WIA beoordeling; positief
zaterdag 1 juni 2024 06:10
Nav mijn vorige topic over dat ik er tegen op zag voor de wia beoordeling
Gisteren Gesprek gehad bij uwv voor wia beoordeling. Ik was zenuwachtig, zo niet normaal
Angst om ver te rijden maar gelukkig ging ambulant mee.
Daar aan gekomen... de zenuwen gieren door mijn lijf. Waarom duurt wachten zo lang...
Hèhè eindelijk hij is. Ik dacht eerst ok, zegt niet veel.
Plaatst genomen in een kamer. Hij gelukkig al mijn dossiers ingelezen en stelde ook vragen. Soms moeilijk vragen. Hij was rustig, bleef kalm en keek mij aan. De tranen sprongen bijna in mijn ogen....
Die man was zo rustig en kalm, deed mij goed.
Na 15 minuten zei hij al; ik weet genoeg, ik ga als oordeel schrijven dat je iva krijgt en niet meer kan werken. Je hoeft ook niet meer terug te komen voor een gesprek.
Maar ik moet natuurlijk nog wel een oordeel en een plan opstellen dat nog laten goedkeuren maar je krijgt nog een brief thuis met een definitieve beslissing.
Wat een opluchting; na jarenlange strijd, en ja het besef is er nog niet..maar had al allerlei rampscenario's in mijn hoofd.
Ik hoop echt dat ik nu meer rust kan krijgen en ervaren en geen druk meer hoef te voelen. Gelukkig was mijn ambulant mee, en daar was ik zo blij mee.
En ondanks mijn paniekaanvallen toch maar weer het aangegaan.
Naast dat heb ik ASS, complexe trauma, stemmingsstoornis en lichte vorm van lvb.
Hoop nu echt dat ik meer rust krijg. Alleen besef is er nog niet. Merk nu wel dat alle stress uit mijn lichaam moet en dat ik een paar dagen ontregeld ben.
Maar wat een opluchting voor mij.
Gisteren Gesprek gehad bij uwv voor wia beoordeling. Ik was zenuwachtig, zo niet normaal
Angst om ver te rijden maar gelukkig ging ambulant mee.
Daar aan gekomen... de zenuwen gieren door mijn lijf. Waarom duurt wachten zo lang...
Hèhè eindelijk hij is. Ik dacht eerst ok, zegt niet veel.
Plaatst genomen in een kamer. Hij gelukkig al mijn dossiers ingelezen en stelde ook vragen. Soms moeilijk vragen. Hij was rustig, bleef kalm en keek mij aan. De tranen sprongen bijna in mijn ogen....
Die man was zo rustig en kalm, deed mij goed.
Na 15 minuten zei hij al; ik weet genoeg, ik ga als oordeel schrijven dat je iva krijgt en niet meer kan werken. Je hoeft ook niet meer terug te komen voor een gesprek.
Maar ik moet natuurlijk nog wel een oordeel en een plan opstellen dat nog laten goedkeuren maar je krijgt nog een brief thuis met een definitieve beslissing.
Wat een opluchting; na jarenlange strijd, en ja het besef is er nog niet..maar had al allerlei rampscenario's in mijn hoofd.
Ik hoop echt dat ik nu meer rust kan krijgen en ervaren en geen druk meer hoef te voelen. Gelukkig was mijn ambulant mee, en daar was ik zo blij mee.
En ondanks mijn paniekaanvallen toch maar weer het aangegaan.
Naast dat heb ik ASS, complexe trauma, stemmingsstoornis en lichte vorm van lvb.
Hoop nu echt dat ik meer rust krijg. Alleen besef is er nog niet. Merk nu wel dat alle stress uit mijn lichaam moet en dat ik een paar dagen ontregeld ben.
Maar wat een opluchting voor mij.
zaterdag 1 juni 2024 09:44
Ja, dat is het idee van de IVA. Al zal de overheid er vast nog wel eens aan gaan sleutelen aan de wia, hebben ze al eens gedaan.
Maar voor mensen als TO is er wat meer rust.
