ข้ามไปเนื้อหา

ราชอาณาจักรมอนเตเนโกร

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ราชอาณาจักรมอนเตเนโกร

Краљевина Црнa Горa
Kraljevina Crna Gora
1910–1918
ตราแผ่นดินของมอนเตเนโกร
ตราแผ่นดิน
เพลงชาติUbavoj nam Crnoj Gori
Убавој нам Црној Гори
"เพื่อมอนเตเนโกรที่สวยงามของเรา"
ราชอาณาจักรมอนเตเนโกรในปี 1914
ราชอาณาจักรมอนเตเนโกรในปี 1914
เมืองหลวงเซติเญ (1910–1916)
เมืองหลวงพลัดถิ่นบอร์โด
ภาษาทั่วไปเซอร์เบีย
ศาสนา
อีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์[1]
การปกครองรัฐเดี่ยว ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ
พระมหากษัตริย์ 
• 1910–1918
นิกอลาที่ 1
นายกรัฐมนตรี 
• 1910–1912
Lazar Tomanovic (คนแรก)
• 1917–1918
Evgenije Popovic (คนสุดท้าย)
สภานิติบัญญัติรัฐสภา
ยุคประวัติศาสตร์สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
28 สิงหาคม 1910
1912–1913
30 พฤษภาคม 1913
1914–1918
20 กรกฎาคม 1917
28 พฤศจิกายน 1918
1 ธันวาคม 1918
พื้นที่
19109,475 ตารางกิโลเมตร (3,658 ตารางไมล์)
191214,442 ตารางกิโลเมตร (5,576 ตารางไมล์)
1917620,000 ตารางกิโลเมตร (240,000 ตารางไมล์)
ประชากร
• 1911
220000
• 1914
500000
สกุลเงินMontenegrin Perper
ก่อนหน้า
ถัดไป
ราชรัฐมอนเตเนโกร
ราชอาณาจักรเซอร์เบีย

ราชอาณาจักรมอนเตเนโกร (เซอร์เบีย: Краљевина Црнa Горa; อังกฤษ: Kingdom of Montenegro) เป็นรัฐราชาธิปไตยในยุโรปตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งอยู่ในพื้นที่ประเทศมอนเตเนโกรในปัจจุบัน ราชอาณาจักรดำรงอยู่ในช่วงเวลาเดียวกับสมัยแห่งความวุ่นวายภายในคาบสมุทรบอลข่านและสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ในทางนิตินัยแล้วราชอาณาจักรปกครองด้วยระบอบราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ แต่ในทางปฏิบัติมีลักษณะเป็นสมบูรณาญาสิทธิราชย์ เมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน ค.ศ. 1918 หลังจากการสิ้นสุดลงของสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง สมัชชาพอดกอรีตซาได้ประกาศรวมชาติเข้ากับราชอาณาจักรเซอร์เบีย และเปลี่ยนสถานะเป็นราชอาณาจักรแห่งชาวเซิร์บ โครแอต และสโลวีนในอีกสามวันต่อมาเมื่อวันที่ 1 ธันวาคม ค.ศ. 1918 การรวมชาติกับเซอร์เบียในครั้งนี้กินเวลาเกือบ 88 ปี จวบจนกระทั่งใน ค.ศ. 2006

ประวัติศาสตร์

[แก้]
แผนที่คาบสมุทรบอลข่าน พ.ศ. 1889 ประเทศมอนเตเนโกรคือสีม่วงแดง

เจ้าชายนิกอลาแห่งมอนเตเนโกรประกาศราชอาณาจักรมอนเตเนโกรในเซตีเญ เมื่อวันที่ 28 สิงหาคม 1910 ยกระดับประเทศจากระดับราชรัฐ กษัตริย์นิกอลาที่ 1 ปกครองประเทศในฐานะเจ้าชายตั้งแต่ปี 1860 และทรงได้ริเริ่มการปฏิรูปหลายครั้งในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 เช่น การออกรัฐธรรมนูญและสกุลเงินใหม่ เปอเปอร์มอนเตเนโกร

