Kelly was een kleine nymph. Op 18-jarige leeftijd had ze al een hoop extra zakgeld verdiend door kleine seksuele gunsten te verlenen aan een aantal oudere heren in haar buurt, maar ze wist dat ze meer kon verdienen – veel meer.
Het begon met haar krantenwijk en met kerst, toen ze kaartjes langs alle deuren deed om iedereen een fijne kerst te wensen, liefs van Kelly. Het maakte haar niet uit of ze een fijne kerst hadden of niet, maar het herinnerde hen eraan dat ze hun kranten had bezorgd en het zette hen er vaak toe aan om een fooi voor haar achter te laten.
Dus begin december ging ze op de fiets met een tas vol kaarten om te bezorgen. Ze vond het heerlijk om op de fiets door haar buurt te rijden voor haar krantenwijk. Het was veel sneller dan lopen, en er was de extra bonus dat ze alle zakenlui boos kon maken door ze haar slipje te laten zien en dan snel weg te fietsen. Ze droeg altijd hele korte rokjes, zelfs in de winter, en liet ze expres omhoog komen als ze er een op weg naar het station zag. Er was er één in het bijzonder, meneer Pervy noemde ze hem, die altijd precies om 8 uur zijn huis verliet. Kelly probeerde elke dag naar hem toe te fietsen net nadat hij zijn huis had verlaten. Dat lukte niet altijd, maar als het lukte was het echt leuk. Hij deed dan alsof hij haar niet opmerkte, maar ze kon zien hoe hij wanhopig probeerde haar rok te bekijken. Het enige wat hij kreeg was een snelle flits van haar onderbroek als ze voorbij schoot, en ze wist dat hij er alles voor over zou hebben om het langer te kunnen zien.
Toen ze de straat inreed, met haar lange blonde haar wapperend in de wind, zag ze de oude vent op nummer 13 uit zijn auto stappen en ging de oprit op om hem zijn kaartje te geven. Hij zag er blij uit dat dit kleine, mooie blonde meisje bij hem op bezoek kwam en ze herinnerde zich dat hij haar vorig jaar een heel gulle € 5 had gegeven.
Kelly gaf hem zijn kaartje en wenste hem een nogal vroege Vrolijk Kerstfeest. Wat aardig, zei hij, en vroeg haar hoe het met haar ging op school. Kelly stapte weer op haar fiets en zat daar met hem te kletsen en te vertellen hoe goed ze haar examens had gedaan. Terwijl ze daar zat, met één voet op het pedaal en één op de grond voor evenwicht, zag ze hem naar haar benen kijken, proberend omhoog te kijken in haar rok.
Vuile ouwe zak, dacht ze, maar in plaats van wat bescheidener op haar fiets te gaan zitten, bewoog ze langzaam haar linkerbeen zodat hij verder omhoog in haar rok kon kijken. Het was ongeveer 5 uur en donker, maar zijn oprit werd goed verlicht door de ledverlichting buiten. Kelly was direct na school aan haar ronde begonnen en had haar uniform nog aan. Ze wist welk effect het had op de mannen, en daar genoot ze van. De school waar ze naartoe ging was erg traditioneel wat betreft het uniform en hoewel veel meisjes broeken wilden dragen, wilde het hoofd daar geen beweging in brengen. Kelly dacht dat hij het gewoon leuk vond om jonge meisjes in hun schooluniform te zien.
Daar stond ze dan, met haar grijze plooirok, witte sokjes, blauwe blouse en schooldas. Het was echter niets van dit alles waar Hans nu in geïnteresseerd was. Terwijl haar linkerbeen steeds verder naar buiten bewoog, werd Hans zich er steeds meer van bewust dat haar witte katoenen slipje zichtbaar werd. Hij kon niet geloven wat hij zag. Deze prachtige blonde engel van een jong meisje zat op zijn oprit op een fiets en hij kon recht in haar rok kijken. Bovendien leek ze zich daar niet van bewust te zijn.
Hij probeerde haar zo lang mogelijk aan de praat te houden, bang dat ze gewoon weg zou fietsen naar het volgende huis, en ook dat ze zijn veelvuldige heimelijke blikken tussen haar benen zou opmerken. Hij zei alles wat in hem opkwam, alleen maar om haar daar te houden. Hoe het was toen hij naar school ging, al die jaren geleden, hoe dingen waren veranderd, en hoe eenzaam hij was sinds zijn vrouw was overleden. En al die tijd bleef hij naar het strakke witte katoen tussen Kelly’s benen kijken, zijn pik stijf in zijn broek. Hij dacht dat hij net haar schaamlippen kon zien en hij verlangde ernaar om haar aan te raken, om zijn vingers in haar warme vochtige slipje te stoppen, om zijn oude gezicht tegen haar kut aan te drukken, zelfs alleen maar om aan dat slipje te ruiken.
Kelly kronkelde met haar kleine kontje op het zadel en besloot de oude kerel een schok te geven.
“Meneer Bakker, probeert u onder mijn rok te kijken?”
Hans Bakker was ontzet. Dus het was haar toch opgevallen. Wat moest hij doen?
