeruzalem)|Joodse wijk]] werden er 34 verwoest. Na de oorlog annexeerde [[Jordanië]] de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem. Deze Jordaanse [[annexatie]] werd door drie landen erkend: door [[Pakistan]], [[Irak]] en [[Groot-Brittannië]]. De [[Arabische Liga]] steunde de annexatie niet.<ref>Eyāl Benveniśtî. [http://books.google.co.uk/books?id=lcVOlb0wefwC&pg=PA108&dq=jordan+illegal+annexation+west+bank&hl=en&ei=LBWGTK_1L82TOIWL4d4O&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=10&ved=0CFcQ6AEwCTgK#v=onepage&q=jordan%20illegal%20annexation%20west%20bank&f=false The international law of occupation], Princeton University Press, 2004. pg. 108. ISBN 0-691-12130-3. "This purported annexation was, however, widely regarded as illegal and void, by the Arab League and others, and was recognized only by Britain, Iraq and Pakistan."</ref> |
Tijdens deze oorlog lukte het geen van beide partijen Jeruzalem in zijn geheel te veroveren. Oost-Jeruzalem bleef in Jordaanse handen. De Joodse bewoners van Oost-Jeruzalem werden [[deportatie|gedeporteerd]], hun huizen onbewoonbaar gemaakt en van de 35 [[synagoge]]n in de [[Joodse kwartier (Jeruzalem)|Joodse wijk]] werden er 34 verwoest. Na de oorlog annexeerde [[Jordanië]] de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem. Deze Jordaanse [[annexatie]] werd door drie landen erkend: door [[Pakistan]], [[Irak]] en [[Groot-Brittannië]]. De [[Arabische Liga]] steunde de annexatie niet.<ref>Eyāl Benveniśtî. [http://books.google.co.uk/books?id=lcVOlb0wefwC&pg=PA108&dq=jordan+illegal+annexation+west+bank&hl=en&ei=LBWGTK_1L82TOIWL4d4O&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=10&ved=0CFcQ6AEwCTgK#v=onepage&q=jordan%20illegal%20annexation%20west%20bank&f=false The international law of occupation], Princeton University Press, 2004. pg. 108. ISBN 0-691-12130-3. "This purported annexation was, however, widely regarded as illegal and void, by the Arab League and others, and was recognized only by Britain, Iraq and Pakistan."</ref> |
||
== Onder de bezetting van Israël == |
== Onder de bezetting van Israël == |
||
{{NPOV-gedeelte|2=2014|3=11|4=28}} |
{{NPOV-gedeelte|2=2014|3=11|4=28}} |
||
Na de [[Zesdaagse oorlog]] van 1967 waren De Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem door Israël op Jordanië veroverd en bezet. Kort na deze oorlog annexeerde israël Oost-Jeruzalem en voerde een gemeentelijke herindeling door: Het Israëlische West-Jeruzalem dat 38 km² omvatte en de oude Jordaanse gemeente Jeruzalem ("Al-Quds"), die 6 km² groot was, werden samengevoegd en uitgebreid met een aantal voorsteden<ref>[[http://www.pcbs.gov.ps/Portals/_PCBS/Downloads/book1822.pdf PCBS p. 140] For mere statistical purposes, the Jerusalem Governorate was divided into two parts. The first part (J1) includes that part of Jerusalem, which was annexed forcefully by Israel following its occupation of the West Bank in 1967. This part includes the following localities: (Beit Hanina, Shu’fat Refugees Camp, Shu’fat, Al’Isawiya, Jerusalem “Al-Quds”(Sheikh Jarrah, Wadi Al-Joz, Bab Al-Sahira, As Suwwana, At-Tur, Ash-Shayyah, Ras