Even een weekje weg

Luister?

“Heb je alles bij je?” Vroeg Karin. “Ik hoop het wel. Ik heb niet zoveel nodig. We gaan toch maar een week?” “Ja dat wel maar nu kan je nog dingen in je koffer stoppen.” “Nee, laat maar, ik heb wel genoeg kleding. Heb jij nog de weersvoorspellingen gezien?” “Zon, regen en mist typisch weer voor Zwitserland. Nou ik heb ook alles. Er ligt al het nodige in de auto dus we kunnen. En even voor de goede orde Paul, even geen seks. Het is een fors stuk rijden en dus geen tijd voor grappen.” “Goed goed ik heb je gehoord. Ik zal proberen me in te houden. Even een kusje nog?” “Vooruit, toch wel even lekker.” We stapten in en Karin reed het eerste stuk. “Waar rijden we eigenlijk naartoe?” “Ken jij de plaats Thun of de Thunersee? Daar is het vlakbij.” “Wel eens van gehoord ja maar waar het nou ligt.” “Het adres staat in de navigatie dus dat komt wel goed.” We hadden geluk die nacht. Geen wegversperringen, files of grote ongelukken. De parkeerplaatsen werden steeds leger en we konden dus gemakkelijk parkeren. Meerdere malen kwam Karin naar mij toe en begon me te strelen of kusjes te geven. “Even geen seks Karin, even niet.” “Ooowww, is er wat aan de hand?” “Nee maar we zouden ons toch inhouden.” “Ja dat heb ik wel gezegd maar toch niet voor nu.” “Even niet nu.” “OK” Bij de laatste keer werd ze toch wat ongerust. “Voel je je niet goed of zo of heb je gewoon geen zin? Kan je toch gewoon zeggen.” “Ik heb even geen idee Karin wat er speelt maar ook al duw je je borsten steeds tegen mij aan en probeer je te kussen, er gebeurt gewoon niks in mijn broek.” “He jakkes, wat vervelend nou Paul. Heb je ook andere problemen of zo, koorts, zweten?” “Nee verder niks maar mijn pik wil gewoon even niet.” “Gadver, moeten we eerst even naar een arts gaan of zo?

Misschien is het met wat medicijnen op te lossen.” “Het is gewoon even vervelend Karin maar misschien is het vanavond of morgen weer over. En anders kunnen we altijd nog naar een dokter gaan.” “Ja maar alles goed en wel, hoe moet dat met ons dan de komende tijd?” “Met een slappe pik kan je niet veel.” “Kom kom, zo dramatisch is dat toch niet.” “We moeten toch maar even naar een arts denk ik. Met wat pilletjes ben je misschien zo weer het mannetje.” “Laten we eerst maar Thun vinden, dan hebben we dat alvast achter de rug.” We stapten weer in en reden Zwitserland in. “Wel balen zo Paul, ik had al leuke plannen voor als we er zijn.” “Even maar uitstellen Karin, ik kan er ook niks aan doen.” “Volgens mij zit er in het dorp een apotheek, kunnen we daar nog even langs.” “We zien wel Karin, let eerst maar goed op de weg.” Het was ook in Zwitserland rustig op de tolwegen zodat we snel bij de juiste afslag kwamen. “Hier nog even een apotheek zoeken? Is hij nog steeds zo slap?” “Komt geen beweging in Karin. Kan er niks mee.” “Gadver. Nou laten we maar naar het appartement rijden dan lopen we gelijk even naar de apotheek.” “Prima” Na een half uurtje waren we op de plek van bestemming. “Kom nou uit die auto Paul, dan lopen we snel even naar de apotheek hier om de hoek.” “Ja ja ik kom al. Waar maak je je nou zo druk om mens. Misschien staat die morgen weer fier omhoog.” “Voorlopig is er nog geen beweging hoor ik je net zeggen. Gadver Paul ik vind dit niet leuk hoor.” We liepen de hoek om en kwamen in een kleine straat. “Waar zou die apotheek moeten zijn?” “Ja hier was hij altijd. Even kijken.” Ze liep verder, en weer terug en weer verder en kwam toen weer terug. “Hij is weg Paul, hij zit er niet meer. Hoe moet dat nu verder?” “Even rustig Karin even rustig. Laten we eerst de spullen uit de auto halen en naar het appartement brengen, daarna zien we wel weer.” “Wat een eikel ben jij zeg, morgen zien we wel weer. En als die pik van jouw het dan nog niet doet, wat doen we dan?” “Nog een dagje wachten.” “Ik word helemaal gek hier. Stel dat het nog een week duurt, wat dan, dan zitten we heel de dag naar elkaar te kijken en verder niks.” “Ik kan er toch ook niks aan doen.” “Ja precies je doet er ook niks aan Paul. Jij vind het allemaal best zo. Maar denk ook eens aan mij. Wat moet ik nu? Bij de buren gaan vragen?”