Ze mag werken of vijwilligerswerk doen als ze dat wel kan en lukt over een tijdje. Ze heeft alleen altijd een vangnet voor bepaald aantal uur per maand.
zaterdag 1 juni 2024 09:45
Ik heb WGA en moet elke 5 jaar ongeveer, gok dat de volgende keer ook IVA wordt gezien dat ik een progessieve ziekte heb naast adhd en nog bulk chronsiche aandoeningen.
Ze zijn niet makkelijk met IVA dus ben blij voor je, de druk is eraf en jij kan nu gaan kijken naar een soort van kwaliteit van leven ipv overleven en vastlopen.
Ze zijn niet makkelijk met IVA dus ben blij voor je, de druk is eraf en jij kan nu gaan kijken naar een soort van kwaliteit van leven ipv overleven en vastlopen.
zaterdag 1 juni 2024 09:56
Is dit nou echt het enige dat je te zeggen hebt, tegen een TO met een OP als dit? Hou toch op man, flauw gedoe.
Fijn TO! Ik kan me voorstellen dat dit je nu ineens heel veel rust gaat geven. IVA krijg je niet zomaar, dus het is heel fijn dat het erkend wordt, zodat jij je nu kunt richten op jezelf. Sterkte!
zaterdag 1 juni 2024 10:38
Hoi, fijn dat je even vertelt hoe je gesprek is verlopen.
En hartstikke goed te horen dat het rustig en goed is verlopen en dat het ook niet lang hoefde te duren en de gesprek leider al voldoende indrukken en antwoorden had.
Ik ben blij voor je dat er een zorg van je kan afvallen waarschijnlijk.
Als je ook niet meer terug hoeft voor gesprek.
Hele goeie uitkomst![🙏]()
En hartstikke goed te horen dat het rustig en goed is verlopen en dat het ook niet lang hoefde te duren en de gesprek leider al voldoende indrukken en antwoorden had.
Ik ben blij voor je dat er een zorg van je kan afvallen waarschijnlijk.
Als je ook niet meer terug hoeft voor gesprek.
Hele goeie uitkomst
zaterdag 1 juni 2024 11:51
Het is ook iets met dubbele gevoelens.dweedledee schreef: ↑01-06-2024 09:56Is dit nou echt het enige dat je te zeggen hebt, tegen een TO met een OP als dit? Hou toch op man, flauw gedoe.
Fijn TO! Ik kan me voorstellen dat dit je nu ineens heel veel rust gaat geven. IVA krijg je niet zomaar, dus het is heel fijn dat het erkend wordt, zodat jij je nu kunt richten op jezelf. Sterkte!
De rust merk ik vast misschien later wel, omdat ik nu nog niet dat besef heb.
Die man was snel klaar met zijn beslissing terwijl ik mij een beetje had voorbereid en alles op papier had gezet. Kon het eerst nog niet echt geloven omdat ik van het ergste uitging. Nu kan ik echt tijd voor mezelf nemen zonder alle onverwachte dingen tussen door
zaterdag 1 juni 2024 12:50
Pimpelmeesje87 schreef: ↑01-06-2024 11:57Wat fijn dat je rust krijgt.
Mijn WIA is afgewezen, bezwaar ook, en ik ben nu in beroep aan het gaan bij de rechter. Bij het UWV geloven ze gewoon niet hoe invaliderend long covid is...
Hebben ze dat daar zo tegen je gezegd dan?
Misschien geloven ze jouw verhaal niet, maar geldt dat echt voor alle mensen die aan long covid lijden?
zaterdag 1 juni 2024 14:25
"Mevrouw maakt niet de indruk dat ze ziek is" - staat letterlijk in het rapport, terwijl ik hyperventilerend met brainfog tegenover de verzekeringsarts zit
"Mevrouw heeft geen problemen met haar longen" - terwijl er letterlijk in de medische rapporten longschade is gemeld
"Mevrouw kan 15kg tillen, 30 uur in de week, 10x per uur" - terwijl sportarts zegt "mevrouw is niet fit genoeg voor koffie rond brengen"
"Mevrouw kan hurken en bukken" - terwijl longarts en sportarts zeggen "mevrouw heeft PEM en zal nog heel lang moeten herstellen"
zaterdag 1 juni 2024 14:33
Wat fijn TO! Wat een stress minder denk ik. Zelfs met IVA mag je er nog een aantal uur bij werken/vrijwilligerswerk doen. Het is alleen geen moeten meer 
Mijn WIA aanvraag gaat komende week de deur uit en ondanks dat iedereen zegt dat het niet anders dan geaccepteerd kan worden ben ik er stiknerveus om.