Al-Amud), Silwan, Ath–Thuri, Jabal Al–Mukabbir, As–Sawahira Al–Gharbiya, Beit Safafa, Sharafat, Sur Bahir, and Um Tuba, Kufr A’qab)</ref>. Na de herindeling had de nieuwe Israëlische gemeente Jeruzalem een oppervlakte van 108 km². De Joodse wijk werd gerestaureerd en de oude Marokkaanse wijk (''Harat al-Maghariba'') van 135 woningen werd drie dagen na de verovering van de Oude Stad gesloopt om plaats te maken voor een groot plein voor de Klaagmuur. Het beheer van de Tempelberg bleef in handen van de Jordaanse [[Waqf]], een islamitische religieuze instelling. |
Na de [[Zesdaagse oorlog]] van 1967 waren De Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem door Israël op Jordanië veroverd en bezet. Kort na deze oorlog annexeerde israël Oost-Jeruzalem en voerde een gemeentelijke herindeling door: Het Israëlische West-Jeruzalem dat 38 km² omvatte en de oude Jordaanse gemeente Jeruzalem ("Al-Quds"), die 6 km² groot was, werden samengevoegd en uitgebreid met een aantal voorsteden<ref>[[http://www.pcbs.gov.ps/Portals/_PCBS/Downloads/book1822.pdf PCBS p. 140] For mere statistical purposes, the Jerusalem Governorate was divided into two parts. The first part (J1) includes that part of Jerusalem, which was annexed forcefully by Israel following its occupation of the West Bank in 1967. This part includes the following localities: (Beit Hanina, Shu’fat Refugees Camp, Shu’fat, Al’Isawiya, Jerusalem “Al-Quds”(Sheikh Jarrah, Wadi Al-Joz, Bab Al-Sahira, As Suwwana, At-Tur, Ash-Shayyah, Ras Al-Amud), Silwan, Ath–Thuri, Jabal Al–Mukabbir, As–Sawahira Al–Gharbiya, Beit Safafa, Sharafat, Sur Bahir, and Um Tuba, Kufr A’qab)</ref>. Na de herindeling had de nieuwe Israëlische gemeente Jeruzalem een oppervlakte van 108 km². De Joodse wijk werd gerestaureerd en de oude Marokkaanse wijk (''Harat al-Maghariba'') van 135 woningen werd drie dagen na de verovering van de Oude Stad gesloopt om plaats te maken voor een groot plein voor de Klaagmuur. Het beheer van de Tempelberg bleef in handen van de Jordaanse [[Waqf]], een islamitische religieuze instelling. Er zijn restricties van toepassing op zowel de Joodse als Arabische inwoners om zich vrij te bewegen in Oost-Jeruzalem wegens de gespannen veiligheidssituatie. |
||
Sinds de bezetting heerst er in Oost-Jeruzalem een gespannen situatie en zijn er restricties van toepassing op inwoners om zich vrij te bewegen. |
|||
[[Bestand:Jerusalem-barrier June 2007-OCHAoPt.jpeg|thumbnail|[[Israelische muur|Westoeverbarrière]] in Jeruzalem, geplande route]] |
[[Bestand:Jerusalem-barrier June 2007-OCHAoPt.jpeg|thumbnail|[[Israelische muur|Westoeverbarrière]] in Jeruzalem, geplande route]] |
||
Oost-Jeruzalem is |
Oost-Jeruzalem is een heet hangijzer in de onderhandelingen tussen [[Israël]] en de [[Palestijnen]]. In 1993 kwamen beide partijen tot een akkoord over zelfbestuur van de [[Palestijnse Autoriteit]] op de [[Westelijke Jordaanoever]] en in de [[Gazastrook]] (de [[Oslo-akkoorden]]). De kwestie Jeruzalem werd 5 jaar vooruitgeschoven voor de eindonderhandelingen. |
||