We liepen naar de auto en brachten onze spullen naar binnen. Het was een ruim appartement en met meerdere slaapkamers. Ook kon je onder een afdak van de bovenburen beschut zitten. Karin kwam voor me staan en keek boos naar me. “Ik weet misschien nog een oplossing en als dat niet werkt dan breng ik de boel weer naar de auto.” “Wat dan?” “Ga maar zitten en wacht maar af.” Ik hoorde haar schelden en tieren dat het niet mooi meer was. Prutser dit en prutser dat. Niet veel later kwam ze de woonkamer weer in. “Zo kijk eens goed, ik heb mijn best gedaan. Even kijken of het werkt.” Ze had hoge hakken aan, strakke rok en een strakke blouse. Kon niet zien of ze ook ondergoed aan had. “Nou, wat vind je hiervan?” “Leuk.” Mijn pik ging al geweldig tekeer maar ik kon het nog verbergen. “Sta eens op. Heb je er nou nog steeds last van? Gebeurt er niks?” “Het lijkt wel of er iets gebeurt ja.” Ik stak mijn hand tussen haar borsten. “Kijk uit he, ik heb maar een blouse.” “Ik dacht misschien helpt dat.” “En?” “Heel weinig.” “Wat kan ik nou nog doen dan Paul? Ik weet het echt niet meer.” “Heb je een broekje aan Karin?” “Nee, dat ben ik nog vergeten ook.” “Misschien helpt de frisse lucht. Zullen we even buiten gaan staan?” “Maakt mij niet uit als het maar helpt.” We liepen het balkon op. Karin zette haar handen op de balustrade en keek naar beneden. “Best hoog nog.” Ik stond achter haar en tilde haar borsten op. “O Paul ik hoop zo dat dit helpt.” “Kan je misschien je rok even optillen? Kijken of dat nog helpt.” “Geen probleem.” Ik kon mij pik niet meer in mijn broek houden. Het zicht op haar billen gaf een enorme kick. “Gebeurt er al iets?” Ik kwam heerlijk in haar. “Ooooowwwww. Wat heerlijk voelt dat weer aan. Ga maar snel door. Wie weet doet hij het dadelijk niet meer.” “Ja ik probeer van alles Karin. Voorlopig gaat het wel lekker zo.” Onze bewegingen werden alsmaar feller wat tot gevolg had dat de houten vloer van het balkon ook begon te piepen. Het kreunen van Karin werd ook alsmaar luider. “Kunnen we niet beter binnen verder gaan?” Vroeg ik. “Nee man lekker doorgaan nu, ik begin al aardig heet te worden dus wat dat betreft ben ik wel tevreden over je.” Voor mij werd het ook steeds lastiger om mij nog te beheersen. Mijn pik ging steeds wilder tussen haar dijen. Ineens kneep Karin mij stevig in de armen en mijn pik werd behoorlijk onder druk gezet. Niet veel later kwam ze heerlijk klaar en al het bijbehorende geluid. “Ik hoop wel dat de buren er nog niet zijn Karin.” “Volgens mij is er niemand. Volgende week komen er weer nieuwe huurders. Deze periode van het jaar valt het wel mee.” Ze kwam tegen mij aan staan. “Ben wel heel blij dat je pik weer in oude doen is Paul.” “Ja maar ik moet ook toegeven dat de blik vanachteren bij je ook zeker inspirerend werkt. Hij werd echt heel snel stijf.” “Gelukkig maar. Ik zie er vanachteren dus ook nog wel aantrekkelijk uit.” Ik trok haar rok weer omlaag en zette mij handen op haar billen. “Eigenlijk maakt het niet uit. Van voren of van achteren, je ziet er heerlijk uit.”