Mijn WIA aanvraag gaat komende week de deur uit en ondanks dat iedereen zegt dat het niet anders dan geaccepteerd kan worden ben ik er stiknerveus om.
Light thinks it travels faster than anything but it is wrong. No matter how fast light travels, it finds the darkness has always got there first, and is waiting for it.
zaterdag 1 juni 2024 15:15
Ik ben echt opgelucht, alleen nog echt een besef. Denk dat de stress met de tijd wel vermindert. Ja ik weet dat ik vrijwilligerswerk mag doen, zei de verzekeringarts ook. Dat hou ik ook in mij achterhoofd. Eerst aan mezelf werken zonder druk en wat stabieler worden.Selene schreef: ↑01-06-2024 14:33Wat fijn TO! Wat een stress minder denk ik. Zelfs met IVA mag je er nog een aantal uur bij werken/vrijwilligerswerk doen. Het is alleen geen moeten meer
Mijn WIA aanvraag gaat komende week de deur uit en ondanks dat iedereen zegt dat het niet anders dan geaccepteerd kan worden ben ik er stiknerveus om.
Ik was er ook zo zenuwachtig om, dat ik de hele week er ziek van was. Ook ik had eerst die twijfels of het wel goedgekeurd zou worden. Heb daar best lang opgewacht omdat ik vorig jaar augustus WIA heb aangevraagd. Zat toen ook in 2e spoor, waarbij ik gelukkig ook geen verplichtingen had en het mocht uitzitten na die 2 jaar. En toen met goed overleg met mijn werkgever een vaststelling overeenkomst aangegaan. En hebben ze mij uit dienst gedaan.
zaterdag 1 juni 2024 15:19
Ik ga pas uit dienst als de WIA is toegezegd. Hoe lang heb jij moeten wachten tussen aanvragen en de arts?
In mijn gemeente schijnt er een enorme achterstand te zijn
In mijn gemeente schijnt er een enorme achterstand te zijn
Light thinks it travels faster than anything but it is wrong. No matter how fast light travels, it finds the darkness has always got there first, and is waiting for it.
zaterdag 1 juni 2024 15:32
Wat fijn dat het zo verlopen is. Hopelijk gaat het je rust geven. Een paar maanden geleden heb ik ook een dergelijk gesprek gehad.
Die man begon met “het doel van dit gesprek is kijken hoe je zo snel mogelijk weer betaald werk kan doen” en “op een andere dag krijg je nog een gesprek met een arbeidsdeskundigen.”
Die spanning vloog nog meer om hoog en ik was zo blij dat iemand van de FACT erbij was.
Maar aan het einde van het gesprek zei hij “ het is duidelijk je bent per vandaag in de IVA” hij moest alleen nog officieel akkoord krijgen maar dat was een formaliteit.
Hij zei ook dat het zonde was van iedereen zijn tijd als er nog een arbeidsdeskundige bij zou komen.
Twee weken later kreeg ik de definitieve beslissing maar wel met een verrassing wat ik was niet vanaf die dag in de IVA maar met terugwerkende kracht vanaf 2020. Ik heb dus nog een leuk bedrag extra gekregen. Je krijgt immers 5% meer.
Voor mij fijn want krijg toch geen toeslagen maar begreep dat dat wel voor sommige anderen lastig is.
Ik ben opgelucht. Ik moet niet meer maar mag wel en dat geeft me rust.
Maar eerlijk is eerlijk het is dubbel. Je wilt liever gewoon (fulltime) kunnen werken en als je nu een IVA krijgt dan zijn veel mensen het er echt over eens dat de verwachting niet groot is dat dat nog eens gaat gebeuren en dat is toch een beetje slikken.
Die man begon met “het doel van dit gesprek is kijken hoe je zo snel mogelijk weer betaald werk kan doen” en “op een andere dag krijg je nog een gesprek met een arbeidsdeskundigen.”