In 2000 werden, onder leiding van de toenmalige Amerikaanse president [[Bill Clinton]], in [[Camp David]] vredesbesprekingen gevoerd tussen de Israëlische premier [[Ehud Barak]] en de Palestijnse president [[Yasser Arafat]]. Deze liepen onder andere op Oost-Jeruzalem stuk. Barak wilde Oost-Jeruzalem verdelen, maar voor Arafat kon daar geen sprake van zijn, omdat hij Oost-Jeruzalem als geheel wilde houden.<br />Zowel aan Israëlische als aan Palestijnse zijde zijn er velen die van een splitsing van Oost-Jeruzalem niet willen weten en dit stadsdeel helemaal in handen van het eigen land willen houden, respectievelijk in handen van het eigen toekomstige land willen krijgen. In [[2001]] werd in [[Taba (Egypte)|Taba]] wederom over Jeruzalem onderhandeld, waarbij met name over de status van de [[Tempelberg]] geen overeenstemming kon worden bereikt. Ook in 2007, bij de vredesconferentie in [[Annapolis (Maryland)|Annapolis]] werd over de kwestie Jeruzalem geen overeenstemming bereikt. |
In 2000 werden, onder leiding van de toenmalige Amerikaanse president [[Bill Clinton]], in [[Camp David]] vredesbesprekingen gevoerd tussen de Israëlische premier [[Ehud Barak]] en de Palestijnse president [[Yasser Arafat]]. Deze liepen onder andere op Oost-Jeruzalem stuk. Barak wilde Oost-Jeruzalem verdelen, maar voor Arafat kon daar geen sprake van zijn, omdat hij Oost-Jeruzalem als geheel wilde houden.<br />Zowel aan Israëlische als aan Palestijnse zijde zijn er velen die van een splitsing van Oost-Jeruzalem niet willen weten en dit stadsdeel helemaal in handen van het eigen land willen houden, respectievelijk in handen van het eigen toekomstige land willen krijgen. In [[2001]] werd in [[Taba (Egypte)|Taba]] wederom over Jeruzalem onderhandeld, waarbij met name over de status van de [[Tempelberg]] geen overeenstemming kon worden bereikt. Ook in 2007, bij de vredesconferentie in [[Annapolis (Maryland)|Annapolis]] werd over de kwestie Jeruzalem geen overeenstemming bereikt. |
||
Versie van 6 dec 2014 10:32
| Wijk van Jeruzalem | |
|---|---|
 2007
groen = Arabisch; blauw = Joods | |
| Kerngegevens | |
| Gemeente | Jeruzalem |
| Coördinaten | 31° 47′ NB, 35° 14′ OL |
| Inwoners (2012) |
497.640 |
Oost-Jeruzalem, (Hebreeuws: מזרח ירושלים, Arabisch: القدس الشرقية), is het oostelijke en oudere deel van de stad Jeruzalem (Arabisch: Al-Quds). Het omvat onder meer de Tempelberg, de Al-Aqsamoskee, de Rotskoepel, de Klaagmuur en de Heilig Grafkerk. Deze oude stad van Jeruzalem heeft vier etno-religieuze wijken: de islamitische wijk, de Joodse, de christelijke en de Armeense wijk.
Status
De status van Oost-Jeruzalem is betwist:
In de Zesdaagse oorlog van 1967 veroverde Israël de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem op Jordanië en annexeerde Oost-Jeruzalem. In 1980 werd door de Israëlische Knesset de Jeruzalemwet aangenomen, die stelt dat "Jeruzalem de eeuwige en ondeelbare hoofdstad van Israël is". Deze annexatie is echter door de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties door middel van Resolutie 476 Veiligheidsraad Verenigde Naties en Resolutie 478 Veiligheidsraad Verenigde Naties veroordeeld en verworpen als een schending van het volkenrecht.
