Na een periode van politieke onrust en coronamalheur, is Sri Lanka hard op weg om zijn reputatie als een van de meest populaire vakantiebestemmingen van Azië te heroveren. Logisch, want dit compacte land biedt alles. Een wereld van antieke tempels en stoepa’s, oude koningssteden en koloniale gebouwen. Maar ook uiteenlopende landschappen waar je prima kunt wandelen in de highlands, fietsen door dorpjes en rijstvelden en genieten van een ongekende schare aan wildlife in de natuurparken.
‘Hari hari’, okee, okee. De prijs is afgesproken, we kunnen vertrekken. Ik spring samen met Danushk, mijn ‘tracker’, achter op de jeep. Zes comfortabele autostoelen in de laadbak gemonteerd en een canvas zeil tegen de brandende zon. Het is midden september. Een goede tijd om olifanten te zien in Kaudulla National Park, nabij Habarana. De zon staat al laag als we ons positioneren op een grote open vlakte nabij een meer, gelijk de savanne in Afrika. Dan klinken machtige oergeluiden uit het struikgewas. Nu de temperatuur omlaag gaat verlaten de olifanten de schaduw van het bos. Van alle kanten zien we groepjes tevoorschijn komen. Veelal dames met jongen, en een enkele ‘tusker’, een jongeman met slagtanden. Even later tel ik 150 beesten, genietend van de verkoeling van het water. Het doet zichtbaar goed. Er wordt luid getrompetterd, baldadig met water gesmeten, en robbertjes gevochten. Totdat een grote dame, blijkbaar de matriarch, het water verlaat en terugsloft naar het bos. Iedereen verlaat nu de poel en de rust keert terug op de Sri Lankaanse savanne.
Sri Lanka is een van de beste plaatsen in Azië om wild te zien en het 'safari' gevoel te krijgen. Naast olifanten zag ik luipaarden, hertachtigen, buffels, jakhalzen, apen, beren, krokodillen en talrijke vogelsoorten. De geïsoleerde ligging ten opzichte van het vasteland, de overvloedige regenval in twee diagonaal verlopende moessons en de grote hoogteverschillen van 0 tot 2.500 meter, hebben gezorgd voor een variatie in klimaat en biodiversiteit die je eerder bij een compleet continent verwacht.
Al sinds de eerste koningen wordt de natuur beschermd. Zo werd in de derde eeuw voor Christus Mihintale Reserve opzij gezet, ‘s werelds eerste reservaat. Het land kent nu vele beschermde natuurparken waarvan Wilpattu, Kaudulla, Minneriya, Uda Walawe, Yala en Sinharaja de bekendste zijn. In totaal is zo’n 25 % van het land beschermd. Dat is hoger dan in ieder ander Aziatisch land.
Nandakumara, de camp manager, staat me op te wachten bij het tempelcomplex van Kataragama. Het laatste stukje om het kampement te bereiken doen we met zijn jeep. Als de zware Toyota motor stil valt op het terrein hoor ik alleen nog maar het gekwetter van vogels, en voel de hete adem van de savannewind op mijn huid.
Ik krijg mijn safaritent toegewezen. Hierin een echt bed met klamboe en ventilator, verlichting, een wasbak, wc en zelfs een douche! Dit gaat boven alle verwachtingen. Dit is …..‘out of Africa’ …...Na een verkwikkende douche stap ik de donkere avond in. De temperatuur is gezakt tot een aangenaam niveau. Fakkels wijzen me de weg naar een gedekt tafeltje voor twee. Super-romantisch …..maar helaas ben ik hier niet met mijn vrouw, maar met Anuruddha, de baas van het agentschap waarmee ik samen werk. We moeten beiden erg lachen om de situatie. Wat een geweldige plek onder de sterren om een laatste maal te genieten van de overheerlijke Sri Lankaanse keuken. We krijgen een smaakvolle ei- en zoete maïs soep, gevolgd door een combi van ambarella curry, dhal curry en een visje, begeleid door knisperende papadan, mango chutney en wilde rijst. Ik weet nu al dat ik Sri Lanka zal gaan missen….
Door: Frank Maas