Die spanning vloog nog meer om hoog en ik was zo blij dat iemand van de FACT erbij was.
Maar aan het einde van het gesprek zei hij “ het is duidelijk je bent per vandaag in de IVA” hij moest alleen nog officieel akkoord krijgen maar dat was een formaliteit.
Hij zei ook dat het zonde was van iedereen zijn tijd als er nog een arbeidsdeskundige bij zou komen.
Twee weken later kreeg ik de definitieve beslissing maar wel met een verrassing wat ik was niet vanaf die dag in de IVA maar met terugwerkende kracht vanaf 2020. Ik heb dus nog een leuk bedrag extra gekregen. Je krijgt immers 5% meer.
Voor mij fijn want krijg toch geen toeslagen maar begreep dat dat wel voor sommige anderen lastig is.
Ik ben opgelucht. Ik moet niet meer maar mag wel en dat geeft me rust.
Maar eerlijk is eerlijk het is dubbel. Je wilt liever gewoon (fulltime) kunnen werken en als je nu een IVA krijgt dan zijn veel mensen het er echt over eens dat de verwachting niet groot is dat dat nog eens gaat gebeuren en dat is toch een beetje slikken.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zaterdag 1 juni 2024 15:55
zaterdag 1 juni 2024 16:11
Jezus. Dat is toch niet normaal?
Light thinks it travels faster than anything but it is wrong. No matter how fast light travels, it finds the darkness has always got there first, and is waiting for it.
zaterdag 1 juni 2024 16:17
Dat had ik gisteren ook een beetje. Ik dacht eerst nog ik kan hier nog weg. De spanning liep echt hoog op en voelde allerlei emoties omhoog komen. Hij was gelukkig wel kalm en rustig. Hij keek mij steeds aan en probeerde mij te peilen. Toen hij later vroeg of ik zenuwachtig was? Ja. Dat hoedt niet maar toen was het gesprek ook al klaar. En vantevoren had ik al allemaal rampscenario's bedacht van wat als... dat had ik echt niet getrokken. Maar was al naar kwartier klaar.IBIopviva schreef: ↑01-06-2024 15:32Wat fijn dat het zo verlopen is. Hopelijk gaat het je rust geven. Een paar maanden geleden heb ik ook een dergelijk gesprek gehad.
Die man begon met “het doel van dit gesprek is kijken hoe je zo snel mogelijk weer betaald werk kan doen” en “op een andere dag krijg je nog een gesprek met een arbeidsdeskundigen.”
Die spanning vloog nog meer om hoog en ik was zo blij dat iemand van de FACT erbij was.
Maar aan het einde van het gesprek zei hij “ het is duidelijk je bent per vandaag in de IVA” hij moest alleen nog officieel akkoord krijgen maar dat was een formaliteit.
Hij zei ook dat het zonde was van iedereen zijn tijd als er nog een arbeidsdeskundige bij zou komen.
Twee weken later kreeg ik de definitieve beslissing maar wel met een verrassing wat ik was niet vanaf die dag in de IVA maar met terugwerkende kracht vanaf 2020. Ik heb dus nog een leuk bedrag extra gekregen. Je krijgt immers 5% meer.
Voor mij fijn want krijg toch geen toeslagen maar begreep dat dat wel voor sommige anderen lastig is.
Ik ben opgelucht. Ik moet niet meer maar mag wel en dat geeft me rust.
Maar eerlijk is eerlijk het is dubbel. Je wilt liever gewoon (fulltime) kunnen werken en als je nu een IVA krijgt dan zijn veel mensen het er echt over eens dat de verwachting niet groot is dat dat nog eens gaat gebeuren en dat is toch een beetje slikken.
Maar de spanning zit nu nog in mijn lijf.
Ook veel emoties van dat het een opluchting is.
Hij moet ook nog akkoord krijgen en pas als ik het zwart op wit heb, dan voelt het definitief. Ook omdat ik soms een beetje bang dat het wordt teruggedraaid ofzo. Daar maak ik mij dam weer druk om. Heeft ook een beetje met vertrouwen te maken.
Zat je dan in 2020 in de ziektewet of WIA?