De Palestijnse Autoriteit claimt Oost-Jeruzalem als hoofdstad van een toekomstige Palestijnse Staat en heeft hier een kantoor, het Orient House[1]. Dit Orient House moet als zetel van een toekomstige regering van de Palestijnse staat gaan fungeren. Het Palestijnse Gouvernement Jeruzalem omvat 30 lokaliteiten.[2]
Voorgeschiedenis
Jeruzalem maakte vanaf 1922 deel uit van het Mandaatgebied Palestina. In het Verdelingsplan voor het Mandaatgebied van (1947) Resolutie 181 Algemene Vergadering Verenigde Naties was aan Jeruzalem als geheel een aparte internationale status toegekend.[3]
Tijdens de Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948, werden de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem door Transjordanië veroverd. Koning Abdoellah I had daarvoor een geheime overeenkomst gesloten met het Joods Agentschap over de verdeling van het Mandaatgebied Palestina. Zijn leger onder leiding van de Britse commandant John Bagot Glubb kon vrijwel ongehinderd de Westelijke Jordaanoever bezetten. De status van Jeruzalem was echter fel omstreden omdat hier zowel joodse als christelijke als islamitische heilige plaatsen waren. Tijdens deze oorlog lukte het geen van beide partijen Jeruzalem in zijn geheel te veroveren. Oost-Jeruzalem bleef in Jordaanse handen. De Joodse bewoners van Oost-Jeruzalem werden gedeporteerd, hun huizen onbewoonbaar gemaakt en van de 35 synagogen in de Joodse wijk werden er 34 verwoest. Na de oorlog annexeerde Jordanië de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem. Deze Jordaanse annexatie werd door drie landen erkend: door Pakistan, Irak en Groot-Brittannië. De Arabische Liga steunde de annexatie niet.[4]
Onder de bezetting van Israël
|
De neutraliteit van dit gedeelte wordt betwist. Zie de bijbehorende overlegpagina voor meer informatie. |
Na de Zesdaagse oorlog van 1967 waren De Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem door Israël op Jordanië veroverd en bezet. Kort na deze oorlog annexeerde israël Oost-Jeruzalem en voerde een gemeentelijke herindeling door: Het Israëlische West-Jeruzalem dat 38 km² omvatte en de oude Jordaanse gemeente Jeruzalem ("Al-Quds"), die 6 km² groot was, werden samengevoegd en uitgebreid met een aantal voorsteden[5]. Na de herindeling had de nieuwe Israëlische gemeente Jeruzalem een oppervlakte van 108 km². De Joodse wijk werd gerestaureerd en de oude Marokkaanse wijk (Harat al-Maghariba) van 135 woningen werd drie dagen na de verovering van de Oude Stad gesloopt om plaats te maken voor een groot plein voor de Klaagmuur. Het beheer van de Tempelberg bleef in handen van de Jordaanse Waqf, een islamitische religieuze instelling. Er zijn restricties van toepassing op zowel de Joodse als Arabische inwoners om zich vrij te bewegen in Oost-Jeruzalem wegens de gespannen veiligheidssituatie.
Oost-Jeruzalem is een heet hangijzer in de onderhandelingen tussen Israël en de Palestijnen. In 1993 kwamen beide partijen tot een akkoord over zelfbestuur van de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook (de Oslo-akkoorden). De kwestie Jeruzalem werd 5 jaar vooruitgeschoven voor de eindonderhandelingen.
In 2000 werden, onder leiding van de toenmalige Amerikaanse president Bill Clinton, in Camp David vredesbesprekingen gevoerd tussen de Israëlische premier Ehud Barak en de Palestijnse president Yasser Arafat. Deze liepen onder andere op Oost-Jeruzalem stuk. Barak wilde Oost-Jeruzalem verdelen, maar voor Arafat kon daar geen sprake van zijn, omdat hij Oost-Jeruzalem als geheel wilde houden.
Zowel aan Israëlische als aan Palestijnse zijde zijn er velen die van een splitsing van Oost-Jeruzalem niet willen weten en dit stadsdeel helemaal in handen van het eigen land willen houden, respectievelijk in handen van het eigen toekomstige land willen krijgen. In 2001 werd in Taba wederom over Jeruzalem onderhandeld, waarbij met name over de status van de Tempelberg geen overeenstemming kon worden bereikt. Ook in 2007, bij de vredesconferentie in Annapolis werd over de kwestie Jeruzalem geen overeenstemming bereikt.