มอนเตเนโกรเข้าร่วมสงครามบอลข่านครั้งที่หนึ่งในปี 1912 โดยหวังว่าจะได้ส่วนแบ่งในพื้นที่รูเมเลียที่อยู่ภายใต้การควบคุมของออตโตมันแห่งสุดท้าย มอนเตเนโกรได้ดินแดนเพิ่มเติมโดยแยกแซนด์ชากกับเซอร์เบียในวันที่ 30 พฤษภาคม 1913 แต่มอนเตเนโกรต้องละทิ้งเมืองอิชโคดราที่เพิ่งยึดได้

(ชกาดาร์ ปัจจุบัน ชกอเดอร์) ส่งไปยังรัฐใหม่ของแอลเบเนียในเดือนพฤษภาคม 1913 ตามการยืนกรานของมหาอำนาจ Esad Pasha ทำข้อตกลงที่จะยอมจำนนเมืองนี้ให้กับชาวมอนเตเนกริน เพื่อแลกกับมอนเตเนโกรที่สนับสนุนการเรียกร้องของเขาในแอลเบเนียกลาง อย่างไรก็ตาม เนื่องจากชกอเดอร์และบริเวณโดยรอบมีชาวแอลเบเนียเป็นส่วนใหญ่ พื้นที่ดังกล่าวจึงตกเป็นของรัฐแอลเบเนียแทน เมื่อสงครามบอลข่านครั้งที่สองปะทุขึ้นในเดือนมิถุนายน 1913 เซอร์เบียต่อสู้กับบัลแกเรีย และกษัตริย์นิกอลาได้ทรงนำมอนเตเนโกรเข้าฝั่งเซอร์เบีย

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง (1914-1917) มอนเตเนโกรเป็นพันธมิตรกับไตรภาคี ซึ่งสอดคล้องกับนโยบายสนับสนุนเซอร์เบียของกษัตริย์นิกอลา ดังนั้น ออสเตรีย-ฮังการีจึงยึดครองมอนเตเนโกรตั้งแต่วันที่ 15 มกราคม 1916 ถึงตุลาคม 1918

เมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2460 การลงนามในปฏิญญาคอร์ฟูได้คาดเดาถึงการรวมประเทศมอนเตเนโกรกับเซอร์เบีย เมื่อวันที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2461 สภาพอดกอรีตซา ซึ่งเป็นองค์กรที่ได้รับการเลือกตั้งซึ่งอ้างว่าเป็นตัวแทนของชาวมอนเตเนโกรได้ลงมติอย่างเป็นเอกฉันท์ให้ถอดถอนกษัตริย์นิกอลาที่ 1 (ซึ่งยังคงถูกเนรเทศ) และรวมมอนเตเนโกรเข้ากับเซอร์เบีย จากเหตุการณ์นี้ นิกอลาที่ 1 ซึ่งเคยสนับสนุนการรวมชาติกับเซอร์เบียให้เป็นรัฐที่ยิ่งใหญ่กว่าโดยราชวงศ์ของพระองค์มีบทบาทสำคัญ เปลี่ยนไปส่งเสริมลัทธิชาตินิยมมอนเตเนโกรและต่อต้านการรวมชาติกับเซอร์เบีย ซึ่งเป็นตำแหน่งที่พระองค์รักษาไว้จนกระทั่งสวรรคตในฝรั่งเศสในปี 1921

ในวันที่ 1 ธันวาคม 1918 เซอร์เบียและมอนเตเนโกรร่วมกันจัดตั้งส่วนสำคัญของราชอาณาจักรแห่งชาวเซิร์บ โครแอต และสโลวีน (ยูโกสลาเวีย)

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 กองกำลังอิตาลีที่ยึดครองในยูโกสลาเวียได้พิจารณาเปลี่ยนเขตปกครองมอนเตเนโกรของอิตาลีให้กลายเป็นอาณาจักรหุ่นเชิด แต่แผนการเหล่านี้ไม่ได้เกิดขึ้น

อ้างอิง

[แก้]
  1. Constitution of the Principality of Montenegro, 1905, Article 40, "Paragraph 1: State religion in Montenegro is Eastern-Orthodox. Paragraph 2: Montenegrin Church is Autocephalous. It is independent from any other Church, but maintains dogmatic unity with Eastern-Orthodox Ecumenical Church. Paragraph 3: All other recognized religions are free in Montenegro." [1]