piercing

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  piercing    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• pier·cing

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘(het aanbrengen van een) ringetje door een lichaamsdeel’ voor het eerst aangetroffen in 1983
• Naamwoord van handeling van piercen met het achtervoegsel -ing

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	piercing	piercings
verkleinwoord	piercinkje	piercinkjes

Zelfstandig naamwoord

de piercing m

1. het doorboren van bepaalde lichaamsdelen (bijv. de oorlellen, neusvleugels, tepels of tong) om een — meestal metalen — sieraad te laten zetten
2. (sieraden) het ringetje, staafje enz. dat in de onder [1] genoemde doorboring wordt geplaatst

   • Zij heeft een piercing laten zetten. 

Hyponiemen

• bodypiercing, navelpiercing, neuspiercing, tepelpiercing, tongpiercing

Vertalingen

    ringetje, staafje enz.   

Duits: Piercing (de) o Engels: piercing (en) Frans: piercing (fr) m, perçage (fr) m

Italiaans: piercing (it) m Spaans: pirsin (es) m Zweeds: piercing g

Gangbaarheid

• Het woord piercing staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "piercing" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Uitspraak

• Geluid:  piercing (VS)    (hulp, bestand)

Werkwoord

piercing

1. onvoltooid deelwoord van pierce

Zelfstandig naamwoord

piercing

1. gerundium van pierce

Italiaans

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ˈpirsin(ɡ)/

Zelfstandig naamwoord

enkelvoud	meervoud
piercing	piercing

piercing m

1. (sieraden) piercing