ข้ามไปเนื้อหา

จักรพรรดิมูรากามิ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จักรพรรดิมูรากามิ
จักรพรรดิแห่งญี่ปุ่น องค์ที่ 62
ครองราชย์
16 พฤษภาคม ค.ศ. 946 - 5 กรกฎาคม ค.ศ. 967
พิธีขึ้น31 พฤษภาคม ค.ศ. 946
ไดโจไซ12 ธันวาคม ค.ศ. 946
ก่อนหน้าซุซะกุ
ถัดไปเรเซ

พระราชสมภพ14 กรกฎาคม ค.ศ. 926
พระราชวังหลวงเฮอัง
สวรรคต5 กรกฎาคม ค.ศ. 967
พระตำหนักเซเรียวเด็น พระราชวังหลวงเฮอัง
ฝังพระบรมศพ13 กรกฎาคม ค.ศ. 967
สุสานหลวงมุระกะมิ โนะ มิซะซะงิ
พิธีฉลองการเจริญวัย26 มีนาคม ค.ศ. 940
พระราชบิดาจักรพรรดิไดโงะ
จักรพรรดินี (โคโง)ฟุจิวะระ โนะ อังชิ

จักรพรรดิมูรากามิ (ญี่ปุ่น: 村上天皇โรมาจิMurakami-tennō) จักรพรรดิองค์ที่ 62 แห่งราชวงศ์ญี่ปุ่นตามที่ได้บันทึกไว้ใน รายพระนามจักรพรรดิญี่ปุ่น

จักรพรรดิมุระกะมิครองสิริราชสมบัติระหว่างปี ค.ศ. 946 - ค.ศ. 967

ต่อมาพระนามของพระองค์ได้ถูกนำไปใช้เป็นพระนามของ จักรพรรดิโกะ-มูรากามิ จักรพรรดิในช่วง ยุคราชสำนักเหนือ-ใต้ สมัย คริสต์ศตวรรษที่ 14

พระราชประวัติ

[แก้]

ก่อนจะขึ้นสืบ ราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ จักรพรรดิมูรากามิมีพระนามเดิมว่า เจ้าชายนะริอะกิระ (ญี่ปุ่น: 成明โรมาจิNariakira-shinnō)

เป็นพระราชโอรสองค์ที่ 14 ใน จักรพรรดิไดโงะ จักรพรรดิองค์ที่ 60 และเป็นพระราชอนุชาต่างพระราชมารดาของ จักรพรรดิซุซะกุ จักรพรรดิองค์ที่ 61

พระองค์มีพระปรีชาสามารถในการเล่นเครื่องดนตรีโบราณของญี่ปุ่นประเภทดีดที่เรียกว่า เค็งโจ

เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพของจักรพรรดิมุระกะมิ

[แก้]

วันที่ 22 เดือน 4 ปี เท็นเกียว ที่ 7 ตรงกับเดือน พฤษภาคม ค.ศ. 944 ปีที่ 14 ในรัชสมัยจักรพรรดิซุซะกุเจ้าชายนาริอากิระได้รับการสถาปนาเป็นรัชทายาทก่อนจะขึ้นสืบราชบัลลังก์ในอีก 2 ปีต่อมา

  • 16 พฤษภาคม ค.ศ. 946 (วันที่ 13 เดือน 4 ปี เท็นเกียว ที่ 9) : ปีที่ 16 ในรัชสมัยจักรพรรดิซุซะกุทรงสละราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายนาริอากิระพระราชอนุชาที่รัชทายาทพระชนมายุ 19 พรรษาขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาเป็น จักรพรรดิมูรากามิ

ในช่วงปี ค.ศ. 946 - ค.ศ. 949 พระมาตุลา (ลุง) ของพระองค์คือ ฟูจิวาระ โนะ ทาดาฮิระ ได้กลับมาเป็น เซ็สโซ อีกครั้งหลังจากเคยดำรงตำแหน่งนี้มาแล้วในรัชสมัยจักรพรรดิซุซะกุหลังจากการอสัญกรรมของทะดะฮิระเมื่อปี ค.ศ. 949 จักรพรรดิมูรากามิก็ได้บริหารราชการแผ่นดินด้วยพระองค์เองแต่ในความเป็นจริงแล้ว ตระกูลฟูจิวาระ ได้แผ่อำนาจและปกครองประเทศโดยมีสองพี่น้องคือ ฟูจิวาระ โนะ ซาเนโยริ และ ฟูจิวาระ โนะ โมโรซูเกะ บุตรชายทั้งสองของทาดาฮิระเป็นผู้ปกครองประเทศ โดยพฤตินัย

  • ธันวาคม ค.ศ. 947 (เดือน 11 ปี เท็งยะกุ ที่ 1) : จักรพรรดิมูรากามิเสด็จไปล่าสัตว์ที่ อุจิ
  • 18 สิงหาคม ค.ศ. 950 (วันที่ 3 เดือน 7 ปี เท็นยะกุ ที่ 4) : จักรพรรดิมูรากามิโปรดเกล้าให้สถาปนาเจ้าชายโนริฮิระพระราชโอรสองค์ที่ 2 ขึ้นเป็นรัชทายาทและผู้สืบราชบัลลังก์
  • พฤษภาคม ค.ศ. 957 (เดือน 4 ปี เท็นโตะกุ ที่ 1) : จักรพรรดิมูรากามิได้เสด็จไปร่วมงานฉลองวันเกิดอายุ 50 ปีล่วงหน้าของฟุจิวะระ โนะ โมะโระซุเกะพระสัสสุระ (พ่อตา) ซึ่งพระองค์ได้รินเหล้า สาเก ใส่ถ้วยให้กับโมะโระซุเกะ
  • 29 พฤษภาคม ค.ศ. 960 (วันที่ 2 เดือน 5 ปี เท็นโตะกุ ที่ 4) : โมะโระซุเกะล้มป่วยอย่างหนักจึงตัดสินใจบรรพชาเป็นพระภิกษุโดยได้โกนผมโกนหนวดและโกนเคราซึ่งจักรพรรดิมูรากามิได้ส่งม้าเร็วมายับยั้งการบรรพชาครั้งนี้แต่ไม่ทัน
  • 31 พฤษภาคม ค.ศ. 960 (วันที่ 4 เดือน 5 ปี เท็นโตะกุ ที่ 4) : 2 วันหลังจากออกบรรพชาภิกษุโมะโระซุเกะก็มรณภาพเมื่ออายุได้ 51 ปี
  • 16 ตุลาคม ค.ศ. 960 (วันที่ 23 เดือน 9 ปี เท็นโตะกุ ที่ 4) : พระราชวังหลวงเฮอังเกิดเพลิงไหม้เป็นครั้งแรกนับแต่ย้ายเมืองหลวงจาก นาระ มาที่ เฮอัง เมื่อปี ค.ศ. 794
  • 5 กรกฎาคม ค.ศ. 967 (วันที่ 25 เดือน 5 ปี โคโฮ ที่ 4) : จักรพรรดิมูรากามิสวรรคตเมื่อพระชนมายุเพียง 42 พรรษา

ดูเพิ่ม

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]