Zowel de annexatie van Oost-Jeruzalem als de bouwactiviteiten door Israël in Oost-Jeruzalem zijn door de Verenigde Naties herhaaldelijk veroordeeld. Diverse VN-organisaties hebben hierover gerapporteerd.[6][7]
Door de bouw van de Israëlische Westoeverbarrière is een groot deel van de stad en omgeving vrijwel ontoegankelijk voor de Palestijnse bevolking van de Westelijke Jordaanoever en worden Palestijnse dorpjes en grond van elkaar geïsoleerd.[8]
Bevolkingssamenstelling
In de stad Jeruzalem als geheel was de bevolkingssamenstelling vanaf het eind van het Britse mandaat als volgt:
| Jaar | Joden | Moslims | Christenen en anderen |
Totaal | Bron |
|---|---|---|---|---|---|
| 1944 | 97.000 | 30.630 | 29.450 | 157.080 | UNSCOP (1946) A survey of Palestine |
| 1967 | 195.700 | 54.963 | 12.644 | 263.307 | Harrel, M. (1974) The Jewish presence in Jerusalem through the Ages |
| 2007 | 476.104 | 247.754 | 23.763 | 747.621 | Jerusalem Institute for Israel Studies [9] |
| 2012 | 502.830 | 288.170 | 24.220 | 815.310 | Jerusalem Institute for Israel Studies [10] |
Ten tijde van de Jordaanse bezetting was de Joodse bevolking uit de oude stad Oost-Jeruzalem verdreven. Oost-Jeruzalem had in 1967 dan ook een grote Arabische meerderheid. Sinds de annexatie van Oost-Jeruzalem neemt het percentage Joodse bewoners gestaag toe. In 2012 telde Oost-Jeruzalem 497.640 inwoners, waarvan 297.900 Arabieren (59,9%) en 193.200 Joden (38,8%).[11]
Zie ook
Externe links
- [1] Gedetailleerde U.N. kaart van Oost-Jeruzalem en omgeving met Groene Lijn, Nederzettingen en Westoeverbarrière, juli 2010.
- ↑ Orient House Jeruzalem
- ↑ PCBS (Palestijns Centraal Bureau Statistieken), Census 2007 Final Results (p. 124-125)
- ↑ Kaart van Verdelingsplan V.N. 1947
- ↑ Eyāl Benveniśtî. The international law of occupation, Princeton University Press, 2004. pg. 108. ISBN 0-691-12130-3. "This purported annexation was, however, widely regarded as illegal and void, by the Arab League and others, and was recognized only by Britain, Iraq and Pakistan."
- ↑ [PCBS p. 140 For mere statistical purposes, the Jerusalem Governorate was divided into two parts. The first part (J1) includes that part of Jerusalem, which was annexed forcefully by Israel following its occupation of the West Bank in 1967. This part includes the following localities: (Beit Hanina, Shu’fat Refugees Camp, Shu’fat, Al’Isawiya, Jerusalem “Al-Quds”(Sheikh Jarrah, Wadi Al-Joz, Bab Al-Sahira, As Suwwana, At-Tur, Ash-Shayyah, Ras Al-Amud), Silwan, Ath–Thuri, Jabal Al–Mukabbir, As–Sawahira Al–Gharbiya, Beit Safafa, Sharafat, Sur Bahir, and Um Tuba, Kufr A’qab)
- ↑ Economic and Social Council Unispal.un.org 15 juli 1994
- ↑ "Demolitions, new settlements in East Jerusalem could amount to war crimes - UN expert" United Nations News Centre, 29 juni 2010
- ↑ Route of the barrier around Jeruzalem Btselem.org
- ↑ Table III/11 - Population of Jerusalem, By age, Religion and Geographical Spreading, 2007, Jerusalem Institute for Israel Studies
- ↑ Table III/10 - Population of Jerusalem, By age, Religion and Geographical Spreading, 2012, Jerusalem Institute for Israel Studies
- ↑ Jerusalem Institute for Israel Studies Table III/10 - Population of Jerusalem, By age, Religion and Geographical Spreading, 2011
· 
· 