Ik loop ook met gemengde gevoelens van ik heb altijd geroepen van eerst aan mezelf werken dan ga ik wel werken, terwijl ik al in mijn achterhoofd wist dat het niet ging lukken. Maar puur omdat ik mij ook wou bewijzen en iedereen om mij heen werkt. Toch een steentje bijdragen aan de maatschappij. Maar dat besef van nooit meer hoeven werken, dat is toch wel een dubbel gevoel. En ja komt ook een beetje hard aan. Want ben nog zo jong, voor mijn gevoel. Omdat ik vooral ook bang ben met vooroordelen. Had al moeite om open te zijn over mijn ziektewet.
Maar alles heeft tijd nodig. Gelukkig heb ik mijn ambulant en psycholoog, die mij er bij kunnen helpen.
zaterdag 1 juni 2024 16:28
Dat was hier niet haalbaar. Ik ben al ruim voor de wia keuring ontslagen wegens de achterstand bij het uwv. Tussen het ontslag en de keuring zat nog 6 maanden. Ik geloof dat er 9 maanden zat tussen de aanvraag wia keuring en de keuring zelf.
De werkgever mag je "gewoon " ontslaan na twee jaar ziekte als ze aan de bijbehorende verplichtingen hebben voldaan.
En als WIA niet wordt toegekend? Wat gaat de werkgever dan doen?
Sterkte TO, ik hoop dat je in rustiger vaarwater komt. Ik kan me goed indenken hoeveel energie de weg er naar toe heeft gekost. Het zal waarschijnlijk ook wel even duren voor de beslissing goed bij je landt.
zaterdag 1 juni 2024 17:21
Herkenbaar. Nee ik zit vanaf 2013 in de WIA en nu dus sinds 2020 in de IVA. Dus dan heb ik 8 jaar WIA gehad voordat ik officieel de IVA in ging.Paulowna schreef: ↑01-06-2024 16:17Dat had ik gisteren ook een beetje. Ik dacht eerst nog ik kan hier nog weg. De spanning liep echt hoog op en voelde allerlei emoties omhoog komen. Hij was gelukkig wel kalm en rustig. Hij keek mij steeds aan en probeerde mij te peilen. Toen hij later vroeg of ik zenuwachtig was? Ja. Dat hoedt niet maar toen was het gesprek ook al klaar. En vantevoren had ik al allemaal rampscenario's bedacht van wat als... dat had ik echt niet getrokken. Maar was al naar kwartier klaar.
Maar de spanning zit nu nog in mijn lijf.
Ook veel emoties van dat het een opluchting is.
Hij moet ook nog akkoord krijgen en pas als ik het zwart op wit heb, dan voelt het definitief. Ook omdat ik soms een beetje bang dat het wordt teruggedraaid ofzo. Daar maak ik mij dam weer druk om. Heeft ook een beetje met vertrouwen te maken.
Zat je dan in 2020 in de ziektewet of WIA?
Ik loop ook met gemengde gevoelens van ik heb altijd geroepen van eerst aan mezelf werken dan ga ik wel werken, terwijl ik al in mijn achterhoofd wist dat het niet ging lukken. Maar puur omdat ik mij ook wou bewijzen en iedereen om mij heen werkt. Toch een steentje bijdragen aan de maatschappij. Maar dat besef van nooit meer hoeven werken, dat is toch wel een dubbel gevoel. En ja komt ook een beetje hard aan. Want ben nog zo jong, voor mijn gevoel. Omdat ik vooral ook bang ben met vooroordelen. Had al moeite om open te zijn over mijn ziektewet.
Maar alles heeft tijd nodig. Gelukkig heb ik mijn ambulant en psycholoog, die mij er bij kunnen helpen.
In 2011 ben ik de ziektewet ingegaan vanuit de WW.
Mij lukt vrijwilligerswerk nu ook nog niet dus ik heb dagbesteding maar ik vertel dat niet aan veel mensen. Vaak gehoord: hé jij kan toch wel iets? Best lastig dat soort uitspraken.
Ik hoop in de toekomst wel weer vrijwilligerswerk te kunnen doen.
Ik hoop dat jij ook de tijd krijgt en neemt om dit te verwerken en weer te kijken naar een ander pad.
Gun jezelf de tijd en ruimte in ieder geval.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in