“Nee, nee, liefje. Ik keek alleen maar naar je fiets. Is hij nieuw?”
Hij besefte dat dit nogal stom was zodra hij het zei, maar het was te laat. Hoe kon hij hier nu nog onderuit komen? Hij zag de ouders van het meisje al voor zijn deur staan en de politieagent die hem lastige vragen stelde over wat hij had gedaan. Shit, shit, shit, shit, shit.
Kelly wist niet goed wat ze nu moest doen, maar ze vroeg zich af of ze wat geld van hem kon krijgen. Ze had al een paar euros kunnen verdienen door mannen haar in haar beha aan te laten raken, en zelfs een of twee keer in haar rok, maar ze had ze nooit verder laten gaan dan aanraken.
Het was niet altijd gemakkelijk geweest om ze tegen te houden, en ze herinnerde zich dat ze de garage van een man binnenging en hem haar borsten liet aanraken voor € 5. Hij stak zijn handen in haar blouse en wreef over haar borsten, maar toen ze zijn pik hard tegen haar been voelde worden, had hij haar met geweld tegen de garagemuur gedrukt en begon haar hard te zoenen. Zijn tong suisde om haar mond, maar erger nog, zijn handen waren van haar borsten afgegaan en tilden haar rok op. Plotseling had hij zijn beide handen in haar onderbroek en hij betastte haar, probeerde haar benen te openen zodat hij zijn vette vingers in haar kut kon stoppen. Kelly wist echter hoe ze voor zichzelf moest zorgen en een snelle harde trap in haar ballen zorgde ervoor dat hij snel van haar af was.
Ze had echter meer geld nodig voor haar levensstijl. Haar zakgeld ging nergens heen, en die 5 euro hielp nu ook niet veel.
Ze moest cool blijven.
“Meneer Bakker, ik weet dat u in mijn rok keek, en ik denk niet dat mijn vader blij zou zijn als ik het hem vertelde.”
“Domme kleine meid”, zei Hans, “ik ben oud genoeg om je grootvader te zijn. Hoe durf je me van zoiets te beschuldigen? Ik denk dat we het je vader moeten vertellen, zodat hij weet wat voor een leugenaar je bent.”
Dit was veel beter. Hij had zijn kalmte teruggevonden en hij was er zeker van dat hij zich hier wel uit kon bluffen. Kelly was echter een beetje gevloerd. Ze had er half aan gedacht om hem te chanteren, maar ze dacht dat het wel eens vreselijk verkeerd zou kunnen aflopen. Wie zouden ze geloven? Wat voor bewijs had ze?
Toen ze hierover nadacht, besefte ze dat het niet zou werken, maar ze had ook een idee. Chantage zou een geweldige manier zijn om veel geld te verdienen, maar dan moest ze het wel goed aanpakken. Het moest iets serieus zijn, en het moest iets zijn dat ze kon bewijzen. Ze wist in een flits wat ze moest doen.
“Het spijt me, Mr Bakker. Ik moet me vergist hebben. Ik hoop dat ik u niet in verlegenheid heb gebracht.”
Dit was muziek in zijn oren. Ze had hem toch niet echt zien kijken. Hij was veilig. Opluchting, oh grote opluchting.
“Om u de waarheid te zeggen, meneer Bakker, hoopte ik eigenlijk half dat u in mijn rok had gekeken. Het lukt me maar niet om een vriendje te krijgen en het was wel leuk om wat aandacht te krijgen. Ik kan nu beter gaan, en het spijt me dat ik mezelf zo voor schut heb gezet.”
Kelly leek bijna in tranen uit te barsten. Ze was een slimme meid, die al heel goed in staat was om mannen te begrijpen, en ze had een vrij goed idee hoe dit gesprek verder zou gaan. Ze had gelijk, en Hans stond op het punt om in haar plannen meegesleurd te worden als een vlieg in een spinnenweb.
“Het is al goed, lieverd. Niet huilen nu. Droog je ogen aan mijn zakdoek.”
Ze had hem waar ze hem hebben wilde.
“Zou je een glas water voor me willen halen?
Hans zei natuurlijk dat hij dat niet erg vond en ging achterom naar de keuken. Kelly volgde hem met haar fiets. Ze stond net voor de deur en wreef in haar ogen om een stukje gruis te verwijderen dat er in werkelijkheid helemaal niet was. Toen hij met het glas water uit de keuken kwam, begon ze te huilen en zei dat haar oog pijn deed en dat hij het gruis eruit kon halen.
Hans hielp haar natuurlijk graag, vermoedde niets en had nog steeds medelijden met dit arme meisje dat geen vriendje had. Wat een verspilling, dacht hij.
Toen ze haar gezicht naar het zijne ophief, opende ze haar grote blauwe ogen wijd en drukte haar borsten tegen hem aan. Ze voelde zijn eikel tegen haar aan stijf worden en ze wist dat hij verslaafd was. Ze bewoog haar rechterhand langzaam maar zeker naar de bobbel in zijn broek en wreef er zachtjes over.
“Je vindt me aantrekkelijk hè”, fluisterde ze. “Zeg me dat ik niet lelijk ben”.